مهدی سلطانی فر؛ علی گرانمایهپور؛ شهناز هاشمی
چکیده
هنگام بحرانها باید از تأثیرگذاری سلبریتیها و شبکههای اجتماعی به منظور آموزش مردم برای چگونگی مواجهه با آن و مشارکت همگی به نحو مقتضی بهره جست. شبکههای اجتماعی در زمان شیوع بیماری کووید 19 بسیار فعال بودند. در چنین شرایطی، آموزش مردم و جلب مشارکت آنها به طور هدفمند از چنان حساسیتی برخوردار است که همه چیـز تعیـینکننده میشود ...
بیشتر
هنگام بحرانها باید از تأثیرگذاری سلبریتیها و شبکههای اجتماعی به منظور آموزش مردم برای چگونگی مواجهه با آن و مشارکت همگی به نحو مقتضی بهره جست. شبکههای اجتماعی در زمان شیوع بیماری کووید 19 بسیار فعال بودند. در چنین شرایطی، آموزش مردم و جلب مشارکت آنها به طور هدفمند از چنان حساسیتی برخوردار است که همه چیـز تعیـینکننده میشود و یا ممکن است مخاطرهآمیزگردند. در تحقیق حاضر از نظریه کارکردگرایی رسانهها و مدل جذابیت به عنوان اعتبار منبع بهره گرفته شد. نمونه پژوهش حاضر 386 کاربر اینستاگراماند که صفحات سلبریتیها را دنبال میکنند و برای سنجش متغیرها از پرسشنامه محقق ساخته و از آزمون رگرسیون برای آزمون فرضیهها استفاده شده است. سلبریتیها از نظر پاسخگویان افراد جذابی هستند که صفحات خود را با ارائه مطالب جدید به روز میکنند آنها بیشترین تأثیر بر متغیرآموزش یعنی تغییر نگرش مردم به میزان 63 درصد و کمترین تأثیر را بر تغییر رفتار مردم به میزان 16 درصد دارند. سلبریتیها همچنین بر متغیر مشارکت مردم در بحران کرونا با بیشترین تأثیر بر شرکت داوطلبانه مردم برای رعایت پروتکلهای بهداشتی به منظور مقابله با شیوع بیماری کووید 19، به میزان 39 درصد و کمترین تأثیر بر فعالیت فرایند در تصمیم گیری به میزان 25 درصد داشتهاند. بنابراین استفاده از سلبریتیها به عنوان سرمایه نمادین در مدیریت بحرانها از طریق جلب مشارکت داوطلبانه مردم در برنامههای تدوین شده و آموزش با بیشترین عامل در تغییرنگرش میتوانند نقش ایفا کنند.