نویسندگان
1 رئیس مرکز دانش پژوهان و تشکل های شاهد و ایثارگر / بنیاد شهید و امور ایثارکران
2 استادیار روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس
3 استاد روانشناسی بالینی دانشگاه خوارزمی
4 دانشیار روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس
چکیده
پژوهش حاضر درصدد تدوین و اثربخشی مدل نظری سالمزیستی سبک زندگی دانشجویان در جامعه ایرانی بوده است. از این منظر پس از واکاوی سوابق نظری و تجربی مرتبط با موضوع تحقیق از روش تلفیقی کیفی با استفاده از روش «نظریه داده بنیاد» و طرح نظام‌مند اشتراوس و کوربین[1] و کمی با استفاده از ابزار پرسشنامه محققساخته استفاده شده است. با توجه به راهبرد احصاء شده در مدل سالمزیستی سبک زندگی دانشجویان یعنی آموزش مهارت‌های زندگی، بر مبنای این رویکرد، بسته‌ای آموزشی طراحی شد که به مدت یازده جلسه می‌توانست به سالم زیستی سبک زندگی دانشجویان کمک کرده و به بهبود کیفیت سبک زندگی آنان منجر شود. برای آزمون این بسته دست به آزمایشی زده شد که طی آن از 40 نفر از دانشجویان دانشگاه تهران که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شده بودند؛ استفاده شد و آنان به دو گروه 20 نفری کنترل و آزمایشی تقسیم شدند و به آنان، پرسشنامه‌ای محقق ساخته برای سنجش وضعیت سبک زندگی داده شد که بهعنوان پیش آزمون تلقی می‌شود، سپس برای گروه آزمایشی یازده جلسه آموزش مهارت‌های زندگی اجرا شد. برای آزمون فرضیه بخش کمّی پژوهش، با استفاده از نمرۀ کل سالم زیستی سبک زندگی دانشجویان و از طریق تحلیل کواریانس معلوم شد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در میزان سالم زیستی سبک زندگی دانشجویان تفاوت معنادار وجود دارد؛ بنابراین مدل احصاء شده سالم زیستی سبک زندگی دانشجویان ایرانی از اثربخشی لازم برخوردار می‌باشد.
[1]. Strauss & Corbin
کلیدواژه‌ها
)