نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• یاسمین بهمنی ¹
• فریده حمیدی ²
• سارا دازی ³

¹ کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی

² دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت دبیرشهید رجایی، تهران، ایران

³ دکترای روانشناسی تربیتی، دانشگاه، خوارزمی ،تهران،ایران

چکیده

پژوهش حاضر با هدف مقایسه متغیر شناختی استدلال‌ادراکی در اختلالات یادگیری خواندن و ریاضی و نارسایی بیش‌فعالی/نقص‌توجه انجام شد. پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه‌ای بود. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان پایه‌های دوم تا پنجم ابتدایی مبتلا به اختلال‌های ریاضی، خواندن و نارسایی بیش‌فعالی/نقص‌توجه که در سال تحصیلی1401-1402 به مراکز اختلالات یادگیری شهر تهران مراجعه کردند بود.با شیوه نمونه‌گیری هدفمند 93 دانش آموز انتخاب شدند به نحوی که در هر یک از گروه‌های اختلال ریاضی، اختلال خواندن و نارسایی بیش‌فعالی/نقص‌توجه 31 دانش‌آموز قرار داشت.ابزار‌های مورد استفاده آزمون خواندن تبریزی(1378)، پرسشنامه مقیاس درجه‌بندی والدین کانرز (1386)، مجموعه‌آزمون استاندارد‌شده حساب یا آزمون پیشرفت‌تحصیلی و تشخیصی ریاضی شلو(1993) و آزمون هوش وکسلر کودکان ویرایش چهارم هنجارشده توسط عابدی، صادقی و ربیعی(1392) بود. سئوال پژوهش با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی بن‌فرونی نسخه هجدهم در نرم ‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. از یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت فقط بین گروه‌های خواندن و ریاضی در متغیر استدلال‌ادراکی تفاوت معناداری وجود دارد(5/0P <) ؛ که گروه اختلال ریاضی عملکرد ضعیف‌تری نسبت به گروه اختلال خواندن دارد. به عبارتی دیگر می‌توان نتیجه گرفت استدلال‌ادراکی می‌تواند متغیر ویژه‌تری برای اختلال ریاضی باشد. لذا به متخصصان توصیه می‌شود در مواجه با کودکان دارای اختلال ریاضی در زمینه استدلال‌ادراکی اقدامات موثرتری انجام دهند.

کلیدواژه‌ها

• اختلال‌ یادگیری
• اختلال بیش‌فعالی
• سرعت‌‌پردازش
• حافظه‌کاری

موضوعات

• روانشناسی یادگیری