علی شیخ الاسلامی؛ فریبرز درتاج؛ علی دلاور؛ صغری ابراهیمی قوام
دوره 10، شماره 34 ، دی 1393، ، صفحه 94-109
چکیده
هدف پژوهش حاضر عبارت است از بررسی تاثیر آموزش برنامهی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی در کاهش تعلّلورزی دانشآموزان. روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل میباشد. جامعهی پژوهش ازکلّیهی دانشآموزان پسر مقطع پیشدانشگاهی شهر شهریار در سالتحصیلی 92-1391 تشکیل شده است که از بین آنها ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر عبارت است از بررسی تاثیر آموزش برنامهی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی در کاهش تعلّلورزی دانشآموزان. روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل میباشد. جامعهی پژوهش ازکلّیهی دانشآموزان پسر مقطع پیشدانشگاهی شهر شهریار در سالتحصیلی 92-1391 تشکیل شده است که از بین آنها با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده، دانشآموزانی که نمرات تعلّلورزی بالایی داشتند (یک انحراف معیار بالاتر از میانگین گروه)، 30 نفر انتخاب و بهصورت تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15) جایگزین شدند. به گروه آزمایش، 8 جلسه برنامهی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی آموزش داده شد. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامهی تعلّلورزی تاکمن استفاده شد. دادهها از طریق آزمون آماری کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها نشان داد که فرضیهی پژوهش مبنی بر تأثیر آموزش برنامهی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر تعلّلورزی دانشآموزان مورد تأیید قرار گرفته است و دانشآموزان گروه آزمایش نسبت به دانشآموزان گروه کنترل در پسآزمون بهطور معناداری، تعلّلورزی کمتری داشتند. پس میتوان نتیجه گرفت که آموزش برنامهی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی در کاهش تعلّلورزی دانشآموزان تأثیر معناداری دارد.