نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد دانشگاه علامه طباطبایی

2 کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی

چکیده

چکیده
هدف از پژوهش حاضر اثربخشی مداخله امید درمانی براهمال کاری تحصیلی دانش‏آموزان دبیرستان های پسرانه ناحیه 1 شهر قزوین بوده است، از بین دانش آموزان پسر دبیرستان های ناحیه یک شهر قزوین که تعداد دانش آموزان آن1815 نفر بود دو کلاس با ظرفیت 58 نفر با شیوه ی نمونه گیری خوشه ای انتخاب و پس از پر کردن پرسشنامه اهمال کاری سولومن و راثبلوم (1984)، مشخص شد که 26 نفر آنها دچار اهمال کاری در سه حوزه امتحانات ، تکالیف و مقالات این پرسشنامه هستند که منجر به افت عملکرد دانش آموزان شده بود. پس از آموزش دوره امید در گروه 10 نفره آزمایش در قالب 6 جلسه و مقایسه آن با گروه کنترل با همان تعداد، داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری بررسی شدند و نتایج نشان داد که اهمال کاری دانش آموزان با ایجاد مهارت های امید وخودباوری در دانش آموزان کاهش می یابد

کلیدواژه‌ها

موضوعات

آلیس، آلبرت و جیمز نال، ویلیام. (1386). روانشناسی اهمال کاری (غلبه بر تعلل ورزیدن)، ترجمه محمد علی فرجاد. تهران: رشد
آل مگیار، جینا. (1391). فنون روانشناسی مثبت گرا، ترجمه فریده براتی. تهران: رشد
باران اولادی، صادق؛ اعتمادی، احمد و کرمی، ابولفضل. (1391). اثر بخشی امید درمانی بر انگیزش پیشرفت دانش آموزان پسر پایه دوم کارودانش شهرستان بهارستان. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، سال سیزدهم/ شماره 2
جوکار، ب.و دلاور پور، م. (1386). رابطه تعلل ورزی آموزشی با اهداف پیشرفت. اندیشه‌های نوین تربیتی دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه الزهرا، شماره 3،61-80
حسین چاری، مسعود و دهقانی یوسف (1387).پیش بینی میزان اهمال کاری براساس راهبرد های خود تنظیمی در یادگیری.پژوهش در نظام های آموزشی، دوره  دوم، شماره 4
رضایی، ع.(1384). اضطراب آزمون و راهبردهای مقابله با آن. پژوهش زبان‌های خارجی، شماره 24، 122-111
سپهریان، فیروزه. (1390). اهمال کاری تحصیلی و عوامل پیش بینی کننده آن. مطالعات روانشناختی دانشکده علوم تربیتی دانشگاه الزهرا، دوره 7، شماره 4
شیخی، م.فتح آبادی، ج و حیدری، م.(1392). ارتباط اضطراب، خودکارآمدی و کمالگرایی با اهمال کاری در تدوین پایان نامه، روان شناسی تحولی: روان شناسان ایرانی –سال نهم/شماره 35
شهرستانی، ملیحه؛ کرمی، ابوالفضل؛ دوستکام، محسن و علی محمدی، امیرحسین. (1392). اثر بخشی امید درمانی بر افسردی و ابعادکیفیت زندگی مادران کودکان کم توان ذهنی. فصلنامه کودکان استثنایی، سال سوم، شماره 9
علاء الدینی، زهره؛ کجباف، محمدباقر و مولوی، حسین. (1386). بررسی اثربخشی امید درمانی گروهی بر میزان امید و سلامتی روانی. پژوهش در سلامت روان شناختی،1(4)، 59-47
علی مدد، زهرا .(1388).بررسی نقش خود تعیینی در رابطه بین ابعاد فرزند پروری و اهمال کاری تحصیلی دانشجویان شیراز.پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز
کار، آلان. (2004). روانشناسی مثبت: علم شادمانی ونیرومندی انسان. ترجمه حسن پاشاشریفی و جعفری زن،. تهران: انتشارات سخن،1385
کرمی، داود. (1388). میزان شیوع اهمال کاری در دانشجویان و ارتباط آن با اضطراب و افسردگی. اندیشه و رفتار، دوره چهارم، شماره 13
موحدی، یزدان؛ باباپور، جلیل و موحدی، معصومه. (1392). اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد امید درمانی بر افزایش امید و بهزیستی روان شناختی دانش آموزان. مجله روان شناسی مدرسه، دوره 3، شماره 1/130-116
Balkis, M., & Duru, E. (2009). Prevalence Of Academic Procrastination Behavior Among Pre-Service Teachers, And Its Relationship With Demographics And Individual Preferences. Journal Of Theory & Practice In Education (Jtpe), 5(1).
Binder, K. (2000). The effects of an academic procrastination treatment on student procrastination and subjective well-being. Unpublished MA, Carleton University, Canada.
Chun Chu, A. H., & Choi, J. N. (2005). Rethinking procrastination: Positive effects of" active" procrastination behavior on attitudes and performance. The Journal of social psychology, 145(3), 245-264.
Dewitte, S., & Lens, W. (2000). Procrastinators lack a broad action perspective. European Journal of Personality, 14(2), 121-140.
Flett, G. L., Blankstein, K. R., Hewitt, P. L., & Koledin, S. (1992). Components of perfectionism and procrastination in college students. Social Behavior and Personality: an international journal, 20(2), 85-94.
Ferrari, J. R., O'Callaghan, J., & Newbegin, I. (2005). Prevalence of procrastination in the United States, United Kingdom, and Australia: arousal and avoidance delays among adults. North American Journal of Psychology, 7(1).
Sapio, M. (2010). Mastery Goal Orientation, Hope, and Effort among Students with Learning Disabilities. ProQuest LLC. 789 East Eisenhower Parkway, PO Box 1346, Ann Arbor, MI 48106.
Scher, S. J., & Osterman, N. M. (2002). Procrastination, conscientiousness, anxiety, and goals: Exploring the measurement and correlates of procrastination among school‐aged children. Psychology in the Schools, 39(4), 385-398.
Schouwenburg H., (2005).On counseling the procrastinator in academic setting.Presented at the Fedora psyches conference.
Schraw, G., Wadkins, T., & Olafson, L. (2007). Doing the things we do: A grounded theory of academic procrastination. Journal of Educational psychology, 99(1), 12.
Snyder, C. R. (Ed.). (2000). Handbook of hope: Theory, measures, and applications. Academic press.
shervin,s. (2006). Hopelessness and health. In N. Anderson (Ed.), Encyclopedia of health and behavior thousand Oaks, CA sage. 521-523
Lopez, S. J., Snyder, C. R., Magyar‐Moe, J. L., Edwards, L. M., Pedrotti, J. T., Janowski, K.,. & Pressgrove, C. (2004). Strategies for accentuating hope. Positive psychology in practice, 388-404.
Solomon, L. J., & Rothblum, E. D. (1984). Academic procrastination: Frequency and cognitive-behavioral correlates. Journal of counseling psychology, 31(4), 503.
Solomon, L. J., & Rothblum, E. (1994). Procrastination assessment scale-students (pass). Measure for Clinical Practice, 2, 446-452.
Tice, D. M., & Baumeister, R. F. (1997). Longitudinal study of procrastination, performance, stress, and health: The costs and benefits of dawdling. Psychological science, 8(6), 454-458.
ÖZER, B. U. (2010). A path analytic model of procrastination: testing cognitive, affective, and behavioral components (Doctoral Dissertation, Middle East Technical University).
Synder, C. R. (2004). Hope and depression: A light in the darkness. J SocClin Psychol, 23, 347- 351.