لیلا علیزاده؛ خدامراد مومنی؛ هاشم جبرائیلی
چکیده
نوجوانی دوره‌ای از تحول اساسی در رشد عاطفی، اجتماعی، عصبی و شناختی است که با افزایش آسیب‌پذیری در برابر صدماتی مانند تصادفات رانندگی، جرایم خشونت‌آمیز، اعتیاد و روابط جنسی همراه است. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای اختلال در تنظیم هیجان در رابطه با سیستم‌های مغزی / رفتاری، تکانشگری و کاهش اهمیت تأخیری در رفتارهای ...
بیشتر
نوجوانی دوره‌ای از تحول اساسی در رشد عاطفی، اجتماعی، عصبی و شناختی است که با افزایش آسیب‌پذیری در برابر صدماتی مانند تصادفات رانندگی، جرایم خشونت‌آمیز، اعتیاد و روابط جنسی همراه است. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای اختلال در تنظیم هیجان در رابطه با سیستم‌های مغزی / رفتاری، تکانشگری و کاهش اهمیت تأخیری در رفتارهای پرخطر دانش‌آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوم بود. تعداد 321 نفر از دانش آموزان دختر و پسر به شیوه‌ی نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. مقیاس‌های به کار برده در این پژوهش شامل مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی علی زاده محمدی (1387)، مقیاس سیستم فعال‌سازی رفتاری/ بازداری رفتاری کارور و وایت (1994)؛ مقیاس تکانشگری لینام (2013)؛ مقیاس انتخاب پولی کیربی و همکاران (1999) و مقیاس اختلال در تنظیم هیجان گراتز و رومر (2004) بود. تحلیل داده‌ها به روش همبستگی پیرسون و مدل‌یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای AMOS نسخه 24 و SPSS نسخه 23 انجام گردید. سیستم فعال‌سازی/بازداری رفتاری و اختلال در تنظیم هیجان بر رفتارهای پرخطر اثر مستقیم داشت. اختلال در تنظیم هیجان در رابطه سیستم فعال‌سازی/بازداری رفتاری و تکانشگری بر رفتارهای پرخطر اثر غیرمستقیم داشت. بر اساس نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر می‌توان گفت جهت کاهش شیوه رفتارهای پرخطر باید به تنظیم هیجانی، سیستم مغزی / رفتاری و تکانشگری توجه گردد. این یافته‌ها می‌تواند دستاوردهای کاربردی در سبک تربیتی نوجوانان داشته باشد.
احسان کشت ورز کندازی؛ مجید برزگر
چکیده
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش بسته مداخله‌ای سبک زندگی بر زورگویی و تکانشگری دانش‌آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر شیراز بود. در این راستا، از روش آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه گواه استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان پسر در حال تحصیل در هنرستان‌های شهر شیراز بودند که به‌صورت تصادفی ناحیه دو شهر ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش بسته مداخله‌ای سبک زندگی بر زورگویی و تکانشگری دانش‌آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر شیراز بود. در این راستا، از روش آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه گواه استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان پسر در حال تحصیل در هنرستان‌های شهر شیراز بودند که به‌صورت تصادفی ناحیه دو شهر شیراز انتخاب شد و 30 نفر از آن‌ها با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. ابتدا اعضای هر دو گروه با به‌کارگیری مقیاس تکانشگری (باس و پری، 1992) و مقیاس زورگویی (اولوئوس، 1996) مورد آزمون قرار گرفتند (پیش‌آزمون). سپس، گروه آزمایشی به مدت هشت جلسه تحت آموزش بسته مداخله‌ای سبک زندگی قرار گرفتند درحالی‌که گروه گواه آموزشی دریافت ننمود. پس از اتمام جلسات گروهی، از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که پس از انجام مداخله، متغیر تکانشگری کلی و مؤلفه‌های آن (تکانشگری بدنی، تکانشگری کلامی، خشم و خصومت) و همچنین زورگویی و مؤلفه‌های آن (به‌خصوص شیوع زورگویی) در آزمودنی‌های گروه آزمایشی به نسبت گروه گواه کاهش معناداری داشته است؛ بر این اساس، می‌توان گفت آموزش بسته مداخله‌ای سبک زندگی بر کاهش تکانشگری و زورگویی نوجوانان مؤثر بوده و بنابراین، توصیه می‌شود که آموزش بسته مداخله‌ای سبک زندگی به‌عنوان بخشی از برنامه آموزشی مدارس در نظر گرفته شود.
