تقی پورظهیر، علی. فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آمورش عالی.شماره مسلسل 3 (1372).
چانگ، ریچارد. چگونه آموزش مؤثر داشته باشیم. ترجمه عباس منوریان و شبنم تدین. تهران: موسسه آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی (1384).
عارفی، محبوبه. برنامهریزی درسی راهبردی در آموزش عالی. تهران: جهاد دانشگاهی واحد شهید بهشتی (1384).
فتحی آذر، اسکندر. روشها و فنون تدریس. تبریز: دانشگاه تبریز ( 1382).
فردانش، هاشم. مبانی نظری تکنولوژی آموزشی. تهران: سمت (1383).
کانن، رابرت و دیوید نیوبل. راهنمای بهبود تدریس در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی. ترجمه احمد نصر و همکاران. تهران: سمت(1385)
هیأت نظارت و ارزیابی فرهنگی و علمی. شاخصهای ارزیابی آموزش عالی در جمهوری اسلامی ایران. تهران: وزارت علوم، تحقیقات و فناوری 1384.
وزارت فرهنگ و آموزش عالی. شورایعالی برنامه ریزی آموزشی. بی تا.
راولی، دانیل جیمز و همکاران. تغییر راهبردی در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی. ترجمه حمیدرضا آراسته. تهران: دانشگاه امام حسین (1382).
Aloysius Regenbrecht and Karl Gerhard Pöppel. Erfahrung und schulisches Lernen. Aschendorff Münster.(1995) .
Benson, A. and Blackman, D. (2003) Can research methods ever be interesting? Active Learning in Higher Education, 4, 39-55.
Brunnhuber. Prinzipien effektiver Unterrichtsgestaltung. Ludwig Auer (1995).
Buck, Günther.Lernen und Erfahrung. Darmstadt (1989).
Cooper, A. J., Keen, M. and Wilton, J.C. (2003) The introduction of assessed group presentations as a novel form of in course assessment in neuroscience. Bioscience Education E-journal, 1, available at
http://www.bioscience.heacademy.ac.uk/journal/vol1/beej-1-5.htm (accessed 12th March 2004).
Engelmayer, Otto. Psychologie für schulischem Alltag. Ehrenwirth (1960).
Pfundt, H. and Duit, R. (1994) Bibliography: students’ alternative frameworks and science education, 4th ed. Kiel, Germany: Institute of Science Education. Wikipedia free encyclopedia.
http://en.wikipedia.org/wiki/Main_Page
)