علی شیخ الاسلامی؛ حسین قمری گیوی؛ رویا حقوقی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر باورهای خودکارآمدی دانشآموزان دختر دچار افت تحصیلی انجام گرفت. این پژوهش از لحاظ هدف، کاریردی و از نظر روش، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری پژوهش را تمامی دانشآموزان دختر پایهی دهم دورهی متوسطهی دوّم شهر اردبیل ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر باورهای خودکارآمدی دانشآموزان دختر دچار افت تحصیلی انجام گرفت. این پژوهش از لحاظ هدف، کاریردی و از نظر روش، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری پژوهش را تمامی دانشآموزان دختر پایهی دهم دورهی متوسطهی دوّم شهر اردبیل در سالتحصیلی 95-1394 تشکیل میدادند که از میان آنها با روش نمونهگیری در دسترس، 30 دانشآموز با افت تحصیلی انتخاب شده و بهطور تصادفی در ﮔﺮوه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. به شرکتکنندگان گروه آزمایش، 8 جلسه برنامهی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی آموزش داده شد. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامهی خودکارآمدی شرر (1982) استفاده شد. دادهها از طریق آزمون آماری کوواریانس تکمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها نشان داد که آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی در افزایش باورهای خودکارآمدی دانشآموزان دچار افت تحصیلی اثربخش بوده است و دانشآموزان دچار افت تحصیلی گروه آزمایش نسبت به دانشآموزان دچار افت تحصیلی گروه کنترل در پسآزمون، بهطور معناداری، باورهای خودکارآمدی بیشتری داشتند. بنابراین، با توجه به این یافته میتوان نتیجه گرفت که این روش میتواند قابل کاربست توسط روانشناسان و مشاوران مدارس در رابطه با دانشآموزان دچار افت تحصیلی باشد.
علی شیخ الاسلامی؛ زهرا بشاشی؛ علی جعفری
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ پردازش هیجانی، کمکطلبی و اهداف پیشرفت در دانشآموزان با اضطراب امتحان بالا و پایین انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع علّی-مقایسهای بود. تمامی دانشآموزان دورۀ متوسطۀ دوّم شهر اردبیل در سال تحصیلی 94-1393 جامعۀ آماری این پژوهش را تشکیل میدادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ پردازش هیجانی، کمکطلبی و اهداف پیشرفت در دانشآموزان با اضطراب امتحان بالا و پایین انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع علّی-مقایسهای بود. تمامی دانشآموزان دورۀ متوسطۀ دوّم شهر اردبیل در سال تحصیلی 94-1393 جامعۀ آماری این پژوهش را تشکیل میدادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای 160 دانشآموز (80 نفر در هر گروه) انتخابشده و به پرسشنامۀ پردازشگر باکر و همکاران، پرسشنامۀ کمکطلبی ریان و پنتریچ، پرسشنامۀ اهداف پیشرفت میگلی و همکاران و پرسشنامۀ اضطراب امتحان اسپیلبرگر پاسخ دادند. برای تجزیهوتحلیل دادهها از تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده شد. یافتهها نشان داد که بین دانشآموزان با اضطراب امتحان بالا و پایین از نظر پردازش هیجانی، کمکطلبی و اهداف پیشرفت تفاوت معناداری وجود دارد (01/0>P). بدینصورت که در مقایسه با دانشآموزان با اضطراب امتحان پایین، میانگین نمرههای پردازش هیجانی، پذیرش کمکطلبی، اهداف تبحری و اهداف عملکرد-رویکرد دانشآموزان با اضطراب امتحان بالا بهطور معناداری کمتر (01/0>P) و میانگین نمرههای اجتناب از کمکطلبی و اهداف عملکرد-اجتنابشان بهطور معناداری بیشتر (01/0>P) بود؛ بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که پردازش هیجانی، کمکطلبی و اهداف پیشرفت از جمله متغیرهای مورد توجه در دانشآموزان با اضطراب امتحان بالا بوده و نیازمند برنامههایی برای آموزشِ مدیریت صحیح این متغیرها میباشند.
