فاطمه آذرکردار؛ سمیه پوراحسان؛ افسانه توحیدی
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای تاب‌آوری در رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی و رضایت شغلی در معلمان شهرستان بافت بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام معلمان شهرستان بافت، استان کرمان بودند که از بین آن‌ها 320 معلم به عنوان نمونه به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه تاب‌آوری کانر و دیویدسون (2003)، ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای تاب‌آوری در رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی و رضایت شغلی در معلمان شهرستان بافت بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام معلمان شهرستان بافت، استان کرمان بودند که از بین آن‌ها 320 معلم به عنوان نمونه به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه تاب‌آوری کانر و دیویدسون (2003)، فرم کوتاه پرسشنامه نئو (1986) و پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا (1967) استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از الگویابی معادلات ساختاری و روش بوت استرپ جهت آزمون مسیرهای واسطه‌ای انجام شد. بر اساس نتایج تحقیق حاضر، الگوی پیشنهادی پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. نتایج حاکی از آن است که روان‌رنجوری رابطه معنادار کاهشی (معکوس) اما گشودگی نسبت به تجربه و توافق‌پذیری یک رابطه معنادار افزایشی (مستقیم) با رضایت شغلی دارند. تاب‌آوری با رضایت شغلی رابطه معنادار افزایشی (مستقیم) دارد. روان‌رنجوری رابطه‌ای معنادار از نوع کاهشی (معکوس) با تاب‌آوری دارد، این در حالی است که برون‌گرایی- درون‌گرایی و وظیفه‌شناسی با تاب‌آوری رابطه معنادار کاهشی افزایشی (مستقیم) دارند. روان‌رنجوری، برون‌گرایی و وظیفه‌شناسی ضمن رابطه مستقیم با تاب‌آوری رابطه غیرمستقیم معناداری با رضایت شغلی از طریق تاب‌آوری نیز دارند . بنابراین می توان نتیجه گرفت که تاب آوری نقش واسطه ای میان بعضی از ویژگی های شخصیت با رضایت شغلی معلمان دارد و تصمیم گیرندگان در حوزه تعلیم و تربیت باید به نقش این متغیر در رضایت شغلی معلمان توجه داشته باشند.
