زهرا محمدزاده؛ ملوک خادمی اشکذری
چکیده
پژوهش حاضر، با هدف بهبود مهارتهای اجتماعی از راه بازیهای گروهی با کنترل هوش هیجانی مادران مورد بررسی قرار گرفت. در روش نیمه آزمایشی حاضر، با طرح پیشآزمون -پسآزمون با گروه کنترل، از طریق نمونهگیری تصادفی، از میان 100 کودک 6-5 ساله مهدکودک و مرکز پیشدبستانی واقع در منطقه 2 شهر تهران،30 کودک با مهارتهای اجتماعی پایین، انتخاب و ...
بیشتر
پژوهش حاضر، با هدف بهبود مهارتهای اجتماعی از راه بازیهای گروهی با کنترل هوش هیجانی مادران مورد بررسی قرار گرفت. در روش نیمه آزمایشی حاضر، با طرح پیشآزمون -پسآزمون با گروه کنترل، از طریق نمونهگیری تصادفی، از میان 100 کودک 6-5 ساله مهدکودک و مرکز پیشدبستانی واقع در منطقه 2 شهر تهران،30 کودک با مهارتهای اجتماعی پایین، انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. هوش هیجانی مادران آنها نیز سنجیده شد. برای، آموزش مهارتهای اجتماعی، اعضای گروه آزمایش به مدت 10 جلسه در بازیهای گروهی شرکت کردند. ابزارهای پژوهش شامل: پرسشنامه مهارتهای اجتماعی محققساخته و پرسشنامه هوش هیجانی سیبریاشرینگ بود. دادههای پژوهش با آزمون تحلیل کوواریانس، پردازش شدند. نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای اجتماعی از راه بازیهای گروهی در کودکان پیشدبستانی بر بهبود مهارتهای اجتماعی (01/0>p) آنها مؤثر است. و آموزش مهارتهای اجتماعی با کنترل هوش هیجانی مادران (05/0>p)بر بهبود مهارتهای کودکان مؤثر نیست. همچنین، یافتههای جانبی با استفاده از آزمون t دو گروه مستقل حاکی از آن بودند که دخترها در پسآزمون (05/0P <) در مقایسه با پسرها و کودکان 6 ساله در پسآزمون (05/0P <) در مقایسه با کودکان 5 ساله از مهارتهای اجتماعی بیشتری برخوردارند. همچنین نتایج آزمون واریانس تک متغیره نشان داد تحصیلات مربیها نیز تأثیری بر مهارتهای اجتماعی کودکان ندارد. (در پیشآزمون 0911/0f=، در پسآزمون 035/1f=)