علی عبدی؛ بهناز شیراوند
چکیده
هدف از این پژوهش تدوین مدل عملکرد ریاضی بر اساس ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا با نقش واسطهای خودکارآمدی و انگیزش به یادگیری ریاضی در دانشآموزان دوره متوسطه اول بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جزء پژوهشهای کاربردی بود؛ و تعداد 326 نفر به عنوان نمونه به روش نمونهگیری طبقهای تصادفی بر حسب جنسیت انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده ...
بیشتر
هدف از این پژوهش تدوین مدل عملکرد ریاضی بر اساس ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا با نقش واسطهای خودکارآمدی و انگیزش به یادگیری ریاضی در دانشآموزان دوره متوسطه اول بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جزء پژوهشهای کاربردی بود؛ و تعداد 326 نفر به عنوان نمونه به روش نمونهگیری طبقهای تصادفی بر حسب جنسیت انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامههای ادراک از محیط یادگیری سازندهگرای حقایقی و کارشکی (1394)؛ خودکارآمدی ریاضی میدلتن و میگلی (1997)، انگیزش به یادگیری ریاضی کورتر (۲۰۰۵) و نمرهی پایان ترم درس ریاضی دانشآموزان بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها، از شاخصهای آماری توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و برای پاسخگویی به فرضیههای پژوهش از آزمونهای تحلیل عامل تأییدی، مدلسازی معادلات ساختاری و رویکرد حداقل مربعات جزیی به وسیله نرمافزار smart PLS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا بر عملکرد ریاضی، خودکارآمدی ریاضی و انگیزش به یادگیری ریاضی اثر مثبت و معنیدار دارد. همچنین خودکارآمدی ریاضی و انگیزش به یادگیری ریاضی بر عملکرد ریاضی اثر مثبت و معناداری داشت. در کل نتیجه شد که مدل مفهومی عملکرد ریاضی بر اساس ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا با نقش واسطهای خودکارآمدی ریاضی و انگیزش به یادگیری ریاضی با مدل تجربی برازش داشته است.
شراره عشایری؛ مرتضی امیدیان؛ علیرضا حاجی یخچالی
چکیده
هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر مداخله آموزشی مبتنی بر رویکرد آمایه ذهنی رشد بر عملکرد ریاضی دانشآموزان دختر پایه چهارم شهر کرمانشاه انجام شد.روش: این پژوهش به روش شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری عبارت بود از کلیه دانشآموزان دختر پایه چهارم ابتدایی شهر کرمانشاه که با حجم نمونه ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر مداخله آموزشی مبتنی بر رویکرد آمایه ذهنی رشد بر عملکرد ریاضی دانشآموزان دختر پایه چهارم شهر کرمانشاه انجام شد.روش: این پژوهش به روش شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری عبارت بود از کلیه دانشآموزان دختر پایه چهارم ابتدایی شهر کرمانشاه که با حجم نمونه 60 نفر در دو گروه گواه (30 نفر) و آزمایش (30 نفر) به روش تصادفی چندمرحلهای در سال تحصیلی 401-400 انتخاب شدند ، گروه آزمایش تحت 7 جلسه مداخله آموزشی مبتنی بر رویکرد آمایه ذهنی رشد قرار گرفت. درحالیکه گروه کنترل هیچ آموزشی در این زمینه دریافت نکرد. برای اندازهگیری متغیرها، در هر دو گروه امتحان ریاضی معلم ساخته اجرا شد و دادههای بهدستآمده از پیشآزمون و پسآزمون با استفاده از تحلیل کوواریانس (آنکوا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخله آموزشی مبتنی بر رویکرد آمایه ذهنی رشد موجب افزایش عملکرد ریاضی دانشآموزان گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل در پسآزمون شده است(001/0 P<).نتیجهگیری: به نظرمیرسد رویکرد آمایه ذهنی رشد میتواند در مدارس و مراکز آموزشی برای افزایش عملکرد ریاضی دانشآموزان مورد استفاده قرار گیرد.