شهرام واحدی؛ فاطمه فرجیان؛ جواد حاتمی
چکیده
پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد فرد محور، نیمرخ‌های انگیزشی دانش‌آموزان سال اول دبیرستان و تفاوت نیمرخ گروه‌های مختلف را از نظر میزان پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی موردمطالعه قرار داد. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی – پیمایشی بود که از بین کلیه دانش‌آموزان دختر سال اول دبیرستان‌های ناحیه 1 شهرستان تبریز (12768) 718 نفر به روش نمونهگیری ...
بیشتر
پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد فرد محور، نیمرخ‌های انگیزشی دانش‌آموزان سال اول دبیرستان و تفاوت نیمرخ گروه‌های مختلف را از نظر میزان پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی موردمطالعه قرار داد. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی – پیمایشی بود که از بین کلیه دانش‌آموزان دختر سال اول دبیرستان‌های ناحیه 1 شهرستان تبریز (12768) 718 نفر به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. پرسشنامه خودتنظیمی تحصیلی بهمنظور جمع آوری اطلاعات استفاده شد. دادههای به دست آمده با استفاده از روش تحلیل گروهی و تحلیل واریانس چندمتغیره و تحلیل واریانس یک راهه مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش چهار گروه از دانش‌آموزان: الف) گروه انگیزشی با کیفیت خوب (خودمختاری بالا- کنترلشده پایین)، ب) گروه انگیزشی با کیفیت ضعیف (خودمختاری پایین- کنترلشده بالا)، ج) گروه انگیزشی با کمیت بالا (خودمختاری بالا-کنترلشده بالا) و (د) گروه انگیزشی با کمیت پایین (خودمختاری پایین- کنترلشده پایین) را شناسایی کرد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که دانش‌آموزان گروه «کیفیت خوب» در درس ریاضی نسبت به همسالان خود در سایر گروهها عملکرد بهتری داشتند.
