نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• الهام نوروزپور ¹
• مسعود جان بزرگی ²
• مژگان آگاه هریس ³
• محمد حسین فلاح ⁴

¹ دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات یزد، دانشکده علوم انسانی، گروه مشاوره و راهنمایی، یزد، ایران

² دانشیار روانشناسی بالینی پژوهشکده حوزه و دانشگاه

³ . استادیار روانشناسی سلامت دانشگاه پیام نور

⁴ استادیار روانشناسی کودکان استثنایی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات یزد

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تحلیل رفتار متقابل بر تعدیل کمال­گرایی مادران انجام شد. این پژوهش مطالعه نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. با کاربرد طرح نیمه­آزمایشی و  استفاده از دو گروه کنترل و آزمایش با پیش آزمون- پس آزمون؛ جامعه آماری این پژوهش را کلیه مادران کودکان پیش­دبستانی و دبستانی6 تا 11سال در 5 مدرسه مقطع ابتدایی شهرستان آمل در سال 92-1391تشکیل داد. با استفاده از نمونه­گیری در دسترس، از میان مادران داوطلب که واجد معیارهای ورود­-­خروج بودند، تعداد 42 نفر که نمره فرزندپروری آن­ها یک انحراف استاندارد بالاتر از نمره میانگین در زیر مقیاس­های مستبدانه و سهل­گیرانه بودند، انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه 21 نفره جایگزین شدند. کلیه آزمودنی­های دو گروه به گویه­های پرسش­نامه­های فرزندپروری باومریند و چند­وجهی­کمال­گرایی­والدینیقبل و بعد از مداخله روی گروه آزمایش، پاسخ دادند. پس از جمع­آوری داده­ها، تجزیه و تحلیل داده­ها با کاربرد نسخه بیستم نرم­افزار آماری SPSS و استفاده از آزمون مان­ویتنی­یو نشان داد که آموزش تحلیل رفتار متقابل روی مادران می­تواند به تعدیل کمـال­گـرایی منتهی شود (05/0 p<). بنابراین می­توان نتیجه­گیری کرد که آموزش تحلیل رفتار متقابل به واسطه کاربرد فنون رشد بالغ، ساخت­دهی به زمان، اقتصاد نوازش و غیره توانسته است به تعدیل کمال­گرایی مادران بیانجامد.

کلیدواژه‌ها

• کمال‌گرایی
• فرزندپروری
• تحلیل رفتار متقابل
• مادران