احسان کشت ورز کندازی؛ مجید برزگر
چکیده
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش بسته مداخلهای سبک زندگی بر زورگویی و تکانشگری دانشآموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر شیراز بود. در این راستا، از روش آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و گروه گواه استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان پسر در حال تحصیل در هنرستانهای شهر شیراز بودند که بهصورت تصادفی ناحیه دو شهر ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش بسته مداخلهای سبک زندگی بر زورگویی و تکانشگری دانشآموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر شیراز بود. در این راستا، از روش آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و گروه گواه استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان پسر در حال تحصیل در هنرستانهای شهر شیراز بودند که بهصورت تصادفی ناحیه دو شهر شیراز انتخاب شد و 30 نفر از آنها با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس بهعنوان نمونه انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. ابتدا اعضای هر دو گروه با بهکارگیری مقیاس تکانشگری (باس و پری، 1992) و مقیاس زورگویی (اولوئوس، 1996) مورد آزمون قرار گرفتند (پیشآزمون). سپس، گروه آزمایشی به مدت هشت جلسه تحت آموزش بسته مداخلهای سبک زندگی قرار گرفتند درحالیکه گروه گواه آموزشی دریافت ننمود. پس از اتمام جلسات گروهی، از هر دو گروه پسآزمون گرفته شد. یافتههای پژوهش نشان داد که پس از انجام مداخله، متغیر تکانشگری کلی و مؤلفههای آن (تکانشگری بدنی، تکانشگری کلامی، خشم و خصومت) و همچنین زورگویی و مؤلفههای آن (بهخصوص شیوع زورگویی) در آزمودنیهای گروه آزمایشی به نسبت گروه گواه کاهش معناداری داشته است؛ بر این اساس، میتوان گفت آموزش بسته مداخلهای سبک زندگی بر کاهش تکانشگری و زورگویی نوجوانان مؤثر بوده و بنابراین، توصیه میشود که آموزش بسته مداخلهای سبک زندگی بهعنوان بخشی از برنامه آموزشی مدارس در نظر گرفته شود.