دانشگاه علامه طباطبائی
فصلنامه روان شناسی تربیتی
2538-3183
2538-3191
15
53
2019
09
23
بررسی عوامل مؤثر بر برنامه درسی نهادینه شده درس ا ندیشه اسلامی دوره ی کارشناسی
1
12
FA
علی
محبی
دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه علوم انتظامی امین ، تهران، ایران
mohebbiarr@yahoo.com
10.22054/jep.2020.41194.2649
هدف اصلی این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر برنامه درسی نهادینه شده درس اندیشه اسلامی اسلامی بود. روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی و. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه علوم انتظامی بودند که از طریق آزمون سراسری بهصورت نیمه متمرکز وارد دانشگاه شدند. با استفاده از روش تمونهگیری طبقهای نسبی تعداد 150 نفرشامل 53 نفر از دانشکده انتظامی و 72 نفراز دانشکده راهور و 25 نفراز مجتمع کوثر از دانشجویانی که درس اندیشه اسلامی 1 و 2 را گذرانده و حداقل سه ماه از امتحان پایان نیمسال آنان گذشته بود. بهعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اصلی جمعآوری اطلاعات پرسشنامه 64 گویهای سنجش برنامه درسی نهادینه شده و عوامل مؤثر بر آن بود. برای سنجش روایی ابزار از روش روایی محتوی استفاده شد و روایی ابزار از منظر صاحبنظران قابل قبول گزارش شد و برای سنجش پایایی برنامه درسی نهادیته شده و عوامل مؤثر ازروش آلفای کرونباخ استفاده شد و میزان آنها به ترتیب 74/0 و 79/0 مجاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل دادههای از آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون به شیوۀ اینتر و تی مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که تأثیر عوامل آموزشی، عوامل اجتماعی وعوامل فردی بر برنامه درسی نهادینه اندیشه اسلامی معنی دار بوده است و عوامل جغرافیایی رابطه معنی داری را نشان ندادهاند. براین اساس میتوان گفت که عوامل آموزشی 29 درصد و عوامل اجتماعی 55 درصد و عوامل فردی 23 درصد از تغیرات متغیر برنامه درسی دریافت شده درس اندیشه اسلامی دانشجویان دوره کارشناسی را تبیین و پیشبینی میکنند
برنامه درسی,برنامه درسی نهادینه شده,اندیشه اسلامی,عوامل مؤثر,دوره کارشناسی
https://jep.atu.ac.ir/article_10692.html
https://jep.atu.ac.ir/article_10692_d969af5c4d5306b29b4a1d6f026f7b4b.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
فصلنامه روان شناسی تربیتی
2538-3183
2538-3191
15
53
2019
09
23
اثربخشی برنامه آموزشی کارکردهای اجرایی بر عملکرد استدلال کلامی در دانشآموزان با آسیب بینایی
13
29
FA
عسگر
چوبداری
0000-0001-7606-5271
دانشجوی دکتری روانشناسی و کودکان استثنائی دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
asgar.choobdary@yahoo.com
حمید
علیزاده
استاد گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
hammidaelizade@yahoo.com
پرویز
شریفی درآمدی
استاد گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
asgar.choobddry@yahoo.com
محمد
عسگری
دانشیار گروه سنجش و اندازه گیری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
asgar.chbdary@yahoo.com
10.22054/jep.2020.48756.2846
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه آموزشی کارکردهای اجرایی بر عملکرد استدلال کلامی در دانشآموزان با آسیب بینایی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل به همراه پیگیری بود. جامعه پژوهش کلیه دانشآموزان با آسیب بینایی مقطع ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بود که با استفاده از نمونهگیری در دسترس 30 نفر از این جامعه انتخاب و بهصورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش در یک دوره 10 جلسهای، برنامه آموزشی کارکردهای اجرایی را دریافت کردند و گروه کنترل مداخلهای را دریافت نکرد. برای گردآوری دادهها از خرده آزمونهای شباهتها و استدلال کلمه آزمون هوش وکسلر کودکان (WISC-IV) استفاده شد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تحلیل شد. نتایج حاکی از تأثیر برنامه آموزشی کارکردهای اجرایی بر استدلال کلامی در دانشآموزان با آسیب بینایی بود (05/0>p)؛ بنابراین بر اساس نتایج به دست آمده میتوان نتیجهگیری کرد که برنامه آموزش کارکردهای اجرایی بهعنوان مداخله مؤثر در جهت بهبود عملکرد استدلال کلامی قابل کاربرد است.
