روانشناسی یادگیری
مرتضی زیبایی ثانی؛ محمد محمدی پور؛ ابوالقاسم شکیبا
چکیده
پژوهش حاضر باهدف مطالعه مقایسه اثربخشی آموزش یادگیری مغز محور و روش چند حسی بر عملکرد ریاضی دانش آموزان پایه سوم دارای اختلال ریاضی انجام‌گرفته است. این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری آن دانش آموزان پایه سوم دارای اختلال ریاضی مرکز اختلالات یادگیری آموزش‌وپرورش سبزوار به تعداد 50 ...
بیشتر
پژوهش حاضر باهدف مطالعه مقایسه اثربخشی آموزش یادگیری مغز محور و روش چند حسی بر عملکرد ریاضی دانش آموزان پایه سوم دارای اختلال ریاضی انجام‌گرفته است. این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری آن دانش آموزان پایه سوم دارای اختلال ریاضی مرکز اختلالات یادگیری آموزش‌وپرورش سبزوار به تعداد 50 نفر در سال تحصیلی 1400-1401 بود که 45 نفر آز آنها بهصورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهتصادف در سه گروه مساوی قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس سنجش توانمندیهای ریاضیات دانش آموزان پایه سوم تبریزی(1389) بود و گروه‌های آزمایش 8 جلسه 60 دقیقهای به تفکیک تحت آموزش یادگیری مغز محور و روش چند حسی قرار گرفتند و گروه کنترل آموزشی ندید. داده‌ها به روش تحلیل واریانس اندازهگیریهای مکرر و آزمون تعقیبی بن فرونی تحلیل شد و نتایج حاکی از اثربخشی مثبت هر دو روش بر عملکرد ریاضی بود که اثربخشی روش یادگیری مغز هم در پس‌آزمون و هم در دوره پیگیری بیش از آموزش چند حسی بود(05/0>P). بر همین اساس می‌توان از این دو روش در جهت افزایش عملکرد ریاضی دانش آموزان با نقص یادگیری ریاضی استفاده نمود
فرح مملکت دوست؛ رضا پاشا؛ سعید بختیارپور؛ مرضیه طالب‌زاده شوشتری
چکیده
چکیدههدف از تحقیق حاضر بررسی اثربخشی و تداوم اثر آموزش ادراکی حرکتی بر اختلال ریاضی و اضطراب امتحان در دانش‌آموزان دبستانی دارای اختلال یادگیری در شهر تهران بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری مراجعه‌کننده به مراکز اختلال ...
بیشتر
چکیدههدف از تحقیق حاضر بررسی اثربخشی و تداوم اثر آموزش ادراکی حرکتی بر اختلال ریاضی و اضطراب امتحان در دانش‌آموزان دبستانی دارای اختلال یادگیری در شهر تهران بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری مراجعه‌کننده به مراکز اختلال یادگیری در سال 98-1397 در شهر تهران بودند که تعداد 30 دانش‌آموز از افراد واجد شرایط با روش در هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه آزمایش ادراک حرکتی (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) قرار گرفتند. همچنین برحله پیگیری یک ماه پس از اتمام آزمون اجرا گردید . جهت تکمیل داده‌ها از پرسشنامه‌های آزمون هوشی (وکسلر، 2003)، اختلال یادگیری ریاضی (کانلی، 1988) و پرسشنامه استاندارد اضطراب امتحان (ساراسون، 1957) استفاده شد. به منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار Spss استفاده شد. یافته‌ها آزمون‌های آماری تحلیل کواریانس چندمتغیری در گروه‌های آموزش ادراکی حرکتی و کنترل در مرحله پس‌آزمون و پیگیری نشان می‌دهد که این گروه‌ها حداقل در یکی از متغیرهای وابسته با یکدیگر تفاوت معنی‌داری دارند. به طوری که در هر دو مرحله مذکور در متغیرهای اختلال ریاضی و اضطراب امتحان بین گروه‌های آموزش ادراکی حرکتی و کنترل تفاوت معنی‌دار دیده می‌شود که نشان‌دهنده تداوم اثر آموزش ادراکی حرکتی در گروه آزمایش می‌باشد. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت، از آموزش‌های ادراکی حرکتی در جهت کاهش اختلال ریاضی و اضطراب امتحان در دانش‌آموزان بهره برد.
