روانشناسی یادگیری
فرناز رادمهر؛ جهانگیر کرمی
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تحمل ابهام و شکفتگی در پیشبینی درگیری تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بود. پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی بر روی کلیه دانشجویان رشتههای مامایی، پرستاری، بهداشت و پیراپزشکی مشغول به تحصیل دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در نیمسال اول سال تحصیلی 97-1396 بود. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تحمل ابهام و شکفتگی در پیشبینی درگیری تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بود. پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی بر روی کلیه دانشجویان رشتههای مامایی، پرستاری، بهداشت و پیراپزشکی مشغول به تحصیل دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در نیمسال اول سال تحصیلی 97-1396 بود. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان 219 نفر (9/53 درصد دختر و 1/46 درصد پسر) و بهصورت نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامههای درگیری تحصیلی شافلی و همکاران (1996)، تحمل ابهام مکلین (1993) و شکفتگی دینر و بیسوازدینر (2008) بود. دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گامبهگام و آزمون t گروههای مستقل مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد در بین دختران، تحمل ابهام (01/0p<) و شکفتگی (01/0p<) با درگیری تحصیلی رابطه مثبت و معناداری داشتند. همچنین در بین پسران نیز بین شکفتگی با درگیری تحصیلی (01/0p<) رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد ولی بین تحمل ابهام با درگیری تحصیلی رابطه معناداری وجود نداشت. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گامبهگام نیز نشان داد، در بین دختران، متغیرهای تحمل ابهام و شکفتگی با هم 16 درصد و در بین پسران شکفتگی 12 درصد واریانس درگیری تحصیلی را پیشبینی نمودند. از سویی دیگر نتایج t گروههای مستقل نشان داد که تحمل ابهام، شکفتگی و درگیری تحصیلی در بین دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری وجود دارد بهطوریکه تحمل ابهام، شکفتگی و درگیری تحصیلی در بین دختران بیشتر از پسران بود (001/0p<). نتایج این پژوهش میتواند به برنامهریزان و مجریان آموزش عالی، جهت اتخاذ سیاستهای مناسب آموزشی، بهمنظور درگیری تحصیلی دانشجویان و عوامل مؤثر بر آن یاری رساند.