نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 کارشناس ارشد مدیریت ورزشی، دانشگاه تبریز
2 استاد روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز
3 دانشیار تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز
4 کارشناس ارشد تحقیقات آموزشی، دانشگاه خوارزمی
5 دانشجوی کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی، دانشگاه آزاد مرند
چکیده
آموزش از اساسی‌ترین نیازهای بشر است. بدون آموزش، هیچ جامعه‌ای نمی‌تواند به بقای خود ادامه دهد، در برنامههای درسی جدید و روش‌های آموزش آن، تأکید اساسی بر روش‌هایی است که در آن دانش‌آموز نقش فعالی دارد. در این روش‌ها، نقش اصلی در فرآیند یادگیری بر عهده دانش‌آموز است؛ بنابراین پژوهش حاضر باهدف بهره‌گیری از یکی از شیوه‌های مرور ساختاریافته، تحت عنوان «فرا تحلیل»، به تحلیل و ترکیب نتایج پژوهشهای انجام‌شده در کشور ایران، پیرامون میزان اثربخشی روش‌های تدریس فعال در عملکرد تحصیلی دانش آموزان ایرانی انجام‌شده است. بدین منظور، تعداد 49 پژوهش انجام‌یافته در میزان اثربخشی روش‌های تدریس فعال گردآوری و از میان آن‌ها تعداد 46 پژوهش که قابلیت بررسی به روش تابان را داشت، برای فرا تحلیل انتخاب شد. پژوهش‌ها بر اساس این فهرست که شامل مؤلفه‌های روش‌شناختی تحقیق مانند پرسش‌ها، فرضیه‌ها، اهداف، جامعه آماری، نمونه‌گیری، روش پژوهش، روش آماری، روایی و پایاییِ پرسشنامه‌ها است، برای فرا تحلیل انتخاب شدند.نتایج پژوهش حاضر با بهره‌گیری از روش ترکیب اندازه اثر با رهیافت «d کوهن » نشان داد که روش‌های تدریس فعال نسبت بهروش‌های تدریس متداول (سخنرانی)، عملکرد تحصیلی دانش آموزان را به‌اندازه 88/0 واحد انحراف معیار بهبود می‌بخشد. همچنین یافته‌های جانبی تحقیق نشان داد حجم کلاس یادگیری به‌عنوان متغیر تعدیل‌کننده، اثربخشی روش‌های تدریس فعال را در عملکرد دانش آموزان ایرانی تحت تأثیر قرار می‌دهد و بیانگر این نکته است که هر چه حجم کلاس کم باشد میزان اثربخشی روش‌های تدریس فعال بیشتر می‌شود. از این مطالعه میتوان درزمینهٔ طرح‌ریزی برنامههای آموزش دانش آموزان و یادگیری مؤثر آنان بهره جست.
کلیدواژه‌ها
)