کارکردهای اجرایی,استدلال کلامی,آسیب بینایی
https://jep.atu.ac.ir/article_10693.html
https://jep.atu.ac.ir/article_10693_ace619cd51a2c4455f27b9c9ecc2a1ff.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
فصلنامه روان شناسی تربیتی
2538-3183
2538-3191
15
53
2019
09
23
نقش عدالت اخلاقی و تواناییهای شناختی در پیشبینی تفکر انتقادی دانشجویان
31
49
FA
علی
تقوایی نیا
استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
taghvaei.ali2@gmail.com
معراج
درخشان
دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
meraj.derakhshan@yahoo.com
رقیه
زارعی
دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی،دانشگاه آزاد واحد مرودشت، ایران
zareiroghayeh@gmail.com
10.22054/jep.2020.40174.2601
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش عدالت اخلاقی و تواناییهای شناختی در پیشبینی تفکر انتقادی دانشجویان در قالب مدل معادلات ساختاری بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیۀ دانشجویان دانشگاههای شیراز در سال تحصیلی 97-96 تشکیل دادند که تعداد 250 نفر از دانشجویان این دانشگاهها از راه نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس تفکر انتقادی ریکتس، تواناییهای شناختی نجاتی و عدالت اخلاقی بیرگر استفاده شد. برای روایی مقیاسها از تحلیل عاملی مرتبه دوم با نرمافزار AMOS و برای پایایی نیز از آلفای کرونباخ استفاده شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها و پاسخ به فرضیه پژوهش، از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون و آزمون معادلات ساختاری استفاده شد. یافتهها نشان داد، عدالت اخلاقی تأثیر مثبت و معنادار بر تفکر انتقادی داشته اما تواناییهای شناختی توان تأثیرگذاری بر تفکر انتقادی را ندارد. نتیجهگیری: بهطورکلی میتوان نتیجه گرفت که اخلاقیات از عوامل اصلی برای بررسی تفکر انتقادی است اما تواناییهای شناختی نقشی در گرایش افراد به تفکر انتقادی ندارد.
"تفکر انتقادی","تواناییهای شناختی","عدالت اخلاقی"
https://jep.atu.ac.ir/article_10642.html
https://jep.atu.ac.ir/article_10642_2334c62844922574fabe6ec9bd0e965d.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
فصلنامه روان شناسی تربیتی
2538-3183
2538-3191
15
53
2019
09
23
الگوی علی روابط بین باورهای معرفتشناختی و مهارتهای مطالعه بر عملکرد تحصیلی: نقش واسطهای خودکارآمدی تحصیلی
51
72
FA
توحید
اشرف زاده
دانشجو دکتری گروه روان شناسی تربیتی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، آذریجان شرقی، ایران
tohid.ashrafzade@yahoo.com
علی
عیسی زادگان
دانشیار گروه روان شناسی تربیتی دانشگاه ارومیه، آذریجان غربی، ایران
ashrafzade.tohid@yahoo.com
فرزانه
میکائیلی منیع
دانشیار گروه روان شناسی تربیتی دانشگاه ارومیه، آذریجان غربی، ایران
mehrali100@yahoo.com
10.22054/jep.2020.38743.2538
پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی علی روابط بین باورهای معرفتشناختی و مهارتهای مطالعه بر عملکرد تحصیلی دانشآموزان با نقش واسطهای خودکارآمدی تحصیلی انجام گرفت. روش اجرای این پژوهش توصیفی (غیرآزمایشی) و طرح پژوهش، همبستگی و از نوع معادلات ساختاری بود. کلیه دانشآموزان دوره متوسطه اول شهر ارومیه در سال تحصیلی 95-94 جامعه آماری این پژوهش را تشکیل میدادند. روش نمونهگیری، تصادفی خوشهای چندمرحلهای بود و برای تعیین حجم نمونه، برای هر زیرمتغیر 20 نمونه در نظر گرفته شد و در کل 350 نفر بهعنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از مقیاس خودکارآمدی تحصیلی پاتریک، هیکس و رایان (1997)، مقیاس باورهای معرفتشناختی شومر (1991)، مقیاس مهارتهای مطالعه کانگاس (2009) و برای سنجش عملکرد تحصیلی دانشآموزان از میانگین نمرات دانشآموزان در نیمسال اول سال تحصیلی 95-94 استفاده شد. در مطالعه حاضر از روش آماری مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مهارتهای مطالعه و خودکارآمدی تحصیلی بهصورت مستقیم بر عملکرد تحصیلی دانشآموزان تأثیر میگذارند. همچنین مهارتهای مطالعه و باورهای معرفتشناختی بهصورت غیرمستقیم و از طریق خودکارآمدی تحصیلی بر عملکرد تحصیلی دانشآموزان تأثیر میگذارند. در این پژوهش تأثیر مستقیم باورهای معرفتشناختی بر عملکرد تحصیلی دانشآموزان تأیید نشد. نتایج پژوهش حاضر از نقش واسطهای خودکارآمدی تحصیلی در روابط علی باورهای معرفتشناختی و مهارتهای مطالعه با عملکرد تحصیلی حمایت میکند.
باورهای معرفتشناختی,مهارتهای مطالعه,عملکرد تحصیلی,خودکارآمدی تحصیلی
https://jep.atu.ac.ir/article_10694.html
https://jep.atu.ac.ir/article_10694_fa5853f5cead0c47cb53fe392aaf68e3.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
فصلنامه روان شناسی تربیتی
2538-3183
2538-3191
15
53
2019
09
23
پیشبینی رفتارهای خودناتوانساز تحصیلی بر اساس اشتیاق تحصیلی، کیفیت زندگی در مدرسه و احساس تعلق به مدرسه دانشآموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر ری
73
92
FA
علیرضا
دلقندی
کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی،دانشگاه پیام نور،تهران،ایران
dr.cou.omid@gmail.com
دکتر فاطمه
بیان فر
0000-0003-2241-4987
استادیار گروه روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه پیام نور، ،تهران،ایران
f.bayanfar@yahoo.com
سیاوش
طالع پسند
دانشیار گروه روان شناسی تربیتی،دانشگاه سمنان،سمنان، ایران
fbayanfar@yahoo.com
10.22054/jep.2020.40596.2624
هدف از این پژوهش بررسی پیشبینی رفتارهای خودناتوانساز تحصیلی بر اساس اشتیاق تحصیلی، کیفیت زندگی در مدرسه و احساس تعلق به مدرسه دانشآموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر ری بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. حجم نمونه 350 نفر از این دانشآموزان و به شیوه نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب و به پرسشنامههای رفتارهای خودناتوان ساز جونز و رودوالت (1982)، اشتیاق تحصیلی فردریکز، بلومنفیلد و پاریس (2004)، کیفیت زندگی در مدرسه ویلیامز و باتن (۱۹۸۱) و احساس تعلق به مدرسه بری، بتی و وات (2004) پاسخ دادند. دادههای جمعآوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. یافتهها نشان داد که اشتیاق تحصیلی، کیفیت زندگی در مدرسه و احساس تعلق به مدرسه با رفتارهای خودناتوانساز تحصیلی رابطه منفی و معنیداری دارد (01/0>P). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که 4/27% درصد از کل واریانس رفتارهای خودناتوانساز تحصیلی بهوسیله اشتیاق تحصیلی، کیفیت زندگی در مدرسه و احساس تعلق به مدرسه تبیین میشود. یافتههای این پژوهش نشان میدهد که اشتیاق تحصیلی، کیفیت زندگی در مدرسه و احساس تعلق به مدرسه سهم معنادار در پیشبینی رفتارهای خودناتوانساز تحصیلی دانشآموزان دارند.
