تقیپورظهیر، علی .(1372). فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آمورش عالی.شماره مسلسل 3.
چانگ، ریچارد .(1384) چگونه آموزش مؤثر داشته باشیم. ترجمه عباس منوریان و شبنم تدین. تهران: موسسه آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی.
راولی، دانیل جیمز و همکاران .(1382). تغییر راهبردی در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی. ترجمه حمیدرضا آراسته. تهران: دانشگاه امام حسین.
عارفی، محبوبه .(1384). برنامهریزی درسی راهبردی در آموزش عالی. تهران: جهاد دانشگاهی واحد شهید بهشتی.
فتحی آذر، اسکندر .(1382) روشها و فنون تدریس. تبریز: دانشگاه تبریز.
فردانش، هاشم. (1383). مبانی نظری تکنولوژی آموزشی. تهران: سمت.
کانن، رابرت و دیوید نیوبل .(1385). راهنمای بهبود تدریس در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی. ترجمه احمد نصر و همکاران. تهران: سمت.
وزارت فرهنگ و آموزش عالی. شورایعالی برنامه ریزی آموزشی. بی تا.
هیأت نظارت و ارزیابی فرهنگی و علمی.(1384). شاخصهای ارزیابی آموزش عالی در جمهوری اسلامی ایران. تهران: وزارت علوم، تحقیقات و فناوری.
Aloysius, R. & Karl, G. P. (1995) Erfahrung und schulisches Lernen. Aschendorff Münster.
Benson, A. & Blackman, D. (2003) Can research methods ever be interesting? Active Learning in Higher Education, 4, 39-55.
Brunnhuber (1995) Prinzipien effektiver Unterrichtsgestaltung. Ludwig Auer.
Buck, G. (1989) Lernen und Erfahrung. Darmstadt.
Cooper, A. J., Keen, M. & Wilton, J. C. (2003) The introduction of assessed group presentations as a novel form of in course assessment in neuroscience. Bioscience Education E-journal, 1, available at http://www.bioscience.heacademy.ac.uk/journal/vol1/beej-1-5.htm (accessed 12th March 2004).
Engelmayer, O. (1960) Psychologie für schulischem Alltag. Ehrenwirth.
Pfundt, H. & Duit, R. (1994) Bibliography: students’ alternative frameworks and science education,4th ed. Kiel, Germany: Institute of Science Education. Wikipedia free encyclopedia. http://en.wikipedia.org/wiki/Main-Page
)