مسلم دانش پایه؛ عزت اله قدم پور؛ فضل الله حسنوند؛ سجاد میریانی
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف تبیین مدل ساختاریِ شادکامی معلمان بر اساس میزان خردمندی و بخشش انجام گرفته است. روش: این پژوهش از نظر هدف، از نوع کاربردی و از حیث ماهیت، توصیفی - همبستگی بر اساس مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمام معلمین شاغل در مقطع ابتدایی، متوسطه اول و دومِ آموزش و پرورش شهر پلدختر بود که برابر با 950 نفر بودند. بر ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف تبیین مدل ساختاریِ شادکامی معلمان بر اساس میزان خردمندی و بخشش انجام گرفته است. روش: این پژوهش از نظر هدف، از نوع کاربردی و از حیث ماهیت، توصیفی - همبستگی بر اساس مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمام معلمین شاغل در مقطع ابتدایی، متوسطه اول و دومِ آموزش و پرورش شهر پلدختر بود که برابر با 950 نفر بودند. بر اساس جدول کرجسی و مورگان، 274 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. انتخاب آزمودنیها به روش تصادفی طبقهای انجام گرفت. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه شادکامی آکسفورد (1989)، بخشش هارتلند (2005) و پرسشنامه خرد سهبعدی آردلت بود. پس از اجرا و تکمیل پرسشنامهها، پاسخها در نرمافزار SPSS23 وارد شد و پس از آن، در نرم افزار LISREL 8.8 مدلسازی انجام گرفت. یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد که میزان شادمانی، خرد و بخشش در معلمان موردمطالعه در سطحی پایینتر یا همسان با میانگین جامعه بود. همچنین، هم خرد و هم بخشش توانستند به طور معناداری شادکامی معلمان را پیشبینی نمایند، ولی میزان پیشبینیکنندگی و تأثیر متغیر خرد بسیار بیشتر از بخشش بود. نتایج: بر اساس این یافته می توان این گونه استنتاج کرد که خرد یک ویژگی مهم و کاربردی برای افزایش شادکامی افرادی است که به نوعی به سبب قرار گرفتن در تنگناهای محیطی با مشکلات ناراحت کننده دست و پنجه نرم می کنند. همچنین، پرورش روحیه بخشندگی می تواند زمینه ساز آرامش و شادکامی بیشتر در درون فرد باشد.
فریبرز درتاج؛ مسلم دانش پایه؛ فضل الله حسنوند؛ سیدعلی موسوی
چکیده
پژوهش پیش رو با هدف ساخت و اعتباریابی پرسشنامه سبکهای مقابلهای در رویارویی با اپیدمی کرونا به انجام رسیده است. جامعهی آماری پژوهش شامل تمامی افراد ساکن در استان لرستان بود که در سال 1398 با اثرات اپیدمی کروناویروس روبرو شدند. نمونه موردپژوهش بر اساس فرمول کوکران 384 نفر بود که به صورت نسبتا یکسان از میان زنان و مردان به عنوان ...
بیشتر
پژوهش پیش رو با هدف ساخت و اعتباریابی پرسشنامه سبکهای مقابلهای در رویارویی با اپیدمی کرونا به انجام رسیده است. جامعهی آماری پژوهش شامل تمامی افراد ساکن در استان لرستان بود که در سال 1398 با اثرات اپیدمی کروناویروس روبرو شدند. نمونه موردپژوهش بر اساس فرمول کوکران 384 نفر بود که به صورت نسبتا یکسان از میان زنان و مردان به عنوان حجم نمونه انتخاب گردید. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل عاملی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول استفاده شد. در بخش یافتهها، پایایی پرسشنامه بر اساس آلفای کرونباخ تأیید شد. میزان همبستگی میان اضطراب با سبکهای مقابلهای رویاروگر، گریز (اجتناب)، انکار و مسئولیتپذیری به ترتیب برابر با 62/0، 57/0 38/ - و 52/0- به دست آمد که نشانگر روایی ملاکی پرسشنامه بود. نتایج تحلیل اکتشافی نشان داد که کفایت نمونهگیری مناسب و هشت عاملی بودن پرسشنامه تأیید شد. همچنین، این هشت عامل توانستند 66 درصد از واریانس کل متغیر سبکهای مقابلهای را تبیین نمایند. تحلیل عاملی تاییدی، نتایج حاصل از روایی محتوایی و تحلیل اکتشافی را مبنی بر هشت عاملی بودن پرسشنامه سبکهای مقابلهای در رویارویی با اپیدمی کرونا تأیید کرد. بر این اساس، نتایج گویای این است که پرسشنامه موردبررسی در این مطالعه با اندازهگیری انواع سبکهای مقابلهای افراد در رویارویی با بیماری کرونا، ابزاری مناسب برای تعیین نوع واکنشهای فردی در بحران بیماریهای اپیدمیک مانند کرونا است.
مهران فرهادی؛ حسین محققی؛ مریم عبدالهی مقدم؛ فضل اله حسنوند
چکیده
چکیده پژوهش حاضر با هدف طراحی مدلی برای تبیین شادکامی بر اساس سبکهای مقابله با استرس و تابآوری در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان همدان انجام شده است. بدین منظور از بین کلیهی دانشجویان، 330 نفر (165 دختر و 165 پسر) انتخاب شدند و سه پرسشنامه شادکامی، مقابله با موقعیتهای فشارزا و تابآوری را تکمیل نمودند. سپس دادههای پژوهش ...
بیشتر
چکیده پژوهش حاضر با هدف طراحی مدلی برای تبیین شادکامی بر اساس سبکهای مقابله با استرس و تابآوری در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان همدان انجام شده است. بدین منظور از بین کلیهی دانشجویان، 330 نفر (165 دختر و 165 پسر) انتخاب شدند و سه پرسشنامه شادکامی، مقابله با موقعیتهای فشارزا و تابآوری را تکمیل نمودند. سپس دادههای پژوهش با استفاده از نرمافزار SPSS21 و lisrel8.8 به روش تحلیل مسیر، تحلیل شدند. یافتهها نشان داد که مدل اولیهی فرضی با برازش مناسبی مورد تأیید قرار گرفت. بر این اساس، بین تابآوری و شادکامی رابطه مثبت وجود داشت. از بین سبکهای مقابله با استرس، سبک مقابلهی مسألهمدار بهواسطهی تابآوری، شادکامی دانشجویان را تبیین میکرد و دو سبک مقابلهی هیجانمدار و اجتنابی، رابطهی منفی با شادکامی داشتند. بهطورکلی، همه شاخصهای برازش مدل در وضعیت مطلوبی قرار داشتند. در این پژوهش، نقش متغیرهای سبک مقابله با استرس و تابآوری در شادکامی دانشجویان تأیید شد که این امر نشاندهندهی اهمیت توجه به این دو مؤلفه و تقویت و پرورش آنها در افزایش شادکامی دانشجویان میباشد.