نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
قرار عاشقانه با جنس مخالف در بین نوجوانان ایرانی رو به افزایش است، به طوری که در سه سال گذشته، چند بررسی با حدود ۸۰۰۰ دانش آموز دبیرستان های تهران، قم و گچساران و ۱۳۰۰ نفر دختر ساکن در خوابگاه های دانشجویی در شهر تهران انجام شده است و در آن ۳۰ تا ۷۰ درصد از پاسخگویان اظهار کرده اند که با جنس مخالف ارتباط صمیمانه داشته و قرار عاشقانه گذاشته اند. این در حالی است که به دلیل پذیرفته نشدن دوستی با جنس مخالف در ایران که دارای فرهنگ ریشه دار دینی است، به ویژه در حکومت اسلامی، نه تنها به نوجوانان ایرانی آموزش های لازم و مفیدی در این زمینه داده نمی شود، بلکه پدران و مادران، مسئولان مدارس و ماموران انتظامی بدون داشتن درجه بندی مشخصی از نوع ارتباط، افراد درگیر دوستی با جنس مخالف را مورد آزارهای گوناگون روانی و جسمی قرار می دهند و باعث می شوند که این دوستی ها به کشیده شدن به خلوت و تماس های پنهانی، همراه با رنج و خشم و عصیانگری علیه بزرگترها منجر شود و در نتیجه نوجوانان و جوانان و بیش از همه دختران را گرفتار آسیب های روانی و اخلاقی سازد. در این مقاله پس از بررسی روند رابطه دختر و پسر در غرب و نیز فواید و پیامدهای منفی قرار عاشقانه، و ضمن اشاره به آمار رو به رشد نوجوانان و جوانان ایرانی ای که با جنس مخالف ارتباط عاشقانه دارند، ضرورت آموزش جنسی با تأکید بر رابطه با جنس مخالف مطرح و رئوس و نکات اساسی برنامه آموزشی در این زمینه را، با توجه به خصوصیات فرهنگ ایران اسلامی یادآور می شود.
کلیدواژه‌ها
)