Authors
Abstract
The purpose of the present study was to investigate the effect of cooperative learning on self-efficacy and self-concept of student's mathematics. Quasi-experimental method using pre- test and post- test with control group was established in this study. High school's first grade girls in Ardabil city was considered as the population of this study in 1393-1394 academic year. Sixty seven students from two classes of the same school had been selected by accessible sampling. Cooperative learning with Student Team's Achievement Division (STAD) and traditional lecturing method was used in experimental and control group respectively. Pre-test and post tests were applied before and after intervening variable. Data were collected using Middleton and Midgley's (1997) questionnaire of self-efficiency with reliability co efficiency of 0/87 and Marsh (1983) questionnaire of self-concept with reliability co efficiency of 0/89. Data were entered in SPSS software for both descriptive and inferential statistics. Mean and standard deviation were used as descriptive statistics and multi co-variance analysis were used for inferential statistics. There was significant difference of self-efficiency and self-concept of student's mathematics. The results of the present study showed cooperative learning with STAD in comparison with traditional methods of teaching have more influence in increasing self-efficiency and self- concept of student's mathematics.
Keywords
اسلاوین، رابرت (1991). جمعبندی تحقیقات انجام‌شده پیرامون یادگیری مشارکتی، ترجمهی فاطمه فقیهی قزوینی (1371)، فصلنامه تعلیم و تربیت، 8(30): 130-114.
بریس، نیکلا؛ ریچارد، کمپ؛ و سنگلار، رزمری. (2007). تحلیل دادههای روانشناسی با برنامهی spss ،ترجمهی خدیجه علیآبادی و سید علی صمدی (ویرایش سوم)، تهران: دوران.
بلوم، بنجامین. (1982). ویژگی‌های آدمی و یادگیری آموزشگاهی. ترجمهی علی‌اکبر سیف، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
پاکیزه، علی. (1376). بررسی تأثیر یادگیری مشارکتی بر عملکرد تحصیلی و خودپنداری دانشجویان. پایاننامهی کارشناسی ارشد، دانشگاه شیراز، دانشکده علوم انسانی، گروه علوم تربیتی.
پوراصغر، نصیبه. (1383). نقش خودپنداره و انگیزش یادگیری ریاضی بر پیشرفت ریاضی دانشآموزان سال اول دبیرستان (منطقه 6 تهران). پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت‌معلم، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، گروه علوم تربیتی.
پوراقدم یامچی، اصغر شیرعلی (1389). نقش ذهنیت فلسفی، خلاقیت، خودکارآمدی و خودپندارهی ریاضی بر پیشرفت ریاضی دانشآموزان سوم دبیرستان شهرستان مرند در سال 88-1387، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت معلم، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، گروه مطالعات برنامه درسی.
حجازی ا؛ و نقش ز. (1387). رابطهی خودکارآمدی ریاضی، سودمندی ادراک‌شده ریاضی و راهبردهای خودتنظیمی با پیشرفت ریاضی در دانشآموزان: یک مقایسه جنسیتی، مجله علمی و پژوهشی مطالعات زنان، 1(2): 102-84.
حسن‌زاده، ر؛ حسینی، س.ح؛ و مرادی، ز. (1384). ارتباط بین خودپنداره کلی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان، مجله دانش و پرورش در روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان)، (24): 18-1.
خرازی، علی‌نقی (1382). راه‌کارهای پرورش خودپنداره دانشآموزان. مجله علوم تربیتی: رشد معلم، (176): 41-41.
خضریآذر، جلال. (1392). اثربخشی روش یادگیری مشارکتی بر نگرش ریاضی، خودکارآمدی ریاضی و اضطراب ریاضی دانش آموزان پایه اول متوسطه شهرستان مهاباد
خوشرو، محمود. (1388). بررسی اثربخشی روش یادگیری مشارکتی بر مهارتهای اجتماعی، خودپندارهی تحصیلی و عملکرد در درس ریاضی دانشآموزان پسر پایهی سوم راهنمایی شهرستان داراب، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، مجموعه علوم تربیتی.
خیّر م.، حسین چاری م. و بحرانی م. (1391). رابطهی سوگیری‌های خودکارآمدی ریاضی با انگیزش، عواطف و عملکرد تحصیلی در دانشآموزان دورهی راهنمایی شهر شیراز. مجله روانشناسی تربیتی، 8(24): 169-143.
رعدی، اصغر. (1390). بازساخت، رواسازی، پایاسازی و هنجاریابی مقیاس خودپنداره ریاضی در دانش آموزان دبیرستانی شهرستان ملارد. پاین نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، دانشکده علوم انسانی
شهنی ییلاقم.، رجبی، غ.ر؛ شکرکن، ح؛ و حقیقی، ج.(1382). مقایسه باورهای خودکارآمدی ریاضی پسران و دختران دانشآموزان سال دوم رشته‌های ریاضی-فیزیک، علوم تجربی و علوم انسانی شهر اهواز و بررسی رابطه متغیرهای جنسیت، نمره قبلی ریاضی و هدف‌گذاری تحصیلی با آن. مجله علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، 2(1 و 2): 124-101.
صوری، معصومه. (1391). بررسی تأثیر رابطه خودپنداره و خودکارآمدی ریاضی بر پیشرفت تحصیلی در دروس ریاضی محور دانشآموزان پایه اول دبیرستانهای چهاردانگه در سال تحصیلی 91-90. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، دانشکده روانشناسی و علوم اجتماعی، گروه علوم تربیتی.
کریمی مونقی ح، محمدی ا.، صالح مقدم ا.ر.، غلامی ح.، کارشکی ح. و زمانیان ن.(1393). مقایسه تأثیر آموزش به روش یادگیری مشارکتی و سخنرانی بر باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی،14(5): 402-393.
کلانتر قریشی، منیر (1392). تأثیر روش آموزش تلفیقی یادگیری مشارکتی و یادگیری در حد تسلط بر خودکارامدی، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی، فصلنامه پژوهش در نظام‌های آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات ایران، (12): 107-89.
کیانی، قربان. (1388). مطالعه تأثیر اجرای شیوههای مختلف یادگیری مشارکتی در درس دین و زندگی دوم متوسطه بر خودکارآمدی عمومی هنرجویان هنرستانهای ناحیهی 2 شهرستان اردبیل. پایاننامهی کارشناسی ارشد، دانشگاه تبریز، دانشکدهی علوم تربیتی و روانشناسی، گروه علوم تربیتی.
نیسی ع.، نجاریان ب. و شیخانی ب. (1383). مقایسه اثرات یادیگری مشارکتی و آموزش سنتی بر عملکرد تحصیلی، یادداری مطالب، انگیزه پیشرفت و خودپنداره دانش آموزان سال دوم متوسط نظری شهر بوشهر، مجله علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز،11(3 و 4): 44-25.
Altun, S. & Erden,M. (2013). Self-regulation based learning strategies and self-efficacy perceptions as predictors of male and female students'mathematics achivment. Procedia - Social and Behavioral Sciences, (106): 2354 – 2364.
Araban, S. H., Zainalipour, H., Rais Saadi,R. H., Javdan, M., Sezide, K.و & Sajjadi,S. (2012). Study of Cooperative Learning Effects on Self-Efficacy and Academic Achievement in English Lesson of High School Students. Journal of Basic and Applied, 2(9): 8524-8526.
Arsalan, A. (2013). Investigation of Relationship between Sources of Self- effcacy Beliefs of Secondary School Students and Some Variables. Educational Sciences: Theory & Practice, 13(4): 1983-1993.
Artz, A. F., & Newman, C. M. (1990). Implementing the Standards. Cooperative Learning. Mathematics Teacher, 83(6): 448-52.
Aziz Shah Mohamed, M., Mohd saad, F., Abdul Rahman, A. M., Syed Salim, S. S., & Bistaman, M. N. (2013). Translation, validity and reliability of Multidimensional SelfConcept Scale (MSCS) questionnaire among Malaysian teenagers, 3rd World Conference on Psychology, Counselling and Guidance (WCPCG-2012), Procedia - Social and Behavioral Sciences 84 (2013): 1455 – 1463.
Box, J. A., & Little, D. C. (2003). Cooperative small-group instruction combined with advanced organizers and their relationship to self-concept and social studies achievement of elementary. Journal of Instructional Psychology, (4): 285-287.
Ching, L. Y. (2009). Implementation of cooperative learning in junior high physical-talent student' english classes. Unpublished MA Thesis, Tehran University. http://eshare.stust.edu.tw/View/14827
Chiu, M. M., & Klassen, R. M. (2010). Relations of mathematics self-concept and its calibration with mathematics achievement: cultural differences among fifteen-year-olds in 34 countries. Learning and Instruction, 20(1): 2-17.
Coleman, B. (2008). Successful White Teachers of Black Students: Teaching Across Racial Lines in Urban Middle School Science Classroom. University of Massachusetts Amhers. An Arbor: Proquest Information and learning company.
Er, M. (2012). Boosting foreign language self-concept in language classrooms through cooperative learning activities. International Conference on Education and Educational Psychology, Procedia - Social and Behavioral Sciences, (69): 535 – 544.
Iqbal, M. (2004). Effect of cooperative learning on academic achievement of secondary school students in mathematics.PhD thesis, PMAS-Arid Agriculture University, Rawalpindi. (Abstract). http://eprints.hec.gov.pk/388/
Khan, Sh. A. (2012). The effect of cooperative learning on academic achievement of low achievers in english language in India. Language in India. 11(3): 232-243.
Marsh, H. W. (1990). A multidimensional, hierarchical model of self-concept: Theoretical and empirical justification. Educational Psychology Review, 2(2): 77-172.
Moriarty, B. (1993). Cooperative learning environments: Providing the means to higher self-efficacy and achivment in the classroom. Queensland reasercher, 9(3): 15-27.
Nawaz, Q., Hussain, L., Abbas, A., & Javed, M. (2014). Effect of cooperative learning on the academic and self concept of the students at elementary school level. Gomal University Journal of Research, 30(1): 127-135.
Oloyede, O. I. (2010). Enhance mastery learning strategy on achievement and Self-concept in senior secondary school chemistry. Humanity & Social Science Journal, 5(1): 19-24.
Santrock, J. W. (2007). Child Development (11th ed.). New Dehli: Tata Mac Graw-Hill Companies.
Şengül, S., & Katranci, Y. (2014). Effects of jigsaw technique on mathematics self-efficacyperceptions of seventh grade primary school students. Social and Behavioral Sciences, (116): 333 – 338.
Wang, J., & Lin, E. (2008). Re-examining the Self-Concept and Mathematics Achievement Relationship using Comparative Studies. 11th International Congress on Mathematical Education. http://dg. icme11. org/ tsg/ show/ 15#inner-documents.
Wilkins, J. L. M. (2004). Mathematics and science self-concept: An international investigation. Journal of Experimental Education, (72): 331-346.
Zimmerman, B. J. (1995). Self-efficacy and educational development, New York: Cambridge University Press.
Zisk, J. (1998). The effects of cooperative learning on academic self-concept and achievement of secondary chemistry students. Unpublished doctoral dissertation, The University of Pennsylvania, California.
)