نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری تخصصی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.
2 دانشیار گروه روانشناسی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران
3 استادیار گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
چکیده
هدف از انجام این پژوهش بررسی مدل یابی معادلات ساختاری بیصداقتی تحصیلی بر اساس باورهای ضمنی هوش با نقش میانجی هویت اخلاقی در دانشآموزان شهر تهران انجامشده است. طرح پژوهش توصیفی از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. این پژوهش با حضور 500 نفر به روش نمونهگیری در دسترس از بین دانشآموزان دوره اول متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1400 به روش آنلاین انجام شد. برای اندازهگیری متغیرهای پژوهش از مقیاس بیصداقتی تحصیلی (ویترسپون و همکاران، 2010)، مقیاس نظریه تلویحی هوش (عبدالفتاح و یاتس، 2006) و پرسشنامه هویت اخلاقی (بلک و رینودلدز، 2016) استفاده شد. دادهها با ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرمافزار SPSS و AMOS نسخه 24 تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین باورهای ضمنی هوش و هویت اخلاقی با بیصداقتی تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد (01/0>P). همچنین نتایج یافتهها نشان داد مسیرهای مستقیم این پژوهش معنادار شدند و مسیرهای غیرمستقیم باورهای ضمنی هوش از طریق نقش میانجی هویت اخلاقی بر بیصداقتی تحصیلی دانشآموزان معنادار بود. بر اساس یافتههای این پژوهش، مدل نهایی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود (073/0=RMSEA و 05/0>P-value) و مدل نهایی ارزیابیشده از برازندگی مطلوبی برخوردار است و گام مهمی در جهت شناخت عوامل مؤثر بر بیصداقتی تحصیلی در بین دانشآموزان دوره اول متوسطه شهر تهران است.
کلیدواژهها
موضوعات