شراره عشایری؛ مرتضی امیدیان؛ علیرضا حاجی یخچالی
چکیده
هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر مداخله آموزشی مبتنی بر رویکرد آمایه ذهنی رشد بر عملکرد ریاضی دانشآموزان دختر پایه چهارم شهر کرمانشاه انجام شد.روش: این پژوهش به روش شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری عبارت بود از کلیه دانشآموزان دختر پایه چهارم ابتدایی شهر کرمانشاه که با حجم نمونه ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر مداخله آموزشی مبتنی بر رویکرد آمایه ذهنی رشد بر عملکرد ریاضی دانشآموزان دختر پایه چهارم شهر کرمانشاه انجام شد.روش: این پژوهش به روش شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری عبارت بود از کلیه دانشآموزان دختر پایه چهارم ابتدایی شهر کرمانشاه که با حجم نمونه 60 نفر در دو گروه گواه (30 نفر) و آزمایش (30 نفر) به روش تصادفی چندمرحلهای در سال تحصیلی 401-400 انتخاب شدند ، گروه آزمایش تحت 7 جلسه مداخله آموزشی مبتنی بر رویکرد آمایه ذهنی رشد قرار گرفت. درحالیکه گروه کنترل هیچ آموزشی در این زمینه دریافت نکرد. برای اندازهگیری متغیرها، در هر دو گروه امتحان ریاضی معلم ساخته اجرا شد و دادههای بهدستآمده از پیشآزمون و پسآزمون با استفاده از تحلیل کوواریانس (آنکوا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخله آموزشی مبتنی بر رویکرد آمایه ذهنی رشد موجب افزایش عملکرد ریاضی دانشآموزان گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل در پسآزمون شده است(001/0 P<).نتیجهگیری: به نظرمیرسد رویکرد آمایه ذهنی رشد میتواند در مدارس و مراکز آموزشی برای افزایش عملکرد ریاضی دانشآموزان مورد استفاده قرار گیرد.
لیلا منصوری؛ علیرضا حاجی یخچالی؛ منیجه شهنی ییلاق؛ غلامحسین مکتبی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش راهبردهای برنامهریزی عصب-زبانشناختی بر هوش هیجانی، انگیزش پیشرفت و خودپنداره تحصیلی بود. روش پژوهش حاضر آزمایشی از نوع پیش-آزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشآموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر ایذه در سال تحصیلی 400-1399 تشکیل دادند. از جامعه فوق 30 نفر که دارای ناتوانی-های ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش راهبردهای برنامهریزی عصب-زبانشناختی بر هوش هیجانی، انگیزش پیشرفت و خودپنداره تحصیلی بود. روش پژوهش حاضر آزمایشی از نوع پیش-آزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشآموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر ایذه در سال تحصیلی 400-1399 تشکیل دادند. از جامعه فوق 30 نفر که دارای ناتوانی-های یادگیری بودند با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای به عنوان حجم نمونه پژوهش انتخاب و سپس نمونه منتخب به صورت تصادفی در قالب گروههای آزمایشی و گواه (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. آزمودنیهای گروه آزمایش به مدت دو ماه در 10 جلسه 60 دقیقهای تحت آموزش راهبردهای برنامهریزی عصب-زبانشناختی قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامههای هوش هیجانی (پترایدز و فارنهام، 2001)، انگیزش پیشرفت (هرمنس، 1977) و خودپنداره تحصیلی (لیو و وانگ، 2005) بود. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از شاخصهای آماری توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره) استفاده شد. نتایج تحلیل بیانگر تأثیر راهبردهای برنامهریزی عصب-زبانشناختی بر انگیزش پیشرفت و خودپنداره تحصیلی آزمودنیهای گروه آزمایش بود، اما بر هوش هیجانی تأثیر معناداری مشاهده نشد. بر اساس یافتههای پژوهش میتوان گفت آموزش راهبردهای برنامهریزی عصب-زبانشناختی یک روش مفید و مؤثر در افزایش انگیزش پیشرفت و خودپنداره تحصیلی دانشآموزان دارای ناتوانیهای یادگیری است.