خدامراد مومنی؛ لیلا علیزاده؛ هاشم جبرائیلی
چکیده
نوجوانی دورهای از تحول اساسی در رشد عاطفی، اجتماعی، عصبی و شناختی است که با افزایش آسیبپذیری در برابر صدماتی مانند تصادفات رانندگی، جرایم خشونتآمیز، اعتیاد و روابط جنسی همراه است. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطهای اختلال در تنظیم هیجان در رابطه با سیستمهای مغزی / رفتاری، تکانشگری و کاهش اهمیت تأخیری در رفتارهای ...
بیشتر
نوجوانی دورهای از تحول اساسی در رشد عاطفی، اجتماعی، عصبی و شناختی است که با افزایش آسیبپذیری در برابر صدماتی مانند تصادفات رانندگی، جرایم خشونتآمیز، اعتیاد و روابط جنسی همراه است. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطهای اختلال در تنظیم هیجان در رابطه با سیستمهای مغزی / رفتاری، تکانشگری و کاهش اهمیت تأخیری در رفتارهای پرخطر دانشآموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوم بود. تعداد 321 نفر از دانش آموزان دختر و پسر به شیوهی نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. مقیاسهای به کار برده در این پژوهش شامل مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی علی زاده محمدی (1387)، مقیاس سیستم فعالسازی رفتاری/ بازداری رفتاری کارور و وایت (1994)؛ مقیاس تکانشگری لینام (2013)؛ مقیاس انتخاب پولی کیربی و همکاران (1999) و مقیاس اختلال در تنظیم هیجان گراتز و رومر (2004) بود. تحلیل دادهها به روش همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای AMOS نسخه 24 و SPSS نسخه 23 انجام گردید. سیستم فعالسازی/بازداری رفتاری و اختلال در تنظیم هیجان بر رفتارهای پرخطر اثر مستقیم داشت. اختلال در تنظیم هیجان در رابطه سیستم فعالسازی/بازداری رفتاری و تکانشگری بر رفتارهای پرخطر اثر غیرمستقیم داشت. بر اساس نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر میتوان گفت جهت کاهش شیوه رفتارهای پرخطر باید به تنظیم هیجانی، سیستم مغزی / رفتاری و تکانشگری توجه گردد. این یافتهها میتواند دستاوردهای کاربردی در سبک تربیتی نوجوانان داشته باشد.
عزت اله قدم پور؛ زینت مهدیانی؛ حافظ پادروند؛ بهزاد امرایی؛ حسین سوری
چکیده
هدف از این پژوهش پیشبینی اعتیاد به فضای مجازی و گرایش به رفتارهای پرخطر بر اساس خودتنظیمی عاطفی در دانش آموزان پسر مقطع دبیرستان شهر تهران بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان پسر مقطع دبیرستان شهر تهران در سال تحصیلی 98-97 تشکیل دادند که از میان جامعه آماری شهر تهران، منطقه 18 آموزشوپرورش ...
بیشتر
هدف از این پژوهش پیشبینی اعتیاد به فضای مجازی و گرایش به رفتارهای پرخطر بر اساس خودتنظیمی عاطفی در دانش آموزان پسر مقطع دبیرستان شهر تهران بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان پسر مقطع دبیرستان شهر تهران در سال تحصیلی 98-97 تشکیل دادند که از میان جامعه آماری شهر تهران، منطقه 18 آموزشوپرورش انتخاب و از بین تمامی مدارس منطقه آموزشی مذکور، به روش نمونهگیری خوشهای دو دبیرستان پسرانه انتخاب و از بین جمعیت دانشآموزی مدارس، تعداد 150 دانشآموز بهعنوان حجم نمونه در این پژوهش جایی داده شدند. در این پژوهش بهمنظور جمعآوری دادههای پژوهش از پرسشنامه اعتیاد به فضای مجازی (یانگ)، مقیاس خطرپذیری جوانان ایرانی و پرسشنامه خودتنظیمی عاطفی (مارس) استفاده شد. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادههای پژوهش از شاخصهای توصیفی نظیـر میانگین و انحراف معیار و روش آماری تحلیل رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیهوتحلیل دادههای پژوهش نشان داد که بین اعتیاد به فضای مجازی و گرایش به رفتارهای پرخطر با خودتنظیمی عاطفی دانش آموزان رابطه منفی معناداری وجود دارد (05/0p<) و خودتنظیمی عاطفی قدرت پیشبینی کنندگی بالاتری در گرایش به رفتارهای پرخطر نسبت به اعتیاد به فضای مجازی در دانش آموزان دارد. با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد میشود که مشاوران و روانشناسان بالینی مدارس به متغیرهای روانشناختی ازجمله خودتنظیمی عاطفی بهمنظور پیشگیری از اعتیاد به فضای مجازی و گرایش به رفتارهای پرخطر توجه نمایند.
