لیلا منصوری؛ علیرضا حاجی یخچالی؛ منیجه شهنی ییلاق؛ غلامحسین مکتبی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش راهبردهای برنامهریزی عصب-زبانشناختی بر هوش هیجانی، انگیزش پیشرفت و خودپنداره تحصیلی بود. روش پژوهش حاضر آزمایشی از نوع پیش-آزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشآموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر ایذه در سال تحصیلی 400-1399 تشکیل دادند. از جامعه فوق 30 نفر که دارای ناتوانی-های ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش راهبردهای برنامهریزی عصب-زبانشناختی بر هوش هیجانی، انگیزش پیشرفت و خودپنداره تحصیلی بود. روش پژوهش حاضر آزمایشی از نوع پیش-آزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشآموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر ایذه در سال تحصیلی 400-1399 تشکیل دادند. از جامعه فوق 30 نفر که دارای ناتوانی-های یادگیری بودند با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای به عنوان حجم نمونه پژوهش انتخاب و سپس نمونه منتخب به صورت تصادفی در قالب گروههای آزمایشی و گواه (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. آزمودنیهای گروه آزمایش به مدت دو ماه در 10 جلسه 60 دقیقهای تحت آموزش راهبردهای برنامهریزی عصب-زبانشناختی قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامههای هوش هیجانی (پترایدز و فارنهام، 2001)، انگیزش پیشرفت (هرمنس، 1977) و خودپنداره تحصیلی (لیو و وانگ، 2005) بود. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از شاخصهای آماری توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره) استفاده شد. نتایج تحلیل بیانگر تأثیر راهبردهای برنامهریزی عصب-زبانشناختی بر انگیزش پیشرفت و خودپنداره تحصیلی آزمودنیهای گروه آزمایش بود، اما بر هوش هیجانی تأثیر معناداری مشاهده نشد. بر اساس یافتههای پژوهش میتوان گفت آموزش راهبردهای برنامهریزی عصب-زبانشناختی یک روش مفید و مؤثر در افزایش انگیزش پیشرفت و خودپنداره تحصیلی دانشآموزان دارای ناتوانیهای یادگیری است.
روانشناسی یادگیری
رضا پورحسین؛ سحر احسانی؛ نرگس انسانی مهر؛ رضا نبی زاده
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط نیازهای اساسی روانشناختی با رضایت از زندگی هم چنین نقش واسطه ای انگیزش پیشرفت و سرمایه های روانشناختی انجام شد. روش مورد استفاده در این پژوهش همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. برای انجام این پژوهش 201 نفر از دانشجویان دختر و پسر (110 دختر و 91 پسر) دانشگاه تهران با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط نیازهای اساسی روانشناختی با رضایت از زندگی هم چنین نقش واسطه ای انگیزش پیشرفت و سرمایه های روانشناختی انجام شد. روش مورد استفاده در این پژوهش همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. برای انجام این پژوهش 201 نفر از دانشجویان دختر و پسر (110 دختر و 91 پسر) دانشگاه تهران با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های نیازهای اساسی روانشناختی گانیه، رضایت از زندگی دینر، انگیزش پیشرفت هرمنس، سرمایه های روانشناختی لوتانز پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش با استفاده از نرم افزارR انجام شد. نتایج نشان داد مدل این پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. بنابر یافته های این پژوهش رابطه نیازهای اساسی روانشناختی ورضایت از زندگی مثبت و معنادار ارزیابی شد علاوه بر این تاثیر مستقیم، نیازهای اساسی روانشناختی و رضایت از زندگی از طریق متغیرهای واسطه ای انگیزش پیشرفت و سرمایه های روانشناختی نیز با هم ارتباط غیر مستقیمی دارند. در پایان میتوانیم بر اهمیت نقش مثبت این عوامل در روند زندگی صحه گذاشت.
پروین صالح زاده؛ امید شکری؛ جلیل فتحآبادی
چکیده
مرور مبانی نظری و شواهد تجربی پیرامون آخرین تحرکات فکری در محدوده تلاش محققان علاقهمند به قلمرو مطالعاتی انگیزش پیشرفت، ضرورت واکاوی بیشازپیش دلایل تمایزدهنده مدلهای رفتاری منتخب بهوسیله فراگیران در محیطهای پیشرفت را بهوضوح مورد تأکید قرار میدهد. مطالعه مدلهای رفتاری مزبور از طریق تلاشی سیستماتیک با هدف تمرکز بر ...
