نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

هیئت علمی دانشگاه پیام نور

چکیده

هدف این تحقیق، بررسی نقش پیشینه تحصیلی و برخی ویژگی های فردی دانشجویان در پیشرفت تحصیلی آنان در قالب یک مدل علی بود. ۳۹۷ نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز تهران، مشتمل بر ۳۰۷ نفر دانشجوی دوره کارشناسی، ۹۰ نفر دوره کارشناسی ارشد، و متشکل از ۱۱۷ نفر پسر و ۲۸۰ نفر دختر، به شیوه طبقه ای و تصادفی ساده انتخاب شدند و پرسشهای سه پرسشنامه: ۱) راهبردهای انگیزشی برای یادگیری، ۲) منبع کنترل راتر، و ۳) خود پنداره بک پاسخ دادند. برای متغیر پیشینه تحصیلی از معدل دوره تحصیلی قبل، و برای متغیر پیشرفت تحصیلی، از معدل کلی دروسی را که تا ترم پیش از اجرای پرسشنامه ها، کسب کرده بودند، استفاده شد. با استفاده از تحلیل مسیر، اثرات مستقیم و غیرمستقیم متغیرهای پیش بین بر پیشرفت تحصیلی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از تحلیلی مسیر نشان داد که: پیشینه تحصیلی، اضطراب امتحان، و خود تنظیمی به طور مستقیم بر پیشرفت تحصیلی دانشجو اثر می گذارند و بهترین پیش بینی کننده های پیشرفت تحصیلی هستند؛ و متغیرهای: پیشینه تحصیلی، خودکارآمدی، خود پنداره، منبع کنترل، ارزش گذاری تکلیف، و استفاده از راهبردهای شناختی به طور غیرمستقیم بر روی پیشرفت تحصیلی دانشجو تاثیر می گذارند.

کلیدواژه‌ها