3
دانشجوی دوره دکتری روانشناسی تربیتی، دانشگاه تبریز P.Alaie@yahoo.com
چکیده
قلدری یک نوع خشونت سطح پائین به شمار میآید که اخیراً مورد توجه پژوهشگران و روانشناسان حیطهی تربیتی قرار گرفته است و به دو صورت نمود مییابد: قلدری سایبری و سنتی. پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان شیوع قلدری و رابطهی آن با کیفیت ارتباط معلم- دانشآموز در بین نوجوانان دختر مقطع راهنمایی مدارس دولتی شهر تبریز و نیز، مقایسهی این متغیرها در پایههای مختلف تحصیلی دانشآموزان انجام شد. برای تحقق اهداف این پژوهش توصیفی- رابطهای، 397 دانشآموز دختر مدارس راهنمایی شهر تبریز (90-1391) با شیوهی نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شده و به مقیاس قلدری (BS، پاتچین و هیندوجا، 2011) و پرسشنامهی ارتباط معلم– دانشآموز (IT-SR، مورری و زوواک، 2011) پاسخ گفتند. تحلیل دادهها با نرمافزار SPSS، میزان بروز رفتار قلدری در یک ماه اخیر را 2/64 % بدست آورد. آزمون ضریب همبستگی پیرسون بین قلدری و اشکال سنتی و سایبری آن با کیفیت ارتباط معلم- دانشآموز رابطهی منفی نشان داد (01/0>P). بر حسب نتیجهی آزمون رگرسیون چندگانه، عوامل بیگانگی و ارتباط با معلم 19 % تغییرات قلدری را پیشبینی نمودند و عامل بیگانگی (32/0-=ß) متغیر پیشبین بهتری بود. همچنین، مبتنی بر نتایج تحلیل واریانس یکطرفه، قلدری در میان دانشآموزان پایه دوم و سوم نسبت به پایه اول شایعتر بوده و کیفیت ارتباط آنان با معلمان خویش نیز، منفیتر بود. با در نظر گرفتن نتایج تحقیق، توجه مضاعف بر کیفیت ارتباط معلم- دانشآموز برای کاهش رفتار قلدری و ناسازگاریهای دانشآموزان دختر پیشنهاد میگردد.
)