رفتارهای خودناتوانساز,اشتیاق تحصیلی,کیفیت زندگی در مدرسه و احساس تعلق به مدرسه
https://jep.atu.ac.ir/article_10695.html
https://jep.atu.ac.ir/article_10695_971962a89dd1e788ed13eb0daff8a62b.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
فصلنامه روان شناسی تربیتی
2538-3183
2538-3191
15
53
2019
09
23
پیشبینی اعتیاد به فضای مجازی و گرایش به رفتارهای پرخطر بر اساس خودتنظیمی عاطفی در دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر تهران
93
108
FA
عزت اله
قدم پور
0000-0002-9955-5166
کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
ghadampour.e@lu.ac.ir
زینت
مهدیانی
دانشجودکتری روان شناسی تربیتی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
nmahdiani96@gmail.com
حافظ
پادروند
دانشیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
hafezpadervand@gmail.com
بهزاد
امرایی
استادیار گروه زیست شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
amraeib@yahoo.com
حسین
سوری
0000-0002-2531-0211
استادیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
hsoori59@yahoo.com
10.22054/jep.2020.35879.2406
هدف از این پژوهش پیشبینی اعتیاد به فضای مجازی و گرایش به رفتارهای پرخطر بر اساس خودتنظیمی عاطفی در دانش آموزان پسر مقطع دبیرستان شهر تهران بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان پسر مقطع دبیرستان شهر تهران در سال تحصیلی 98-97 تشکیل دادند که از میان جامعه آماری شهر تهران، منطقه 18 آموزشوپرورش انتخاب و از بین تمامی مدارس منطقه آموزشی مذکور، به روش نمونهگیری خوشهای دو دبیرستان پسرانه انتخاب و از بین جمعیت دانشآموزی مدارس، تعداد 150 دانشآموز بهعنوان حجم نمونه در این پژوهش جایی داده شدند. در این پژوهش بهمنظور جمعآوری دادههای پژوهش از پرسشنامه اعتیاد به فضای مجازی (یانگ)، مقیاس خطرپذیری جوانان ایرانی و پرسشنامه خودتنظیمی عاطفی (مارس) استفاده شد. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادههای پژوهش از شاخصهای توصیفی نظیـر میانگین و انحراف معیار و روش آماری تحلیل رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیهوتحلیل دادههای پژوهش نشان داد که بین اعتیاد به فضای مجازی و گرایش به رفتارهای پرخطر با خودتنظیمی عاطفی دانش آموزان رابطه منفی معناداری وجود دارد (05/0p<span style="text-decoration: underline;"><</span>) و خودتنظیمی عاطفی قدرت پیشبینی کنندگی بالاتری در گرایش به رفتارهای پرخطر نسبت به اعتیاد به فضای مجازی در دانش آموزان دارد. با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد میشود که مشاوران و روانشناسان بالینی مدارس به متغیرهای روانشناختی ازجمله خودتنظیمی عاطفی بهمنظور پیشگیری از اعتیاد به فضای مجازی و گرایش به رفتارهای پرخطر توجه نمایند.
