نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

گروه روانشناسی، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان ، ایران

چکیده

اختلال اضطراب جدایی شایع‌ترین اختلال اضطرابی دوران کودکی است، بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه‌ی تأثیر آموزش بازی‌های حرکتی موزون و بازی‌درمانی مبتنی بر رابطه‌ی والد-کودک بر خودتنظیمی هیجانی و اضطراب جدایی دانش‌آموزان پایه‌ی اول شهر ملایر انجام شد. این پژوهش از نوع آزمایش‌های میدانی با طرح پیش‌آزمون_ پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش تمامی دانش‌آموزان پایه‌ی اول ابتدایی شهرستان ملایر در سال‌تحصیلی1402-1401 بودند، که با روش نمونه‌گیری هدفمند از میان مدارس ابتدایی سطح شهر با استفاده از پرسشنامه‌ی غربالگری اختلال اضطراب جدایی، پرسشنامه‌ی خودتنظیمی هیجانی و انجام مصاحبه بالینی ساختاریافته انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و یک گروه گواه گمارش شدند. دو نوع مداخله‌ی بازی درمانی اجرا و در نهایت داده‌های پس‌آزمون یک هفته بعد از انجام مداخلات جمع‌آوری شد. به طورکلی، نتایج حاصل نشان ‌داد که هر دو مداخله‌ی بازی درمانی بر کاهش علائم اضطراب جدایی و افزایش خودتنظیمی هیجانی در دانش‌آموزان اثر معناداری دارند(p>0.05). اما مداخله‌ی بازی‌درمانی مبتنی بر رابطه‌ی والد-کودک نسبت به آموزش بازی‌های حرکتی موزون در کاهش علائم اضطراب جدایی مؤثرتر بود. بنابراین پیشنهاد می‌شود تا تکنیک‌های بازی‌درمانی به مشاوران و معلمان مدارس ابتدایی و همچنین مربیان پیش‌دبستانی آموزش داده شود تا بتوانند در مواجهه با کودکان مضطرب کلاس خود از آن استفاده کنند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات