Authors
Abstract
This research was examined with the aim of improving social skills by using group games with the control of mothers’ emotional intelligence quotient (EQ). In this semi-experimental study, pretest-posttest randomized group design and random sampling, from 100 children between 6-5 years and pre-elementary center in Tehran, Region 2, 30 children with low social skills, were selected and placed randomly in two groups, test group (15 children) and control group (15 children). Their mothers’ emotional intelligence quotient (EQ) were evaluated too .The members of test group participated in group games designed by researcher to learn social skills. They participated in these games ten sessions, two times per week. The researcher utilized two different tools to evaluate social skills and emotional intelligence quotient (EQ). Schemes in this research were computed by covariance analysis statistic test. Research results showed that teaching social skills in pre-elementary children by using group games improves their skills effectively. (p<0/001) These conclusions also showed the fact that teaching social skills by controlling their mothers emotional intelligence quotient (EQ) in group games in pre-elementary their social skills (p>0/05). Also, Lateral Results using independent t test were showed that who girls in post-test than boys (p<0/05) and children of 6 years old compared to 5-year-old children in post-test are more social skills (p<0/05). The results of univariate test showed that the coach education showed no effect on children's social skills.( in pre-test f=0/0911، in post-test f=1/035)
Keywords
احمدپور، مژگان. (1390). شیوه‌های تربیتی والدین و ارتباط آن در رشد اجتماعی کودکان پیش‌دبستانی. علوم تربیتی،2(25)،47-43.
احمدی، شمس‌الدین. (1380). بررسی رابطه کیفیت دلبستگی کودک – مادر با تحول مهارتهای اجتماعی و نوع مقابله با تنیدگی در کودکان پیش‌دبستانی، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران. تهران.
پورتال جامع بیتوته. (1392). انزوای اجتماعی. بازیابی در 18 شهریور 1392 از: http://www.beytoote.com
حسینی حسین‌آباد، فاطمه. (1383). ارتباط ساختار قدرت در خانواده و هوش هیجانی زنان شهر تهران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه الزهرا، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، گروه روانشناسی
خدامراد، صدیقه. (1389). بررسی تأثیر بازی گروهی و وانمودی بر رشد مهارتهای اجتماعی کودکان 4-6 ساله پیش‌دبستانی شهر تهران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، گروه روانشناسی
دادستان، پریرخ؛ عسگری، علی؛ رحیم زاده، سوسن؛ و بیات، مریم. (1390). مهارتهای اجتماعی-هیجانی کودکان پیش‌دبستانی: یک مقایسه جمعیت شناختی. مجله روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی،26: 7-2.
السون، متیواچ؛ هرگنهان، بی.آر (1394). مقدمه‌ای بر نظریه‌های یادگیری (ویرایش هشتم)، ترجمه علی‌اکبر سیف، تهران: انتشارات دوران.
سهرابی، طیبه. (1390). تأثیر بازی‌های گروهی بر مهارتهای اجتماعی دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر تهران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، گروه روانشناسی
سیادت، مرتضی؛ جدیدی، محسن(1394). تاثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر عزت نفس و ابعاد هویت کودکان کار.فصلنامه روانشناسی تربیتی،11(37): 83-103
سیف، علی‌اکبر. (1390). روانشناسی پرورشی نوین (ویرایش ششم). تهران: انتشارات دوران.
شعیبی، فاطمه. (1392). سبک دلبستگی و رابط اجتماعی. تهران: انتشار الکترونیکی.
صید، سعیده. (1388). رابطه بین مؤلفه‌های هوش هیجانی مادران با مهارتهای اجتماعی کودکان پیش‌دبستانی منطقه 1 شهر کرج. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، گروه روانشناسی.
طالب‌زاده، محسن. (1389). روانشناسی رشد. تهران: انتشارات مدرسان شریف.
طرازجانی، ناهید. (1389). بررسی کیفیت دلبستگی کودک –مادر و ارتباط آن با رشد مهارتهای اجتماعی (تعامل با همسالان) در کودکان پیش‌دبستانی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، گروه روانشناسی.
قدمپور، عزت اله؛شهبازی راد،افسانه؛ محمدی،فرشته؛ عباسی،منظر(1394). اثربخشی بازی درمانی بی رهنمود بر کاهش اختلالات رفتاری کودکان پیش دبستانی. فصلنامه روانشناسی تربیتی،37(11):102-108.
عابدین پور، سهیلا. (1392). بازی دانشگاه بچه‌هاست. روزنامه سلامت، شماره 429، بازیابی از:www.salammat.ir
کریمی، فربد؛ کیخاونی، ستار؛ و محمدی، محمدباقر (1389). تأثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر اختلالات رفتاری کودکان دبستانی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی ایلام،18(3): 68-61.
لیوارجانی، شعله؛ گل محمد نژاد، غلامرضا؛ و شهانقی، معصومه (1388). بررسی رابطه هوش هیجانی و مهارتهای اجتماعی دانش آموزان دختر دوره‌ی دبیرستانی تیزهوش و عادی شهرستان خوی در سال تحصیلی 89-88. علوم تربیتی، 2(5): 210- 185.
ماتسون، جانی؛ و اولندیک، توماس (1384). بهبود بخشی مهارتهای اجتماعی کودکان: ارزیابی و آموزش، ترجمه احمد به پژوه، تهران: اطلاعات.
مشهدی، علی. (1390). بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر هوش هیجانی، کیفیت زندگی و مهارتهای اجتماعی کودکان شهر مشهد. پایان‌نامه، کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوس مشهد، گروه روانشناسی.
مطهری، محمدرضا. (1386). راهنمای انتخاب اسباب‌بازی با تأکید بر روانشناسی بازی. تهران: البرز.
معصومی، اصغر. (1393). انزوای اجتماعی. روزنامه همشهری آنلاین، شماره 29، بازیابی در سایت: http://hamshahrionline.ir/.
مفیدی، فرخنده. (1386). آموزش‌وپرورش پیش‌دبستانی و دبستان. تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور.
ملکشاهی، فریده؛ و فرهادی، علی. (1387). بررسی شیوع مشکلات رفتاری کودکان پیش‌دبستانی شهرستان خرم‌آباد 1385. دانشگاه علوم پزشکی لرستان، 10(3): 65-57.
منصوری، بهزاد. (1380). هنجاریابی آزمون هوش هیجانی سیبریاشرینگ برای دانشجویان دوره کارشناسی ارشد دانشگاه‌های دولتی شهر تهران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
وهاب، مریم؛ شهیم، سیما؛ جعفری، سلیمه؛ و اوریادی زنجانی، محمد مجید (1391). بررسی رابطه بین مهارتهای اجتماعی و رشد زبان دریافتی در کودکان 4 تا 6 ساله فارسی‌زبان. پژوهش در علوم توانبخشی، 8(3): 465 -454.
هستی، زینب. (1391). اثربخشی بازی‌های گروهی بر یادگیری مهارت کنترل خشم دوره ابتدایی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
یاخچی بیگلو، ناصر؛ حاجلو، نادر؛ و یاخچی بیگلو، مریم (1391). بررسی مهارتهای اجتماعی کودکان پیش‌دبستانی از دیدگاه والدین و مربیان شهرستان خوی. دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تبریز،6(3):49-45.
یگانه، طیبه. (1393). اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر کنش وری سازشی و اختلال‌های هیجانی – رفتاری دانش آموزان. روانشناسان تحولی: روانشناسان ایرانی، 10(40): 419-409.
یزدانی پور، نسیم؛ و یزدخواستی، فریبا (1391). اثربخشی بازی‌های گروهی بر مهارتهای اجتماعی کودکان پیش‌دبستانی (6-7 سال) شهر اصفهان. مجلهتحقیقات علوم رفتاری دانشگاه اصفهان،10(3): 228-221.
یزدخواستی، فریبا. (1390). بررسی رابطه مهارتهای اجتماعی و ویژگی‌های شخصیتی دانش آموزان عادی و دارای لکنت مدارس ابتدایی شهر اصفهان و مقایسه این دو متغیر در دو گروه. پژوهشدرعلومتوانبخشی، 7(4): 539-533.
Abdi, b. (2010). Gender differences in social skills.problem behaviours and academic cimpetence Ao Iranian kindergarten children based on their parent and teacher rating. Journal of procedia Social and behavioural scinces, 5, 1175-1179.
Amrai, K,. & Hassanzadeh, S. (2011). The effectiveness of social skills training program to Mothers on improving social interact of cochlear implanted children, Procedia Social and Behavioral Sciences, 15, 780–782.
Bagner, D. M., & Eyberg, S. M. (2007). Parent-child interaction therapy for disruptive behavior In children with mental retardation: A Randomized Controlled Trial. Journal of Clinical Child And Adolescent Psychology, 36(3), 418–429
Brown, W. H., Odom, S. L., McConnell, S. R., & Rathel, J. M. (2008). Peer interaction Interventions for children with developmental difficulties In Social competence of young Children: Risk, disability, and intervention. Baltimore, MD: Brookes, 141–163.
Kapralos, B,. Lee, K,. Gre, P, M, Berta, R. (2013). Assessment in and of serious games: an Overview. Advances in Human-Computer Interaction, Retrieved from Http://dx.doi.org/10.1155/2013/136864.
Lundahi, B., Risser, H. J., & Lovejoy, M. C. (2006). A meta-analysis of parent training: Moderators and follow-up effects. Clinical Psychology Review, 26, 86-104.
Mahoney, Gerald. (2013). Working class mothers and school life: exploring the role of emotional Capital. International Journal of Psychology, 18 (3), 10–13.
Rinaldi, C. M., Howe, N. (2012). Mothers` and fathers` parenting styles and association with Toddlers `externalizing, internalizing, and adaptive behavior. Early Childhood Research Quarterly, 27(2), 266-273.
Stanton- Chapman, T. L,. Snell, M, E. (2011). Promoting turn-taking skills in preschool children With disabilities: The effects of a peer-based social communication intervention. Early Childhood Research quarterly, 26 (20), 303–319.
Stanton-Chapman, T. L., Denning, C. B., & Jamison, K. R. (2008). Exploring the effects of a Social communication intervention for improving requests and word diversity in preschoolers with disabilities. Psychology in the Schools, 45(7), 644–664.
Uren N., Stagnitti, K. (2009) Pretend play, social competence and involvement in children aged 5–7 years: The concurrent validity of the ChildInitiated Pretend Play Assessment. Australian. Occupational Therapy Journal, 56 (5), 33–40.
)