اعتیاد به فضای مجازی,رفتارهای پرخطر,خودتنظیمی عاطفی,دانش آموزان پسر
https://jep.atu.ac.ir/article_10696.html
https://jep.atu.ac.ir/article_10696_913ba1f68dc52c2c66d0854800015c9c.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
فصلنامه روان شناسی تربیتی
2538-3183
2538-3191
15
53
2019
09
23
بررسی رابطه برنامه درسی زبانآموزی با مؤلفههای هوش اجتماعی دانشآموزان ابتدایی
109
139
FA
علیرضا
عصاره
دانشیار برنامه ریزی درسی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
alireza_assareh@yahoo.com
بهرام
صالح صدق پور
دانشیار روانشناسی تربیتی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
bahramsaleh@gmail.com
احمد
عربی
دانشجویی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجای، تهران، ایران
arab.ahmad146@gmail.com
10.22054/jep.2020.37759.2499
هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطه برنامه درسی زبانآموزی با مؤلفههای هوش اجتماعی دانشآموزان ابتدایی شهر، شهرکرد بود. پژوهش حاضر ازنظر نوع تحقیق، ترکیبی به هم تنیده است. بهمنظور گردآوری دادهها از مقیاس محققساخته استفاده شد، روایی پرسشنامه از طریق نظرات متخصصان و کارشناسان، بررسی و پایایی پرسشنامه با استفاده از نرمافزار PLS و روش پایایی مرکب 85/0 و مقدار روایی همگرا 83/0 برآورد گردید. جامعه آماری در بخش کمی، مشتمل بر 13682 نفر دانشآموز دختر و پسر دوره ابتدایی شهر شهرکرد است. با استفاده از جدول نمونهگیری مورگان 375 نفر با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای بهعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. بخش کیفی به روش پدیدارشناسی، با حضور 40 مشارکتکننده از میان معلمان به روش نمونهگیری هدفمند و با انجام مصاحبههای نیمه ساختاریافته برای گردآوری دادهها استفاده شد. عمدهترین نتایج پژوهش در بخش کمی نشان داد بین برنامه درسی زبانآموزی و مؤلفههای هوش اجتماعی دانشآموزان ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین نتایج بخش کیفی حاکی از آن بود که ازنظر معلمان بالاترین اولویت اثر مربوط به «برنامه درسی زبانآموزی باعث افزایش مهارتهای خودآگاهی، دوستیابی و تصمیمگیری میشود».
برنامه درسی,زبان آموزی,هوش اجتماعی,معلمان,دوره ابتدایی
https://jep.atu.ac.ir/article_10697.html
https://jep.atu.ac.ir/article_10697_ef460ec219e3de3a872b4dd4d07e0179.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
فصلنامه روان شناسی تربیتی
2538-3183
2538-3191
15
53
2019
09
23
رابطه علّی ذهن آگاهی و انگیزش تحصیلی درونی و بیرونی با میانجی چشمانداز زمان در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز
141
159
FA
مرتضی
امیدیان
000000034417438X
دانشیار گروه روان شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
morteza_omid@scu.ac.ir
زهرا
مهرابی
کارشناس ارشد روان شناسی تربتیی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
z.mehrabi55@yahoo.com
علیرضا
حاجی یخچالی
استادیار گروه روان شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
hajiyakhchli@yahoo.com
10.22054/jep.2020.38197.2520
هدف از این پژوهش بررسی رابطه علّی ذهن آگاهی و انگیزش تحصیلی درونی و بیرونی با میانجی چشمانداز زمان در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود. جامعه آماری تمامی دانشجویان کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز بودند. نمونه پژوهش شامل 300 دانشجوی از دانشگاه شهید چمران اهواز که در سال تحصیلی 96-95 مشغول تحصیل بودند. نمونه با روش نمونهگیری تصادفی مرحلهای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه چشمانداز زمان زیمباردو و بوید (1999)، پرسشنامه ذهن آگاهی بائر و همکاران (2006) و پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر (1980) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که ذهن آگاهی و چشمانداز آینده هدفمند در پیشبینی انگیزش بیرونی و درونی نقش دارند و حال جبرگرا تنها بهصورت معکوس با انگیزش بیرونی رابطه داشت. نتایج با توجه به نظریههای انگیزش، ذهن آگاهی و چشمانداز زمان موردبحث قرار گرفت. ذهن آگاهی بهصورت مستقیم بر انگیزه درونی و بیرونی اثر دارد و میتوان با بهبود ذهن آگاهی به بهبود انگیزش کمک کرد. بر این اساس به دلیل روابط مثبت بین دو نوع انگیزه درونی و بیرونی تفکیک روابط با چشمانداز زمان دشوار است. از سوی دیگر چشمانداز آینده و تمرکز بر آن برای افزایش هر دو نوع انگیزه مناسب است؛ اما برای بهبود انگیزش بیرونی باید چشمانداز حال جبرگرا کاهش یابد. درمجموع بهترین چشمانداز زمان برای بهبود انگیزش چشمانداز آینده است.
