هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر روش آموزش هم شاگردی بر مهارتهای اجتماعی و پیشرفت تحصیلی درس ریاضی، انجام شده است .روش: نمونه پژوهش ٦۰ نفر از دانشآموزان پسر پایه دوم راهنمایی مدارس دولتی در سال تحصیلی ۸٧/۸۶ بودند که بعد از روش نمونهگیری به روش تصادفی خوشهای چند مرحلهای به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر روش آموزش هم شاگردی بر مهارتهای اجتماعی و پیشرفت تحصیلی درس ریاضی، انجام شده است .روش: نمونه پژوهش ٦۰ نفر از دانشآموزان پسر پایه دوم راهنمایی مدارس دولتی در سال تحصیلی ۸٧/۸۶ بودند که بعد از روش نمونهگیری به روش تصادفی خوشهای چند مرحلهای به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند.در گروه آزمایش، روش آموزش هم شاگردی و در گروه کنترل هیچ مداخلهای صورت نگرفت. محتوای برنامه آموزش شامل چهار بخش کلی کتاب ریاضی سال دوم راهنمایی بود که طی دوازده جلسه به دانشآموزان آموزش داده شد. ابزار تحقیق در این مطالعه عبارت بودند از آزمون مهارتهای اجتماعی و آزمون پیشرفت تحصیلی ریاضی معلم ساخته. یافتهها: نتایج نشان دادند که میانگین نمرات آزمودنیهای گروه آموزش هم شاگردی در مقایسه با میانگین گروه کنترل در پس آزمون مربوط به ریاضی به طور معناداری بالاتر بود. همچنین میانگین نمرات مهارتهای اجتماعی گروه آموزش هم شاگردی به طور معناداری بالاتر از گروه آموزش سنتی بود و نیز یافتههای پژوهش نشان دادند که آموزش هم شاگردی در سه مقوله همکاری و تعاون، رفتار قاطع و همدلی مؤثر واقع شد و در مورد مقوله خویشتنداری بیتأثیر بود.
نتیجهگیری: به کار گیری روشهای فعال آموزشی نقش بسزایی در پیشرفت تحصیلی و مهارتهای اجتماعی دارد.