نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2 کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده
هدف از این پژوهش تدوین مدل عملکرد ریاضی بر اساس ادراک از محیط یادگیری سازنده‌گرا با نقش واسطه‌ای خودکارآمدی و انگیزش به یادگیری ریاضی در دانشآموزان دوره متوسطه اول بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جزء پژوهش‌های کاربردی بود؛ و تعداد 326 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی بر حسب جنسیت انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامه‌های ادراک از محیط یادگیری سازنده‌گرای حقایقی و کارشکی (1394)؛ خودکارآمدی ریاضی میدلتن و میگلی (1997)، انگیزش به یادگیری ریاضی کورتر (۲۰۰۵) و نمره‌ی پایان ترم درس ریاضی دانشآموزان بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از شاخص‌های آماری توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و برای پاسخگویی به فرضیه‌های پژوهش از آزمون‌های تحلیل عامل تأییدی، مدل‌سازی معادلات ساختاری و رویکرد حداقل مربعات جزیی به وسیله نرم‌افزار smart PLS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که ادراک از محیط یادگیری سازنده‌گرا بر عملکرد ریاضی، خودکارآمدی ریاضی و انگیزش به یادگیری ریاضی اثر مثبت و معنی‌دار دارد. همچنین خودکارآمدی ریاضی و انگیزش به یادگیری ریاضی بر عملکرد ریاضی اثر مثبت و معناداری داشت. در کل نتیجه شد که مدل مفهومی عملکرد ریاضی بر اساس ادراک از محیط یادگیری سازنده‌گرا با نقش واسطه‌ای خودکارآمدی ریاضی و انگیزش به یادگیری ریاضی با مدل تجربی برازش داشته است.
کلیدواژه‌ها
)