بیشتر
مرور مبانی نظری و شواهد تجربی پیرامون آخرین تحرکات فکری در محدوده تلاش محققان علاقهمند به قلمرو مطالعاتی انگیزش پیشرفت، ضرورت واکاوی بیشازپیش دلایل تمایزدهنده مدلهای رفتاری منتخب بهوسیله فراگیران در محیطهای پیشرفت را بهوضوح مورد تأکید قرار میدهد. مطالعه مدلهای رفتاری مزبور از طریق تلاشی سیستماتیک با هدف تمرکز بر اَشکال ارجح این مدلهای رفتاری، هرگونه تمایزیافتگی در سبک زندگی تحصیلی فراگیران را مستدل میسازد. ظرفیت تفسیری نظریههای معاصر انگیزش پیشرفت، بستر اطلاعاتی توانمندی را پیرامون ظهور و بروز مدلهای رفتاری تسهیلکننده و یا بازدارنده سلامت تحصیلی فراگیران فراهم میآورد. بیشک، با تکیهبر آموزههای مفهومی برآمده از رویکرد روانشناسی سلامت تحصیلی، هرگونه تلاش در جهت تأکید بر بنیانهای تئوریک رفتارهای سبک زندگی تحصیلی، علاوه بر ضرورت پروراندن مرزهای دانش نظری، فرصتآفرینی برای شناسایی ظرفیتهای کاربردی این قلمرو مطالعاتی نوظهور را موجب میشود. مطالعه حاضر علاوه بر جهتدهی به فعالیتهای علمی محققان تربیتی، از نقش انکارناپذیر در بهسازی نشانگرهای ذهنی اثربخشی محیطهای پیشرفت برخوردار است. محققان در این مطالعه، ضمن تلاش برای ارائه ایدهای نوظهور در قلمرو روانشناسی سلامت تحصیلی با عنوان سبک زندگی تحصیلی سلامتمحور، میکوشند با تأکیدی بجا بر توان تفسیری رویکردهای نظری معاصر در قلمرو مطالعاتی انگیزش پیشرفت، در جهت کمک به مفهومسازی و متعاقب آن، عملیاتیسازی مفهوم نوپای «رفتارهای سبک زندگی تحصیلی سلامتمحور» گامهای استوار بردارند. بدینترتیب، پژوهش تحلیلی حاضر، با تکیهبر نظریههای معاصر انگیزش پیشرفت، به ارائه مدلی مفهومی از رفتارهای فراگیران در محیطهای پیشرفت میپردازد که هریک به میزانی و بسته به ماهیتشان، سلامت تحصیلی فراگیران را تسهیل و یا آن را بازداری میکنند. هدف از طراحی این مدل، که با عنوان «رفتارهای سبک زندگی تحصیلی سلامتمحور» نامگذاری شده است، مطالعه ابعاد انگیزشی فراگیران در مبادرت به انتخاب الگوهای رفتاری مختلف در موقعیتهای تحصیلی، با تکیهبر اجتماع نشانگرهای نهفته در رویکردهای معاصر انگیزش پیشرفت است بهگونهای که امکان پیشبینی و ترسیم نیمرخ انگیزشی فراگیران میسر گردد.
طاهره خیری گلسفیدی؛ شهربانو قهاری؛ بلال نظریان
چکیده
مفاهیم خودپنداره و انگیزه پیشرفت جزء موضوعات اساسی در روانشناسی و نظام آموزشی میباشند. خودپنداره یکی از جنبههای مهم شخصیتی هر فرد و انگیزش یکی از عوامل اصلی دخیل در جریان فرآیند یاددهی –یادگیری است؛ بنابراین ضروری است که دنبال برنامههایی باشیم تا بتوان از آن طریق در بالا بردن خودپنداره و انگیزه پیشرفت آنان تلاش نمود. این پژوهش ...
بیشتر
مفاهیم خودپنداره و انگیزه پیشرفت جزء موضوعات اساسی در روانشناسی و نظام آموزشی میباشند. خودپنداره یکی از جنبههای مهم شخصیتی هر فرد و انگیزش یکی از عوامل اصلی دخیل در جریان فرآیند یاددهی –یادگیری است؛ بنابراین ضروری است که دنبال برنامههایی باشیم تا بتوان از آن طریق در بالا بردن خودپنداره و انگیزه پیشرفت آنان تلاش نمود. این پژوهش در نظر دارد تا به بررسی تأثیر آموزش زبان انگلیسی بهعنوان یک زبان خارجه بر خودپنداره و انگیزش پیشرفت زبان آموزان بپردازد. برای این تحقیق در یک بررسی آزمایشی، از میان 280 دانشآموز و دانشجوی 30-15 ساله شهرستان املش با استفاده از آزمونهای خودپنداره راجرز و انگیزه پیشرفت هرمنس، 160 نفر نمرات پایینی کسب کردند که از میان این افراد 30 نفر به تصادف انتخاب و به دو گروه 15 نفری شامل گروه آزمایش و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 63 جلسه 90 دقیقهای تحت آموزش زبان انگلیسی قرار گرفتند. سپس برای هر دو گروه مجدداً پسآزمون اجرا شد. پس از تحلیل دادهها به کمک آزمونهای آماری t و تحلیل کوواریانس یافتهها حاکی از این بود که در مرحله پسآزمون در دو گروه از نظر متغیرهای خودپنداره و انگیزه پیشرفت (05/0>p) تفاوت معناداری دارد. بهعبارتدیگر در گروه آزمایش، خودپنداره بهبود و انگیزش پیشرفت آنها افزایش معناداری پیدا کرد. نتایج نشان داد که آموزش زبان انگلیسی بهعنوان یک زبان خارجه میتواند بر بهبود خودپنداره و افزایش انگیزه پیشرفت افراد مؤثر باشد.