روانشناسی یادگیری
پروانه محمودیان؛ علیرضا صادقی؛ زهرا رحیمی؛ محمد نیرو
چکیده
پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تبیین درک دانش آموزان دوره دوم متوسطه در ایران از آموزش ریاضی انجام شده است. این پژوهش با رویکرد کیفی و با استفاده از روش مصاحبه پدیدار شناسی و به شکل نیمه ساختاریافته، تا رسیدن به اشباع نظری صورت پذیرفته است. میدان پژوهش، متشکل از دانش آموزان دوره دوم متوسطه ایران، که از میان آنها ده نفر به عنوان مشارکت کنندگان ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تبیین درک دانش آموزان دوره دوم متوسطه در ایران از آموزش ریاضی انجام شده است. این پژوهش با رویکرد کیفی و با استفاده از روش مصاحبه پدیدار شناسی و به شکل نیمه ساختاریافته، تا رسیدن به اشباع نظری صورت پذیرفته است. میدان پژوهش، متشکل از دانش آموزان دوره دوم متوسطه ایران، که از میان آنها ده نفر به عنوان مشارکت کنندگان پژوهش به روش نمونهگیری هدفمند و از نوع معیارمدار انتخاب گردید و تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از روش موستاکاس انجام پذیرفته است. پس از تجزیه و تحلیل دادها331 مفهوم، 61 مضمون و 31 کد توصیفی و در نهایت برای چهار سوال مطرح شده 11 کد ساختاری استخراج شده است.کدهای ساختاری استخراج شده عبارتند از: درک با توجه به ماهیت ریاضی؛ درک با نگاه به معلم؛ درک با توجه به دیدگاهشان به کتاب؛ درک با نگاه به کنکور؛ ارزشها در ویژگی های معلم؛ ارزشها در ویژگی های دانش اموز؛ ارزشها درمسئولیتهای وزارت خانه؛ نحوه تدریس ( توانمندی در تدریس )؛ ارزشیابی و حل تمرین (رعایت حقوق دانش اموز و تسلط بر تمرینها )؛ رفتار معلم ( معلم حرفه ای )؛ رفتاردانش اموزان ( اخلاق مداری دانش اموزان )
حسین مرادی مخلص؛ اسماعیل زارعی زوارکی؛ حسن رشیدی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روشهای آموزش مبتنی بر رایانه و آموزش به کمک رایانه بر تعامل عناصر فرایند آموزش ـ یادگیری در درس علوم تجربی پایه دوم متوسطه اول شهرستان اسدآباد انجام گرفت. این پژوهش جزء طرحهای شبهآزمایشی میباشد که از طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروههای آزمایشی 1 و 2 استفاده میکند. جامعه مورد بررسی در این ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روشهای آموزش مبتنی بر رایانه و آموزش به کمک رایانه بر تعامل عناصر فرایند آموزش ـ یادگیری در درس علوم تجربی پایه دوم متوسطه اول شهرستان اسدآباد انجام گرفت. این پژوهش جزء طرحهای شبهآزمایشی میباشد که از طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروههای آزمایشی 1 و 2 استفاده میکند. جامعه مورد بررسی در این پژوهش شامل کلیه دانشآموزان پسر پایۀ دوم- دوره متوسطه اول در سطح شهر اسدآباد همدان بودند که حجم آن 852 بود و در سال تحصیلی 94-93 در این پایه مشغول به تحصیل بودند. از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای جهت گزینش نمونه پژوهشی استفاده شد و حجم نمونه 100 نفر میباشد که در طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروههای آزمایشی 1 و 2 جایگزین شدند. گروه اول بر اساس سیدی آموزشی با راهنمایی معلم و گروه دوم با سیدی آموزشی بدون راهنمایی معلم جایگزین شدند. هردو گروه در محیط شبکه با پشتیبانی نرم فزار NSS آموزشها را دریافت نمودند. ابزار پژوهش پرسشنامه سنجش سطوح تعامل دانشآموزان که بر اساس مؤلفههای تعامل، در شش مؤلفه تعامل در دانشآموزان و در طیف لیکرت (خیلی زیاد، زیاد، متوسط، کم، خیلی کم) با 60 سؤال مورد استفاده قرار گرفت. برای آزمودن فرضیهها از تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از این بود که در تعامل عناصر آموزشـیادگیری (دارای شش بعد)، بین روش آموزشی مبتنی بر رایانه و روش آموزشی به کمک رایانه در پنج بعد تفاوت معناداری وجود ندارد و تنها در بعد تعامل محتوا_محتوا در سطح (5%) تفاوت معناداری وجود دارد. یافتههای این پژوهش همچنین نشان داد که آموزش با کمک رایانه یعنی فعالیتهای تمرینی و شبیهسازی که از طریق سیستم شبکه و با راهنمایی معلم ارائه شد بر تعامل عنصر محتوا_محتوا نسبت به روش آموزش مبتنی بر رایانه تأثیر بیشتری دارد.
مریم پورجمشیدی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی امکان پیشبینی ترجیحات تعامل با سبکهای یادگیری دانشجویان دورههای آموزش مبتنی بر وب است. بدینمنظور، 120 نفر از دانشجویان مجازی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران با استفاده از نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند و به مقیاسسبک یادگیری گراشا و ریچمن و مقیاس ترجیحات تعامل پاسخ دادند. یافتههای بدست آمده با استفاده ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی امکان پیشبینی ترجیحات تعامل با سبکهای یادگیری دانشجویان دورههای آموزش مبتنی بر وب است. بدینمنظور، 120 نفر از دانشجویان مجازی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران با استفاده از نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند و به مقیاسسبک یادگیری گراشا و ریچمن و مقیاس ترجیحات تعامل پاسخ دادند. یافتههای بدست آمده با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شد. نتایج پس از تحلیل دادهها نشان داد که سبک مستقل، مشارکتی و وابسته بهترتیب بیشترین پیشبینی کننده تعامل یادگیرنده با رابط کاربر است. سبک مشارکتی و مستقل، بیشترین پیشبینی کننده تعامل یادگیرنده با محتوا بهدست آمد. همچنین سبک تشریک مساعی و مشارکتی بیشترین پیشبینیکننده تعامل یادگیرنده با مربی و در نهایت سبک مشارکتی بیشترین پیشبینیکننده تعامل یادگیرنده با یادگیرنده مشخص شد. بر اساس یافتههای بدست آمده میتوان نتیجه گرفت که بین برخی سبکهای یادگیری و ابعاد تعامل رابطه معنادار و مثبت وجود داد و قدرت پیشبینیکنندگی سبکهای یادگیری برای ابعاد تعامل متفاوت است. این یافتهها به طراحان دورههای آموزش مبتنی بر وب جهت تدارک فرصتهای مناسب برای برقراری تعامل یادگیرندگان با سبکهای متفاوت یادگیری بهمنظور دستیابی آنها به یادگیری و موفقیت کمک مینماید.
