نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• علی دلاور ¹
• نیلوفر اسماعیلی ²
• صبا حسنوندی ²
• باقر حسنوند ³

¹ استاد روان‌شناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی

² دانشجوی دکترای روانشناسی تربیتی، دانشگاه الزهرا، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی.

³ دانشجوی دکترای روانشناسی کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبائی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی

چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی و شناسایی سهم هر یک از متغیر­های انواع جهت­گیری هدف و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در پیش­بینی پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان بود. پژوهش حاضر از نوع مقطعی بوده و رویکرد توصیفی از نوع همبستگی هست. جامعه­ی آماری در این پژوهش عبارت است از کلیه­ی دانش­آموزان سال اول دبیرستان­های پسرانه و دخترانه در شهر رشت که در سال تحصیلی 93- 1392 به تحصیل اشتغال داشتند. از بین دانش­آموزان 364 نفر (208پسر و 156دختر) با روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله‌ای و با توجه به حجم جامعه  انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش­نامه­ی راهبردهای یادگیری پینتریچ و دی گرو، پرسش­نامه­ی سنجش جهت­گیری­های هدف الیوت و مک گریگور بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده­های پژوهش از تحلیل رگرسیون چندمتغیره با استفاده از برنامه­ی کامپیوتری SPSS استفاده شد. نتایج مؤید این مطلب است که متغیرهای راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و جهت­گیری هدف تسلطی به‌صورت مثبت و جهت­گیری هدف عملکردی به‌صورت منفی پیش­بینی کننده­های معناداری برای پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان بوده و سهم راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در این زمینه بیش از سایر متغیرها است.

کلیدواژه‌ها

• پیشرفت تحصیلی
• جهت‌گیری هدف
• خودتنظیمی
• دانش‌آموزان