جواد عینی پور؛ اصحاب حبیب زاده؛ صغری ابراهیمی قوام
چکیده
جوّ و محیطی که آموزش در آن اتفاق میافتد، با کیفیتهای مختلف انگیزه و یادگیری فرد را تحت تأثیر قرار میدهد. عوامل محیطی- اجتماعی بهمثابه روح حاکم بر دانشگاههاست. هدف این تحقیق، تدوین الگوی تأثیر عوامل محیطی- اجتماعی بر چرخه انگیزش و یادگیری مادام العمر دانشجویان پلیس بود. این تحقیق از نوع کمی- کیفی است. جامعه آماری این پژوهش، در ...
بیشتر
جوّ و محیطی که آموزش در آن اتفاق میافتد، با کیفیتهای مختلف انگیزه و یادگیری فرد را تحت تأثیر قرار میدهد. عوامل محیطی- اجتماعی بهمثابه روح حاکم بر دانشگاههاست. هدف این تحقیق، تدوین الگوی تأثیر عوامل محیطی- اجتماعی بر چرخه انگیزش و یادگیری مادام العمر دانشجویان پلیس بود. این تحقیق از نوع کمی- کیفی است. جامعه آماری این پژوهش، در بخش کمی عبارت بودند از کلیه دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی امین در مقاطع کاردانی و کارشناسی که 733 نفر بودند که با روش نمونه گیری طبقهای تعداد 219 نفر از آنها انتخاب شدند و در بخش کیفی شامل اساتید و نخبگان می شد که به صورت هدفمند به تشکیل گروه کانونی متشکل از 10 نفر از آنها به عنوان نمونه اقدام شد. از ابزارهای محقق ساخته عوامل محیطی- اجتماعی مؤثر بر انگیزش تحصیلی و یادگیری، پرسشنامه استاندارد انگیزش تحصیلی هارتر(1981) و پرسشنامه یادگیری مادامالعمر وتزل و همکاران(2010) در بخش کمی و از فرم مصاحبه نیمه - ساختاریافته در بخش کیفی استفاده شد. تجزیهوتحلیل داده های کمی نشان داد که متغیرهای ارتباط خانواده با دانشگاه، کاهش برنامههای جانبی به صورت مثبت و روابط غیر نظامی به صورت منفی، مهمترین متغیرهای پیشبینی کننده انگیزش تحصیلی بودند. هم چنین متغیرهای روابط غیر نظامی و سازوکارهای بازخورد، فقدان استرس و فضا جملگی به صورت مثبت مهمترین متغیرهای پیشبینی کننده یادگیری در دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی امین بودند. بر اساس نتایج حاصل از تشکیل گروه کانونی، در حالیکه انگیزش تحصیلی دانشجویان پلیس بیشتر متأثر از دیسیپلین نظامی است، یادگیری مادامالعمر متأثر از سازوکار بازخورد است.
علی دلاور؛ زهرا شعبانی؛ یوسف کریمی؛ فریبرز درتاج
چکیده
هدف از این پژوهش، تبیین رابطه عوامل روانشناختی، اجتماعی با نوعدوستی خیرین مدرسهسازاست. روش پژوهش، همبستگی و پیش بین بر اساس تعداد متغیرها و جدول کرجسی و مورگان (1970) با روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای حجم نمونه 370 نفر انتخاب شدند و برای گردآوری دادهها از آزمونهای شخصیتی (Neo)، خوشبینی، خودکارآمدی عمومی شوآرتز، انگیزش ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، تبیین رابطه عوامل روانشناختی، اجتماعی با نوعدوستی خیرین مدرسهسازاست. روش پژوهش، همبستگی و پیش بین بر اساس تعداد متغیرها و جدول کرجسی و مورگان (1970) با روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای حجم نمونه 370 نفر انتخاب شدند و برای گردآوری دادهها از آزمونهای شخصیتی (Neo)، خوشبینی، خودکارآمدی عمومی شوآرتز، انگیزش پیشرفت هرمنس، ارزشهای مادی، متافیزیک، خودمختاری اخلاقی و احساسات اخلاقی استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیری بر اساس مدل همزمان تحلیل شد. یافتههای تحقیق روانشناختی نشان داد که ابعاد مختلف شخصیت، ویژگیهای خودکارآمدی، خوشبینی و انگیزش پیشرفت با نوعدوستی خیرین رابطهای معناداری دارد. یافته عوامل اجتماعی نشان داد که خودمختاری اخلاقی، ارزشهای مادی، احساسات اخلاقی و ارزشهای متافیزیک با نوعدوستی خیرین رابطهای معناداری دارد. بر اساس محاسبه ضریب شیب، برونگرایی، موافقت، جهتگیری زندگی وخودکارآمدی، ارزشهای مادی، متافیزیک و احساسات اخلاقی بر نوعدوستی خیرین مؤثر بوده است پس برونگرایی، موافقت، جهتگیری زندگی وخودکارآمدی، ارزشهای مادی، متافیزیک و احساسات اخلاقی، نوعدوستی خیرین را پیشبینی کرده است
زهرا مهدوی؛ ایراندخت فیاض
دوره 10، شماره 32 ، تیر 1393، ، صفحه 115-137
چکیده
رسیدن به اهداف در هر کنش اجتماعی موجب اثربخش شدن آن کنش می گردد. آموزش ضمن خدمت به عنوان ابزاری برای رشد، توسعه و تعالی سرمایه انسانی نیز کنشی اجتماعی می باشد. در راه رسیدن به اهداف دوره های آموزشی ضمن خدمت بطور یقین عواملی تاثیرگذار بوده که شناخت آنان در درجه اول و از بین بردن موانع از سوی دیگر می تواند موجب اثربخش تر شدن این دوره ها ...
بیشتر
رسیدن به اهداف در هر کنش اجتماعی موجب اثربخش شدن آن کنش می گردد. آموزش ضمن خدمت به عنوان ابزاری برای رشد، توسعه و تعالی سرمایه انسانی نیز کنشی اجتماعی می باشد. در راه رسیدن به اهداف دوره های آموزشی ضمن خدمت بطور یقین عواملی تاثیرگذار بوده که شناخت آنان در درجه اول و از بین بردن موانع از سوی دیگر می تواند موجب اثربخش تر شدن این دوره ها شود. بنابراین این تحقیق قصد دارد ابتدا این دسته از عوامل را شناسایی و سپس مدلی ساختاری از این عوامل اثرگذار ارائه دهد. بدین منظور فرض گردید دو دسته عوامل کلی با نام های عوامل فردی شامل جنسیت، سن، سابقه خدمت و سطح تحصیلات و عوامل اجتماعی شامل طرح درس، اجرای تدریس، ارزشیابی تدریس و روابط بین فردی بروی اثربخشی تاثیر گذار هستند. داده های مورد نیاز از بین 180 نفر از دبیران شهر بادرود استان اصفهان که به صورت تصادفی ساده انتخاب شده بودند، جمع آوری شد. به منظور آزمون میزان برازش مدل از روش تحلیل عاملی تائیدی استفاده و فرضیه هایی برای آزمون مدل تدوین شدند. یافته های تحقیق نشان می دهد هیچ کدام از عوامل فردی ذکر شده بروی اثربخشی دوره تاثیرگذار نبوده و کلیه عوامل اجتماعی تاثیر مثبتی بروی اثربخشی داشتند