چشم انداز زمان,ذهن آگاهی,انگیزش تحصیلی درونی و بیرونی,زمان آینده,حال جبرگرا
https://jep.atu.ac.ir/article_10699.html
https://jep.atu.ac.ir/article_10699_c3b757b65bada8a9f183b74696cca0a7.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
فصلنامه روان شناسی تربیتی
2538-3183
2538-3191
15
53
2019
09
23
اثربخشی آموزش مهارتهای خودمدیریتی بر رفتار قلدری و مقبولیت اجتماعی دانشآموزان پسر زندانی
161
181
FA
مهدی
دهستانی
دانشیار روان شناسی عمومی، دانشگاه پیام نور واحد تهران جنوب، تهران، ایران
dr.dehestani.m@gmail.com
سیده عاطفه
مهدوی
دانشجو دکتری روان شناسی و آموزش کودکان استثنائی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
atefeh.mahdavi20@gmail.com
محمدمهدی
پسندیده
استادیار روان شناسی عمومی، دانشگاه پیام نور واحد آستانه اشرفیه، گیلان، ایران
mmpasandideh@gmail.com
خدیجه
نیک نفس
کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
atefeh.mahdavi@gmail.com
10.22054/jep.2020.40923.2637
هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارتهای خودمدیریتی بر رفتار قلدری و مقبولیت اجتماعی دانشآموزان پسر زندانی بود. پژوهش حاضر نیمهآزمایشی و از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان پسر زندانی شهر تبریز بود که با استفاده از نمونهگیری تصادفی و ابزارهای چکلیست رفتار قلدری اسپلیج و هالت (2001) و مقبولیت اجتماعی فورد و رابین (1970) تعداد 50 دانشآموز پسر زندانی بهعنوان نمونه انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (25 نفر در گروه کنترل و 25 نفر در گروه آزمایش). گروه آزمایش ده جلسه در کلاسهای آموزش خودمدیریتی شرکت کردند و افراد گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. پس از اتمام جلسات پرسشنامهها روی هر دو گروه اجرا شد و دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که آموزش مهارتهای خودمدیریتی بر مؤلفههای قلدری شامل رفتار قلدری، قربانی و نزاع معنیدار است. همچنین نتایج نشان داد که تأثیر مهارتهای خودمدیریتی بر مقبولیت اجتماعی نیز معنیدار است. نتایج پژوهش نشانگر این نکته است که آموزش مهارتهای خودمدیریتی میتواند از رفتارهای قلدری دانشآموزان پیشگیری کند و مقبولیت اجتماعی آنها را بالا ببرد.
مهارتهای خودمدیریتی,رفتار قلدری,مقبولیت اجتماعی,پسران زندانی
https://jep.atu.ac.ir/article_10698.html
https://jep.atu.ac.ir/article_10698_d94fd5fcb275b9e53dac501af85e7474.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
فصلنامه روان شناسی تربیتی
2538-3183
2538-3191
15
53
2019
09
23
بررسی استفاده از رویکرد کلاس معکوس در آموزش عالی: یک مرور نظاممند
183
224
FA
احسان
طوفانی نژاد
0000-0001-6440-0992
دکترای تکنولوژی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران/ محقق مهمان دانشگاه استرالیای جنوبی و دانشگاه ایالتی کالیفرنیا، آمریکا
toofanien@yahoo.com
منیژه
هوشمندجا
استادیار تکنولوژی آموزشی، دانشگاه علوم پزشکی مجازی، تهران، ایران
hoshmand.66@gmail.com
آزاد
الله کرمی
دکتری تکنولوژی آموزشی، دانشگاه فرهنگیان، کردستان، ایران.