افسر خلیلی صدرآبادی؛ فرامرز سهرابی؛ اسماعیل سعدی پور؛ علی دلاور؛ زهرا خوشنویسان
چکیده
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش برنامه ایمنسازی تربیتی– اجتماعی با رویکرد آموزههای اسلامی بر تابآوری دانشآموزان دارای رفتارهای پرخطر بود. این پژوهش به شیوۀ نیمه آزمایشی و با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعۀ آماری پژوهش کلیه دانشآموزان دورۀ متوسطۀ دوم دبیرستانهای دولتی شهرستان یزد در سال تحصیلی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش برنامه ایمنسازی تربیتی– اجتماعی با رویکرد آموزههای اسلامی بر تابآوری دانشآموزان دارای رفتارهای پرخطر بود. این پژوهش به شیوۀ نیمه آزمایشی و با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعۀ آماری پژوهش کلیه دانشآموزان دورۀ متوسطۀ دوم دبیرستانهای دولتی شهرستان یزد در سال تحصیلی 1393 -1392 و نمونۀ پژوهش شامل 36 دانشآموز دارای رفتار پرخطر بود؛ بدین صورت که آزمودنیها پس از نمونهگیری تصادفی خوشهای به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس رفتارهای پرخطر و تاب آوری استفاده شد. دادههای پژوهش به کمک آزمون t تحلیل گردیدند. نتایج نشان داد که آموزش برنامه ایمنسازی تربیتی– اجتماعی مبتنی بر آموزههای اسلامی، تابآوری را افزایش و رفتارهای پرخطر نوجوانان را کاهش میدهد. بهطور کلی، نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه ایمنسازی تربیتی– اجتماعی مبتنی بر آموزههای اسلامی در افزایش تابآوری و کاهش رفتارهای پر خطر نوجوانان دختر دارای رفتار پرخطر مؤثر میباشد.
عصمت ابراهیمی؛ خدیجه ابوالمعالی الحسینی
چکیده
هدف این پژوهش پیشبینی رفتارهای پرخطر بر اساس تواناییهای شناختی با میانجیگری ساختارهای انگیزشی در نوجوانان دبیرستانی شهر تهران در سال 96-1395 بود. 426 دانشآموز دختر و پسر به روش خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و به پرسشنامههای رفتارهای پرخطر (زاده محمدی و احمدآبادی، 1390)، ساختار انگیزشی (کاکس و کلینگر، 2004)، و تواناییهای ...
بیشتر
هدف این پژوهش پیشبینی رفتارهای پرخطر بر اساس تواناییهای شناختی با میانجیگری ساختارهای انگیزشی در نوجوانان دبیرستانی شهر تهران در سال 96-1395 بود. 426 دانشآموز دختر و پسر به روش خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و به پرسشنامههای رفتارهای پرخطر (زاده محمدی و احمدآبادی، 1390)، ساختار انگیزشی (کاکس و کلینگر، 2004)، و تواناییهای شناختی (نجاتی،a1392) پاسخ دادند. برای تحلیل دادهها از روش آماری مدلیابی معادلات ساختاری (با استفاده از نرم افزار لیزرل) استفاده شد. شاخص برازش تطبیقی (94/0=CFI)، شاخص نیکویی برازش (95/0=GFI)، شاخص نرمشده نیکویی برازش (92/0=AGFI) و ریشه دوم میانگین مجذورات خطای تقریب (08/0=RMSEA) حاکی از برازش الگوی مفهومی با دادههای گردآوری شده بودند. یافتهها نشان دادند که ساختار انگیزشی (در دو بعد انطباقی و غیر انطباقی) رابطۀ بین تواناییهای شناختی و رفتارهای پرخطر را میانجیگری میکند. همچنین اثر مستقیم رفتار انطباقی و غیر انطباقی بر رفتارهای پرخطر معنادار بود. اثر مستقیم تواناییهای شناختی بر رفتار انطباقی و غیرانطباقی معنادار بود. همچنین تواناییهای شناختی توانستند 5 درصد از واریانس رفتار انطباقی و 28 درصد از واریانس رفتار غیر انطباقی را تبیین کنند. به علاوه ساختار انگیزشی (در دو بعد رفتار انطباقی و غیر انطباقی) و تواناییهای شناختی با هم توانستند 20 درصد واریانس رفتارهای پرخطر را پیشبینی کنند.