خجسته غمین؛ داریوش نوروزی
دوره 8، شماره 24 ، تیر 1391، ، صفحه 120-145
چکیده
پژوهش حاضر به منظور بررسی «تأثیر چندرسانهای بر میزان یادگیری و یادداری درس لوحهنویسی فارسی» انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از: کلیه دانشآموزان پایه اول ابتدایی شهر تهران که در سال تحصیلی 90-89 مشغول به تحصیل بودهاند و از بین جامعه مذکور به منطقهی یک به صورت تصادفی انتخاب و سپس نمونهگیری تصادفی چند ...
بیشتر
پژوهش حاضر به منظور بررسی «تأثیر چندرسانهای بر میزان یادگیری و یادداری درس لوحهنویسی فارسی» انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از: کلیه دانشآموزان پایه اول ابتدایی شهر تهران که در سال تحصیلی 90-89 مشغول به تحصیل بودهاند و از بین جامعه مذکور به منطقهی یک به صورت تصادفی انتخاب و سپس نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای 40 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که 20 نفر در گروه آزمایش و 20 نفر در گروه کنترل قرارگرفتند. روش انجام این پژوهش، شبهآزمایشی و طرح پژوهشی مورد استفاده، طرح پیش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل بوده است. ابتدا محققان با استفاده از آزمون محقق ساخته از هر دوگروه پیشآزمون به عمل آورد؛ سپس در گروهآزمایش به آموزش لوحهنویسی با استفاده از چندرسانهای محقق ساخته مبتنی براصول طراحی چندرسانهای، پرداخته و در گروه کنترل معلم همان لوحه مورد نظر را با روش سنتی تدریس کرد. در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. نتایج پژوهش دال بر افزایش یادگیری سمتشناسی، افزایش یادداری سمتشناسی، افزایش یادگیری مهارت هماهنگی چشم و دست، افزایش یادگیری تشخیص شکل لوحه در مقایسه با گروه کنترل است و در نهایت تأثیر چندرسانهای را بر یادگیری تأیید میکند؛ در حالی که آزمون فرضیهها، افزایش یادداری هماهنگی چشم ودست، افزایش یادداری تشخیص شکل لوحه را تأیید نمیکند. بر این اساس تأثیر چندرسانهای بر یادداری تأیید نشد. بنابراین چندرسانهایها میتوانند بر یادگیری درس لوحهنویسی فارسی مؤثر باشند اما لزوماً بر یادداری آن در دراز مدت تأثیری ندارند.