خاتون میرزایی متین؛ حسین مرادی مخلص؛ وحید صالحی؛ داود میرزایی فر
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر روش کلاس معکوس بر راهبردهای انگیزشی برای یادگیری درس فیزیک به دانش آموزان بود. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون -پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر پایه دهم شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل می‌دادند. نمونه آماری پژوهش شامل 50 دانش‌آموز پایه دهم رشته ریاضی بودند ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر روش کلاس معکوس بر راهبردهای انگیزشی برای یادگیری درس فیزیک به دانش آموزان بود. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون -پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر پایه دهم شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل می‌دادند. نمونه آماری پژوهش شامل 50 دانش‌آموز پایه دهم رشته ریاضی بودند که از طریق نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش نیز پرسشنامه استاندارد راهبردهای انگیزشی برای یادگیری پینتریچ و دی گروت(1990) بود. پایایی پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری به روش آلفای کرونباخ 81/0 به دست آمد. بهمنظور تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که روش کلاس معکوس موجب افزایش باورانگیزشی و راهبردهای خودتنظیمی نسبت به گروه کنترل در یادگیری مفاهیم فیزیک میشود. با توجه به نتایج بهدستآمده از پژوهش، بهکارگیری روش کلاس معکوس موجب افزایش راهبردهای انگیزشی برای یادگیری درس فیزیک میشود. این روش برای آموزش مفاهیم فیزیک جهت ارتقاء راهبردهای انگیزشی توصیه می شود
حورا مطیعی؛ محمود حیدری؛ منصوره السادات صادقی
دوره 8، شماره 24 ، تیر 1391، ، صفحه 50-72
چکیده
اهمال‌کاری، پدیده‌ای شایع به ویژه در زمینه تحصیلی است. هدف پژوهش حاضر، تعیین راهبردهای خودتنظیمی پیش‌بینی کننده اهمال‌کاری تحصیلی و مشخص کردن تفاوت دختران و پسران در استفاده از راهبردهای خودتنظیمی و اهمال‌کاری است. از بین دانش‌آموزان اول دبیرستان‌های شهر تهران، نمونه‌ای به حجم 250 نفر از طریق نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب ...
بیشتر
اهمال‌کاری، پدیده‌ای شایع به ویژه در زمینه تحصیلی است. هدف پژوهش حاضر، تعیین راهبردهای خودتنظیمی پیش‌بینی کننده اهمال‌کاری تحصیلی و مشخص کردن تفاوت دختران و پسران در استفاده از راهبردهای خودتنظیمی و اهمال‌کاری است. از بین دانش‌آموزان اول دبیرستان‌های شهر تهران، نمونه‌ای به حجم 250 نفر از طریق نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شد. دو پرسشنامه اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (1984)، و راهبردهای انگیزشی یادگیری پینتریچ و دیگروت (1991) که قبلاً اعتبار و روایی آنها احراز شدهبود، به روش گروهی و به وسیله آزمودنیها تکمیل گردید. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که مولفههای ارزشگذاری درونی و بیرونی نسبت به هدف، سازماندهی، راهبردهای خودنظمدهی فراشناختی، مدیریت زمان و مکان مطالعه و تلاش برای خودتنظیمی به طور معناداری پیش‌بینی کننده اهمال‌کاری تحصیلی هستند. نتایج آزمون تی مستقل تفاوت معناداری در اهمال‌کاری میان دختران و پسران نشان نداد، در حالیکه آزمون تحلیل واریانس چند متغیری در پارهای از مولفههای خودتنظیمی این تفاوت را نشان داد. یافتههای این مطالعه با یافتههای پژوهشهای قبلی همخوان است.
پروین کدیور؛ ولیاله فرزاد؛ مهدی دستا
دوره 8، شماره 23 ، فروردین 1391، ، صفحه 96-118
چکیده
زمینه:حل مسأله یکی از هدفهای مهم آموزشی به شمار میآید و یکی از خواستههای معلمان و والدین، کسب توانایی حل مسأله از سوی دانش‌آموزان می‌باشد. هدف:هدف این پژوهش بررسی رابطه علی اهداف پیشرفت و راهبردهای خودتنظیمی با عملکرد حل مسأله بود. روش:پژوهش حاضر در زمره تحقیقات همبستگی با استفاده از روشهای الگوی علّی قرار دارد. در این ...
بیشتر
زمینه:حل مسأله یکی از هدفهای مهم آموزشی به شمار میآید و یکی از خواستههای معلمان و والدین، کسب توانایی حل مسأله از سوی دانش‌آموزان می‌باشد. هدف:هدف این پژوهش بررسی رابطه علی اهداف پیشرفت و راهبردهای خودتنظیمی با عملکرد حل مسأله بود. روش:پژوهش حاضر در زمره تحقیقات همبستگی با استفاده از روشهای الگوی علّی قرار دارد. در این پژوهش از دو پرسشنامه اهداف پیشرفت (الیوت و مک گیرگور، 2001) و راهبردهای خودتنظیمی (پینتریچ و همکاران، 1991) و یک آزمون ریاضی استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که تنها، راهبرد انگیزشی اثر مستقیمی بر عملکرد حل مسأله داشته و اهداف گرایش به تسلط و گرایش به عملکرد بر هر چهار راهبرد شناختی، فراشناختی، انگیزشی و مدیریت منابع تأثیر مستقیم داشتهاند. این اهداف به واسطه راهبرد انگیزشی، تأثیر غیرمستقیمی نیز بر عملکرد حل مسأله داشتهاند. بحث و نتیجهگیری: نتایج بهدست آمده با یافتههای تعدادی از پژوهشها همسو و با بعضی از تحقیقات مغایر است؛ نکته حائز اهمیت، مقدار اندک واریانس تبیین شده عملکرد حل مسأله است. یکی از عواملی که میتواند در این امر مؤثر باشد، عدم تأثیر راهبردهای شناختی، فراشناختی و مدیریت منابع بر متغیر حلمسأله ریاضی می‌باشد.
