مریم رجبیان ده زیره؛ فریبا درتاج؛ صلاح اسمعیلی گوجار؛ سعید پورروستایی اردکانی
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر شبیه‌سازی آموزشی مبتنی بر رایانه بر مهارت های حل مسئله و توانایی شناختی دانش آموزان می‌باشد. روش پژوهش شبه آزمایشی و از نوع طرح‌های پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش‌آموزان چهارم ابتدایی منطقه دو شهر تهران در سال تحصیلی 96-95 می‌باشند که 60 نفر از آن‌ها (30 نفر گروه ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر شبیه‌سازی آموزشی مبتنی بر رایانه بر مهارت های حل مسئله و توانایی شناختی دانش آموزان می‌باشد. روش پژوهش شبه آزمایشی و از نوع طرح‌های پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش‌آموزان چهارم ابتدایی منطقه دو شهر تهران در سال تحصیلی 96-95 می‌باشند که 60 نفر از آن‌ها (30 نفر گروه آزمایش و 30 نفر گروه کنترل) با روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. گروه آزمایش با استفاده از شبیه‌سازی PhET و گروه کنترل به روش سنتی در شش جلسه یک‌ساعته آموزش دیدند. پیش‌آزمون –پس‌آزمون دو گروه با استفاده از پرسشنامه اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه حل مسئله هپنر و پترسن (1982) و توانایی شناختی نجاتی (1392) می‌باشد. تجزیه‌وتحلیل داده‌های پژوهش با آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری صورت گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد که بعد از کنترل اثرات پیش‌آزمون، بین نمرات پس‌آزمون دو گروه در متغیر حل مسئله و مؤلفه‌های آن (اعتماد به حل مسائل، سبک گرایش-اجتناب و کنترل شخصی) و متغیر توانایی شناختی و مؤلفه‌های آن (حافظه، کنترل مهاری و توجه انتخابی، تصمیم‌گیری، توجه پایدار، شناخت اجتماعی و انعطاف‌پذیری شناختی) تفاوت معنی‌داری وجود دارد اما در مؤلفۀ برنامه‌ریزی بین دو گروه تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. نتایج پژوهش نشان داد شبیه‌سازی آموزشی مبتنی بر رایانه بر مهارت‌های حل مسئله و توانایی شناختی در دانش آموزان تأثیر دارد و باعث افزایش مهارت‌های حل مسئله و توانایی شناختی در دانش آموزان می‌شود.
