فاطمه مظاهری تهرانی؛ سعید قنبری؛ جلیل فتح آبادی؛ امید شکری؛ مسعود شریفی
چکیده
اختلال یادگیری از جمله مهمترین مباحث در روانشناسی تربیتی است که نیازمند مداخله زود هنگام است تا از اثرات مخرب آن پیشگیری شود. کودکان دارای اختلال یادگیری با مشکلات هیجانی بیشتر از همسالان خود دست به گریبان هستند. پژوهش حاضر به منظور ارائه مدلی کیفی از مشکلات هیجانی کودکان دارای اختلال یادگیری انجام شده. به منظور دستیابی به این هدف ...
بیشتر
اختلال یادگیری از جمله مهمترین مباحث در روانشناسی تربیتی است که نیازمند مداخله زود هنگام است تا از اثرات مخرب آن پیشگیری شود. کودکان دارای اختلال یادگیری با مشکلات هیجانی بیشتر از همسالان خود دست به گریبان هستند. پژوهش حاضر به منظور ارائه مدلی کیفی از مشکلات هیجانی کودکان دارای اختلال یادگیری انجام شده. به منظور دستیابی به این هدف 18 والد کودکان دارای اختلال یادگیری و 10 متخصص در زمینه درمان اختلالات یادگیری در مصاحبهای نیمه ساختاریافته شرکت کرده و مصاحبهها به روش تحلیل تماتیک بررسی شدند. بر اساس مفاهیم استخراج شده از متن مصاحبهها، 71 کد متمرکز و 15 مقوله اساسی در ذیل2 تم زیربنایی (منابع درونی و بیرونی زمینهساز آسیبپذیری) قرار گرفتند. به نظر میرسد از آن جایی که مشکلات هیجانی کودکان دارای اختلال یادگیری سهم عمدهای در افت کیفیت زندگی و تحصیلی آنان دارد، مداخلات برای این کودکان نیازمند توجه همه جانبه به زمینهای در برگرفته آنان دارد.
فرح مملکت دوست؛ رضا پاشا؛ سعید بختیارپور؛ مرضیه طالبزاده شوشتری
چکیده
چکیدههدف از تحقیق حاضر بررسی اثربخشی و تداوم اثر آموزش ادراکی حرکتی بر اختلال ریاضی و اضطراب امتحان در دانشآموزان دبستانی دارای اختلال یادگیری در شهر تهران بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشآموزان دارای اختلال یادگیری مراجعهکننده به مراکز اختلال ...
بیشتر
چکیدههدف از تحقیق حاضر بررسی اثربخشی و تداوم اثر آموزش ادراکی حرکتی بر اختلال ریاضی و اضطراب امتحان در دانشآموزان دبستانی دارای اختلال یادگیری در شهر تهران بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشآموزان دارای اختلال یادگیری مراجعهکننده به مراکز اختلال یادگیری در سال 98-1397 در شهر تهران بودند که تعداد 30 دانشآموز از افراد واجد شرایط با روش در هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه آزمایش ادراک حرکتی (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) قرار گرفتند. همچنین برحله پیگیری یک ماه پس از اتمام آزمون اجرا گردید . جهت تکمیل دادهها از پرسشنامههای آزمون هوشی (وکسلر، 2003)، اختلال یادگیری ریاضی (کانلی، 1988) و پرسشنامه استاندارد اضطراب امتحان (ساراسون، 1957) استفاده شد. به منظور تجزیهوتحلیل دادهها از نرمافزار Spss استفاده شد. یافتهها آزمونهای آماری تحلیل کواریانس چندمتغیری در گروههای آموزش ادراکی حرکتی و کنترل در مرحله پسآزمون و پیگیری نشان میدهد که این گروهها حداقل در یکی از متغیرهای وابسته با یکدیگر تفاوت معنیداری دارند. به طوری که در هر دو مرحله مذکور در متغیرهای اختلال ریاضی و اضطراب امتحان بین گروههای آموزش ادراکی حرکتی و کنترل تفاوت معنیدار دیده میشود که نشاندهنده تداوم اثر آموزش ادراکی حرکتی در گروه آزمایش میباشد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت، از آموزشهای ادراکی حرکتی در جهت کاهش اختلال ریاضی و اضطراب امتحان در دانشآموزان بهره برد.
یوسف دهقانی؛ نگین مجدبان؛ سید علی افشین؛ مهدی فرازجا
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش ذهنآگاهی بر برنامهریزی و انعطافپذیری شناختی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری صورت گرفت. این پژوهش، آزمایشی از نوع پیشآزمون -پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود.جامعه آماری شامل دانشآموزان پسر با اختلال یادگیری پایه سوم، چهارم و پنجم ابتدایی ارجاع دادهشده از سوی مدارس به مرکز اختلال یادگیری ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش ذهنآگاهی بر برنامهریزی و انعطافپذیری شناختی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری صورت گرفت. این پژوهش، آزمایشی از نوع پیشآزمون -پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود.جامعه آماری شامل دانشآموزان پسر با اختلال یادگیری پایه سوم، چهارم و پنجم ابتدایی ارجاع دادهشده از سوی مدارس به مرکز اختلال یادگیری آموزش و پرورش بوشهر بود که از بین آنها به روش نمونهگیری در دسترس، 52 نفر که ویژگیهای لازم از نظر ملاکهای ورود را داشتند فهرست و سپس ۴۰ دانشآموز پس از تشخیص اختلال یادگیری، انتخاب و بهشکل تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه در هر گروه ۲۰ نفر گمارش شدند. برای جمع آوری داده ها از آزمون برج لندن و آزمون ویسکانسین استفاده شد. تمرینهای آموزش ذهنآگاهی در 8 جلسه 60 دقیقهای یکبار در هفته به آزمودنیهای گروه آزمایش ارایه شد و گروه کنترل هیچگونه آموزش درمانی دریافت نکرد؛ سپس بعد از 2 ماه پس از یک دوره 10 روزه از آنها آزمون پیگیری به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل آماری دادهها از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش ذهنآگاهی بر برنامهریزی و انعطافپذیریشناختی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری اثر داشته و این تاثیر در مرحله پیگیری دو ماهه پایدار ماند(001/0p<). در مجموع میتوان بیان کرد که از آموزش ذهنآگاهی میتوان به عنوان مداخله کاربردی و موثر بخصوص برای بهبود برنامهریزی و انعطافپذیریشناختی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری استفاده گردد.