لیلا ذوقی؛ ابوالفضل گودرزی؛ مریم رجبی نژاد
چکیده
هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی بازیهای آموزشی-ورزشی و حرکات ریتمیک بر مهارتهای ریاضی دانشآموزان دختر دارای اختلال یادگیری ریاضی اول دبستان بود. روش انجام پژوهش شبه آزمایشی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان دختر پایه اول ابتدایی دچار اختلال یادگیری ریاضی منطقه کهریزک تهران بود که 30 نفر به عنوان نمونه آماری به شیوه ...
بیشتر
هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی بازیهای آموزشی-ورزشی و حرکات ریتمیک بر مهارتهای ریاضی دانشآموزان دختر دارای اختلال یادگیری ریاضی اول دبستان بود. روش انجام پژوهش شبه آزمایشی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان دختر پایه اول ابتدایی دچار اختلال یادگیری ریاضی منطقه کهریزک تهران بود که 30 نفر به عنوان نمونه آماری به شیوه تصادفی خوشهای چند مرحلهای به دو گروه 15نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. برای یکسان سازی گروهها از آزمون هوش وکسلر استفاده شد. گروه آزمایش به مدت10جلسه 60دقیقهای در بازیهای آموزشی-ورزشی و حرکات ریتمیک شرکت کردند. از هر دو گروه قبل و بعد از اجرای مداخله، آزمون ریاضی ایران کیمت جهت تعیین میزان اختلال یادگیری اخذ شد. پس از تحلیل نتایج با آمار توصیفی و آزمونهای آنکوا و مانکوا نتایج نشان داد؛ میزان یادگیری مهارتهای ریاضی شرکت کنندگان در پژوهش بین گروه آزمایش و کنترل پس از بازیهای آموزشی-ورزشی، در سطح 05/0 تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین بین مهارتهای ریاضی درک مفاهیم اساسی (محتوا)، عملیات و کاربرد (حل مسئله) دانشآموزان دختر اول دبستان دارای اختلال یادگیری ریاضی بین دو گروه آزمایش و کنترل پس از بازیهای آموزشی-ورزشی، در سطح 05/0 تفاوت معناداری حاصل شد. در نتیجه میتوان اذعان داشت تغییرات و بهبود گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل، ناشی از شرکت در بازیهای آموزشی-ورزشی بوده است. بنابراین از بازیهای آموزشی-ورزشی و تمرینات ریتمیک میتوان بعنوان یک روش غیرتهاجمی و غیردارویی که تاثیر مثبتی در کاهش اختلال یادگیری کودکان دارد، برای اصلاح و درمان کودکان دارای اختلال یادگیری ریاضی بهره برد.