روانشناسی یادگیری
علی شیخ الاسلامی؛ اسماعیل سلیمانی؛ هنگامه محرم زاده
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش حل مسئلۀ اجتماعی بر سازگاری و خودکارآمدی دانشآموزان زورگو انجام گرفت. روش پژوهش، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش را تمامی دانشآموزان زورگو در مدارس شهر پارسآباد در سالتحصیلی 94-1393 تشکیل میدادند که از میان آنها 32 دانشآموز زورگو با ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش حل مسئلۀ اجتماعی بر سازگاری و خودکارآمدی دانشآموزان زورگو انجام گرفت. روش پژوهش، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش را تمامی دانشآموزان زورگو در مدارس شهر پارسآباد در سالتحصیلی 94-1393 تشکیل میدادند که از میان آنها 32 دانشآموز زورگو با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای، انتخاب شده و بهطور تصادفی در گروه آزمایش (16 نفر) و گروه کنترل (16 نفر) جایگزین شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس تجدیدنظر شدۀ زورگویی، پرسشنامۀ سازگاری دانشآموزان و پرسشنامۀ خودکارآمدی استفاده شد. گروه آزمایش در 8 جلسه تحت آموزش حل مسئلۀ اجتماعی قرار گرفت و در طی این جلسات به گروه کنترل هیچ نوع آموزشی داده نشد. دادهها با روش آماری کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد بین دانشآموزان گروه آزمایش و گروه کنترل در سازگاری (تحصیلی، اجتماعی و هیجانی) و خودکارآمدی (تحصیلی، اجتماعی و هیجانی) تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر میانگین مولفههای سازگاری و خودکارآمدی گروه آزمایش بعد از آموزش حل مسئلۀ اجتماعی افزایش یافته بود. این نتایج حاکی از آن است که آموزش حل مسئلۀ اجتماعی میتواند سازگاری و خودکارآمدی دانشآموزان زورگو را تعدیل کند.
اسماعیل سلیمانی؛ علی شیخ الاسلامی؛ مهناز موسوی
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر کفایت اجتماعی و تنظیم هیجانی دانش آموزان زورگو بود. این پژوهش از نوع آزمایشی و با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل وجامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانش آموزان زورگو در سال تحصیلی 94-1393 بودند که به روش نمونهگیریخوشهای چند مرحلهای از میان جامعه آماری انتخاب شدند. برای جمعآوری ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر کفایت اجتماعی و تنظیم هیجانی دانش آموزان زورگو بود. این پژوهش از نوع آزمایشی و با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل وجامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانش آموزان زورگو در سال تحصیلی 94-1393 بودند که به روش نمونهگیریخوشهای چند مرحلهای از میان جامعه آماری انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس تجدیدنظر شده زورگویی اولویوس، پرسشنامه کفایت اجتماعی و نسخه کوتاه پرسشنامه تنظیم هیجان استفاده گردید.گروه آزمایش در 8 جلسه تحت آموزش هوش هیجانی قرار گرفته و در طی این جلسات به گروه کنترل هیچ نوع آموزشی داده نشد.نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد بین دانش آموزان زورگو گروه آزمایش و گروه کنترل در کفایت اجتماعی و تنظیم هیجان تفاوت معناداری وجود دارد. بهعبارتدیگر میانگین مؤلفههایکفایت اجتماعی و تنظیم هیجان گروه آزمایش بعد از آموزش هوش هیجانی متفاوت است. این نتایج حاکی است که آموزش هوش هیجانی میتواندکفایت اجتماعی و تنظیم هیجان دانشآموزان زورگو را تعدیل نماید.
علی شیخ الاسلامی؛ غفار کریمیان پور؛ روناک ویسی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف پیشبینی فرسودگی تحصیلی براساس کیفیت زندگی دانشگاهی و امید به اشتغال در دانشجویان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهی آماری پژوهش را تمام دانشجویان تحصیلات تکمیلی ساکن در خوابگاههای دانشگاه محقق اردبیلی در سالتحصیلی 95-1394 تشکیل میدادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونهگیری ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف پیشبینی فرسودگی تحصیلی براساس کیفیت زندگی دانشگاهی و امید به اشتغال در دانشجویان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهی آماری پژوهش را تمام دانشجویان تحصیلات تکمیلی ساکن در خوابگاههای دانشگاه محقق اردبیلی در سالتحصیلی 95-1394 تشکیل میدادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، 210 نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامهی کیفیت زندگی دانشگاهی سیرجی و همکاران، پرسشنامهی امید به اشتغال قریشیراد و پرسشنامهی فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران استفاده شد. دادههای بهدست آمده با آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها نشان داد که بین کیفیت زندگی دانشگاهی و امید به اشتغال با فرسودگی تحصیلی دانشجویان رابطهی منفی و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که کیفیت زندگی دانشگاهی و امید به اشتغال با ضریب تعیین 19 درصد، توان پیشبینی فرسودگی تحصیلی را در جهت منفی دارند. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که کیفیت زندگی دانشگاهی و امید به اشتغال از متغیرهای مهم و مرتبط با فرسودگی تحصیلی دانشجویان میباشند.