لیلا مردعلی؛ علیرضا پیرخائفی؛ مجتبی صداقتی فرد
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی باور/جهت انگیزشی و خلاقیت شناختی/شخصیتی بر ارتقاء پیشرفت تحصیلی دانشآموزان بود. روش پژوهشی، نیمهآزمایشی با پیشآزمون-پسآزمون با یک گروه گواه (بدون دوره پیگیری) بود؛ که جامعه آماری آن کلیه دانشآموزان دختر و پسر پایه یازدهم دبیرستانهای شهرتهران در سال تحصیلی98-97 بودند؛ که از میان آنها نمونهای ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی باور/جهت انگیزشی و خلاقیت شناختی/شخصیتی بر ارتقاء پیشرفت تحصیلی دانشآموزان بود. روش پژوهشی، نیمهآزمایشی با پیشآزمون-پسآزمون با یک گروه گواه (بدون دوره پیگیری) بود؛ که جامعه آماری آن کلیه دانشآموزان دختر و پسر پایه یازدهم دبیرستانهای شهرتهران در سال تحصیلی98-97 بودند؛ که از میان آنها نمونهای به حجم 30 نفر به روش نمونهگیری تصادفی (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه) انتخاب و به پرسشنامههای باور انگیزشی پینتریچ و دیگروت (1990)، جهتگیریانگیزشی والرند (1992)، خلاقیت شناختی تورنس (فرم ب، 1993) و خلاقیت شخصیتی عابدی (1372) در دو مرحله پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کواریانس چندمتغیری استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد متغیرهای باور و جهت انگیزشی و خلاقیت شخصیتی در سطح (0/05> P)، خلاقیت شناختی و معدل در سطح (0/01> P) در بین گروه گواه و آزمایش دارای تفاوت معنادار است. نتایج حاکی از آن است که مداخلات آموزشی باعث ارتقاء پیشرفتتحصیلی شده است در نتیجه مدارس با بکارگیری برنامههای مداخلات آموزشی میتوانند به ارتقاء پیشرفتتحصیلی دست یابند.