علی شیخ الاسلامی؛ حسین قمری گیوی؛ رویا حقوقی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر باورهای خودکارآمدی دانشآموزان دختر دچار افت تحصیلی انجام گرفت. این پژوهش از لحاظ هدف، کاریردی و از نظر روش، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری پژوهش را تمامی دانشآموزان دختر پایهی دهم دورهی متوسطهی دوّم شهر اردبیل ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر باورهای خودکارآمدی دانشآموزان دختر دچار افت تحصیلی انجام گرفت. این پژوهش از لحاظ هدف، کاریردی و از نظر روش، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری پژوهش را تمامی دانشآموزان دختر پایهی دهم دورهی متوسطهی دوّم شهر اردبیل در سالتحصیلی 95-1394 تشکیل میدادند که از میان آنها با روش نمونهگیری در دسترس، 30 دانشآموز با افت تحصیلی انتخاب شده و بهطور تصادفی در ﮔﺮوه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. به شرکتکنندگان گروه آزمایش، 8 جلسه برنامهی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی آموزش داده شد. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامهی خودکارآمدی شرر (1982) استفاده شد. دادهها از طریق آزمون آماری کوواریانس تکمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها نشان داد که آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی در افزایش باورهای خودکارآمدی دانشآموزان دچار افت تحصیلی اثربخش بوده است و دانشآموزان دچار افت تحصیلی گروه آزمایش نسبت به دانشآموزان دچار افت تحصیلی گروه کنترل در پسآزمون، بهطور معناداری، باورهای خودکارآمدی بیشتری داشتند. بنابراین، با توجه به این یافته میتوان نتیجه گرفت که این روش میتواند قابل کاربست توسط روانشناسان و مشاوران مدارس در رابطه با دانشآموزان دچار افت تحصیلی باشد.