Document Type : Research Paper

Authors

1 M.A, Educational Psychology,Allameh Tabataba’i University, (Corresponding ‎Author),

2 Associate Professor,Educational Psychology, Allameh Tabataba’i University

3 Associate Professor, Educational Psychology, Allameh Tabataba’i University

Abstract

The aim of this study was to investigate the relationship among perceived parenting styles, procrastination and self-handicapping. Current study is a descriptive research ofcorrelational type. For this purpose, the Parental Authority Questionnaire (PAQ), Tuckman's Procrastination Scale and the Self-Handicapping Scale (SHS) were completed by150 3rd-grade high school students in Karaj city who were selected through cluster random sampling. The data were analyzed using Pearson correlation coefficient and step-wise regression analysis. The results indicated that authoritarian style had significant positive correlation with procrastination and self-handicapping. Authoritative and permissive parenting styles have significant negative correlation with self-handicapping. The step-wise regression analysis also suggested that among perceived parenting styles, authoritarian style had significant and positive predictor of procrastination, and authoritative style had significant and negative predictor of self-handicapping. In general, it can be concluded that increasing warmth and involvement in parenting can decrease the harmful consequences of procrastination and self-handicapping behavior.

Keywords

اساسی،حسین. (1390).بررسی نقش میانجی ابعاد کمال­گرایی در رابطه با ابعاد فرزندپروری و اهمال­کاری تحصیلی.پایان­نامه کارشناسی ارشد روان­شناسی تربیتی.دانشگاه شهید بهشتی.
بقائیان، مینا. (1391). بررسی رابطه سبک­های فرزندپروری ادراک شده با عزت نفس و اهمال­کاری دانش­آموزان دختر دبیرستانی منطقه 2 شهر تهران. پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
حیدری، محمود؛ دهقانی، محسن و خداپناهی، محمدکریم. (1388). بررسی تاثیر شیوه فرزندپروری ادراک شده و جنس بر خودناتوان­سازی. فصلنامه خانواده پژوهی. 5(18).137–125
حیدری، محمود؛ خداپناهی، محمدکریم و دهقانی، محسن. (1388). بررسی ویژگی­های روانسنجی مقیاس خودناتوان­سازی. تحقیقات علوم رفتاری.7(2)106–97.
جوکار، بهرام؛ دلاورپور، محمدآقا. (1386). رابطه تعلل­ورزی آموزشی با اهداف پیشرفت. اندیشه­های نوین تربیتی.3(3و4)، صص80-61.
دروگر، خ. (1384). بررسی رابطه ادراک از شیوه فرزندپروری والدین با میزان تفکرات غیرمنطقی نوجوانان 4-16 ساله. پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی.
دهقانی مفرد،زهره.(1391).مقایسه­ی خودناتوان­سازی تحصیلی و انگیزش پیشرفت در بین دانشجویان با اضطراب امتحان بالا و پایین. پایان­نامه کازشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
ذبیح اللهی، کاظم؛ غلامعلی لواسانی، مسعود و اژه­ای، جواد. (1391). رابطه سبک­های فرزندپروری ادراک شده و هوش هیجانی با خودناتوان­سازی. مجله روان­شناسی64. 16(4)سال شانزدهم. شماره4. 354–339.
سواری، کریم. (1390). ساخت و اعتباریابی آزمون اهمال­کاری تحصیلی. فصل­نامه اندازه­گیری تربیتی. شماره 5.سال دوم.صص97-110
شکرکن، حسین؛ نجاریان، بهمن و هاشمی شیخ شبانی، سید اسماعیل. (1384). بررسی رابطه برخی پیشایندهای مهم و مربوط با خودناتوان­سازی تحصیلی و رابطه آن با پیامدهای برگزیده در دانش­آموزان پسر سال اول دبیرستان­های اهواز. مجله علوم تربیتی و روان‌شناسی. دانشگاه شهید چمران اهواز.دوره­ی سوم، سال دوازدهم،شماره3.صص100-77.
شمس الاحراری، مینا؛ صفاری نیا، مجید و زارع، حسین. (1389). تأثیر آموزش مهارت­های غلبه بر سهل­انگاری بر سهل­انگاری و عملکرد تحصیلی دانش­آموزان مقطع ابتدایی. فصل­نامه روان­شناسی تربیتی.17(6).108-117.
عالیپور بیرگانی، مکتبی، غلامحسین؛ شهنی ییلاق، منیجه و مفرد نژاد، ناهید. (1390). رابطه ویژگی­های شخصیتی با خودناتوان­سازی تحصیلی و مقایسه شیوه­های فرزندپروری از لحاظ متغیر اخیر در دانش­آموزان سال سوم دبیرستانی. مجله دست­آوردهای روان‌شناختی. دانشگاه شهید چمران اهواز.دوره­ی چهارم،سال18-3، شماره 2. 154-135.
مطیعی، حورا؛ حیدری، محمود و صادقی منصوره السادات. (1391). پیش­بینی اهمال­کاری تحصیلی بر اساس مولفه­های خودتنظیمی در دانش­آموزان پایه­ی اول دبیرستان­های شهر تهران. فصلنامه روان­شناسی تربیتی. شماره بیست و چهار.سال هشتم.صص49-70.
مهرابی­زاده هنرمند، مهناز؛ شهنی ییلاق، منیژه؛ حقیقی، جمال و سلامتی، عباس. (1385). بررسی میزان تعلل و تاثیر روش­های درمان شناختی – رفتاری و مدیریت رفتار بر کاهش آن در دانش­آموزان دبیرستانی شهرستان اهواز. مجله علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شهیدچمران اهواز. دوره سوم، سال سیزدهم، شماره 3.صص30-1.
یوسفی، فریده. (1386). ارتباط سبک­های فرزندپروری با مهارت­های اجتماعی و جنبه­هایی از خودپنداره دانش آموزان دبیرستانی. دوماهنامه علمی-پژوهشی دانشگاه شاهد، سال چهاردهم، شماره22.
Alter, A. A.& Forgas, J.P. (2006).On being happy but fearing failure : The effects of mood on self- handicapping strategies. Journal of Research in Personality,40,573-597.
Asikhia, O. A. (2010). Academic Procrastination in Mathematics: Causes, Dangers and Implications of Counselling for Effective Learning. International Education Studies, 3(3) 205 – 210.
Balkis, Murat. (2013). Academic Procrastinationm, Academic Life Satisfaction And Academic Achievment: The Mediation Role Of Rational Beliefs About Studying. Journal of Cognitive and Behavioral Psychotherapies, Vol. 13, No. 1, 57-74.
Balkis, M. Duro, E. (2009). Prevalence academic procrastination behavioreamong pre-service teachers, and its relationship white demographics andindividual preferences. Journal of Theory and Practice in Education,5, 18-32.
Berglas, S. & Jones, E. E. (1978