مریم پورجمشیدی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی امکان پیشبینی ترجیحات تعامل با سبکهای یادگیری دانشجویان دورههای آموزش مبتنی بر وب است. بدینمنظور، 120 نفر از دانشجویان مجازی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران با استفاده از نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند و به مقیاسسبک یادگیری گراشا و ریچمن و مقیاس ترجیحات تعامل پاسخ دادند. یافتههای بدست آمده با استفاده ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی امکان پیشبینی ترجیحات تعامل با سبکهای یادگیری دانشجویان دورههای آموزش مبتنی بر وب است. بدینمنظور، 120 نفر از دانشجویان مجازی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران با استفاده از نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند و به مقیاسسبک یادگیری گراشا و ریچمن و مقیاس ترجیحات تعامل پاسخ دادند. یافتههای بدست آمده با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شد. نتایج پس از تحلیل دادهها نشان داد که سبک مستقل، مشارکتی و وابسته بهترتیب بیشترین پیشبینی کننده تعامل یادگیرنده با رابط کاربر است. سبک مشارکتی و مستقل، بیشترین پیشبینی کننده تعامل یادگیرنده با محتوا بهدست آمد. همچنین سبک تشریک مساعی و مشارکتی بیشترین پیشبینیکننده تعامل یادگیرنده با مربی و در نهایت سبک مشارکتی بیشترین پیشبینیکننده تعامل یادگیرنده با یادگیرنده مشخص شد. بر اساس یافتههای بدست آمده میتوان نتیجه گرفت که بین برخی سبکهای یادگیری و ابعاد تعامل رابطه معنادار و مثبت وجود داد و قدرت پیشبینیکنندگی سبکهای یادگیری برای ابعاد تعامل متفاوت است. این یافتهها به طراحان دورههای آموزش مبتنی بر وب جهت تدارک فرصتهای مناسب برای برقراری تعامل یادگیرندگان با سبکهای متفاوت یادگیری بهمنظور دستیابی آنها به یادگیری و موفقیت کمک مینماید.