نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
استادیار گروه روانشناسی تربیتی
چکیده
شیوع جهانی ویروس (کووید-19 ) باعث افزایش مشکلات روانشناختی در خانواده ها گردیده است. از آنجا که تاب آوری نقش بسزایی در بهداشت روانی و جسمانی افراد دارد لذا پژوهش حاضر با هدف فراتحلیلی بر رابطه اضطراب کرونا و تاب آوری انجام شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین اضطراب کرونا و تاب آوری یک رابطه متوسط و معناداری وجود دارد میانگین اندازه اثراضطراب کرونا و تاب آوری در گروه دانشجویان-دانش آموزان، کادردرمان (پزشک-پرستار) و افراد سالخورده به ترتیب عبارتند از 58/0- ، 23/0 – و 23/0- می باشد این رابطه در گروه دانش آموزان و دانشحویان قویتر از گروه پرستاران و افراد سالخورده می باشد جهت تبیین رابطه سن بر اضطراب کرونا از جدول فرارگرسیونی استفاده شد و نتایج نشان داد که 22 درصد از واریانس بین گروهی که در اندازه های اثر وجود داشت به وسیله سن قابل تبیین می باشد. سوگیری انتشار بوسیله ازمون همبستگی بگ و مزوم دار انجام شد نتایج تقارن اندازه های اثر را تبیین می کند(05/0<p) . با توجه شیوع بالای اختلالات اضطرابی در هنگام شیوع ویروس (کووید-19 )و با عنایت به این مسئله که اندازه اثر این دو متغیر در دانش آموزان ودانشجویان قوی می باشد لذا به مدارس و دانشگاهها پیشنهاد می شود کلاس های آموزشی جهت افزایش تاب آوری برگزار کنند و از آنجا که این رابطه در کادر درمان و سالمندان ضعیف می باشد بهتر است برای کاهش اضطراب در این دو گروه به عوامل دیگری مانند تقویت (هوش معنوی، افزایش حقوق و دستمزد و غیره) پرداخته شود.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)