اکبر نصیری؛ امید شکری؛ جلیل فتح آبادی؛ مسعود شریفی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف آزمون نقش واسطهای نشخوار گری فکری، همدلی و بخشایش در رابطۀ هدفگزینی اجتماعی و سازگاری با مدرسه انجام شد. در پژوهش حاضر، 404 دانشآموز پسر در مقطع متوسطه اول با روش نمونهگیری خوشه-ای چندمرحلهای انتخاب و به مقیاس اهداف پیشرفت اجتماعی ( ریان و شیم، 2008)، نشخوارگری فکری دربارۀ یک خطای بینفردی (وید، ووگل و گلدمن ، ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف آزمون نقش واسطهای نشخوار گری فکری، همدلی و بخشایش در رابطۀ هدفگزینی اجتماعی و سازگاری با مدرسه انجام شد. در پژوهش حاضر، 404 دانشآموز پسر در مقطع متوسطه اول با روش نمونهگیری خوشه-ای چندمرحلهای انتخاب و به مقیاس اهداف پیشرفت اجتماعی ( ریان و شیم، 2008)، نشخوارگری فکری دربارۀ یک خطای بینفردی (وید، ووگل و گلدمن ، 2008) همدلی ( بار-آن، 1997)، صفت بخشایش (بری، وورثینگتون، اوکانر، پاروت و وید، 2005) و پرسشنامه سازگاری دانشآموزان دبیرستانی (سینها و سینگ، 1993) پاسخ دادند. نتایج نشان داد که الگوی مفروض واسطهمندی کامل نشخوارگری فکری، همدلی و بخشایش در رابطۀ اهداف پیشرفت اجتماعی شامل رشدیافتگی اجتماعی، آشکارسازی رشدیافتگی اجتماعی، اجتناب از آشکارسازی رشدنایافتگی اجتماعی و سازگاری عاطفی، اجتماعی و تحصیلی از برازش مطلوبی برخوردار بود. علاوه بر این، تمامی ضرایب مسیر بین متغیرها بجز مسیرهای مستقیم بین رشدیافتگی و سازگاری هیجانی، آشکارسازی رشدیافتگی و سازگاری تحصیلی، اجتناب از آشکارسازی و سازگاری اجتماعی-تحصیلی، از لحاظ آماری معنادار بودند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که هدفهای پیشرفت اجتماعی از طریق پیشبینی افزایش همدلی و بخشایش و کاهش نشخوارگری های فکری در تبیین سازگاری هیجانی، اجتماعی و تحصیلی دانشآموزان از نقش مهمی برخوردارند.