نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 هیئت علمی دانشگاه کرمانشاه
2 هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
این پژوهش به بررسی و مقایسه میزان کارایی درمان شناختی رفتاری، روش خود یاری و کنش متقابل این دو روش (روش شناختی رفتاری روش خود یاری) در افزایش رضایت مندی زندگی زناشوئی زوجین پرداخته است. پژوهش حاضر، به صورت آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون گروه کنترل اجرا شده است. بدین منظور از بین زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره دانشگاه آزاد کرمانشاه، یک نمونه متشکل از ۹ زوج انتخاب و به روش تصادفی در چهار گروه: شناختی رفتاری (۱۲ زوج )، خود یاری (۱۵ زوج )، شناختی رفتاری + خود یاری (۱۰ زوج ) کنترل (۱۲ زوج ) جایگزین شدند. بعد از جمع آوری پرسشنامه های رضایت از زندگی زناشوئی اینریچ، اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون LSD و بوسیله نرم افزار SPSS، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که بین میزان رضایت زناشوئی گروه های آزمایشی تفاوت معنی دار وجود دارد. همچنین بررسی میانگین رضایت از زندگی زناشوئی زوجین گروه های درمانی نشان داد که ترکیبی از روش درمان شناختی رفتاری و روش خود یاری بیشترین تأثیر را بر افزایش رضایت زناشوئی زوجین دارد.
کلیدواژه‌ها
)