azad.a.karami@gmail.com
10.22054/jep.2020.41007.2643
اصلاحات در آموزش عالی به دلیل ظهور فناوریهای جدید نیازمند تغییر در آموزش سنتی است. رویکرد کلاس معکوس میتواند راهحلی برای چنین تغییرات آموزشی جهت ایجاد محیط یادگیری فردی دانشجومحور باشد. این رویکرد که یک نوع از یادگیری تلفیقی است، آموزش سنتی و برخط را با استفاده از هر دو محیط داخل و خارج از کلاس حضوری بهگونهای مؤثر تلفیق کرده است. هدف تحقیق حاضر بررسی شیوه استفاده از رویکرد کلاس معکوس در آموزش عالی و مزایا و معایب بهکارگیری و میزان تأثیر آن بر جنبههای مختلف آموزشی از جمله یادگیری است. این تحقیق یافتههایی را که از مرور نظاممند تحقیقات درباره استفاده از رویکرد کلاس معکوس در آموزش عالی بهدستآمده است را ارائه میدهد. جستجوی نظاممند با توجه به کلمات کلیدی به 548 تحقیق رسید که درنهایت 31 تحقیق منطبق با معیارها جهت تحلیل عمیق تعیین گردید. تحلیل تحقیقهای انتخابشده نشان داد که رویکرد کلاس معکوس تأثیر مثبتی بر یادگیری، کاهش بار شناختی، درگیر شدن، دقت، انگیزه، نگرش و رضایت از دوره و خودکارآمدی در آموزش عالی دارد و از مهمترین چالشهای کلاس معکوس نیز به عدم آشنایی و سازگاری مناسب دانشجویان با روش معکوس سازی، افزایش بارکاری مدرسان و مشکلات یادگیری از ویدئو بودند. با توجه به تحلیل یافتههای تحقیقهای انتخابشده نتیجه گرفته میشود که نظام آموزش عالی کشور میتواند بهطور مؤثر از این روش استفاده کند.
کلاس معکوس,مرور نظاممند,یادگیری تلفیقی,آموزش برخط,آموزش عالی
https://jep.atu.ac.ir/article_10700.html
https://jep.atu.ac.ir/article_10700_bfa71d3cb5a74774df7de1f49ec4a0fc.pdf
دانشگاه علامه طباطبائی
فصلنامه روان شناسی تربیتی
2538-3183
2538-3191
15
53
2019
09
23
رابطه بین معرفتشناسی شخصی، نظریه ذهن و کارکردهای اجرایی در کودکان پیش دبستانی
225
248
FA
زهرا
تنها
استادیارگروه روانشناسی تربیتی،دانشکده ادبیات و علوم انسانی،دانشگاه آزاد خرمآباد،خرمآباد – ایران
abdollah.bagheri@ymail.com
راضیه
جلیلی
0000-0003-4640-1507
استادیار گروه علوم تربیتی،دانشکده ادبیات و علوم انسانی،دانشگاه آزاد خرمآباد،خرمآباد – ایران
r.jalili2014@gmail.com
10.22054/jep.2020.37500.2490
مطالعه تحول معرفتشناسی شخصی در کودکان سنین پایین، بهعنوان خلأ پژوهشی، در سالهای اخیر توجه متخصصان را به خود معطوف ساخته است. نتایج مطالعات نشان میدهد که تحول باورها در کودکی را میتوان در ارتباط با نظریه ذهن موردمطالعه قرار داد. این در حالی است که کسب توانایی در عملکرد اجرایی نیز در ارتباط با باورها و نظریه ذهن قابلبررسی است. هدف پژوهش حاضر بررسی تحول باورها در ارتباط با نظریه ذهن و عملکرد اجرایی در کودکان پیشدبستانی است. روش پژوهش مقطعی است. بدین منظور، تعداد 110 کودک 6 ساله با روش نمونهگیری در دسترس از پیشدبستانیهای شهر تهران انتخاب شدند. برای هر کودک دو تکلیف باور غلط (وایمر و پرنر، 1983؛ پرنر، لیکمن و وایمر، 1987)، دو تکلیف معرفتشناسی شخصی (بور و هوفر، 2002) و آزمون دستهبندی کارتهای ویسکانسین در نظر گرفته شد. یافتهها نشان داد که بین معرفتشناسی شخصی، نظریه ذهن و عملکرد اجرایی رابطه معنادار مثبت وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که معرفتشناسی شخصی از طریق نظریه ذهن و کارکردهای اجرایی قابل پیشبینی است. بر این اساس، در گام اول، تقریباً 56% از واریانس معرفتشناسی شخصی از طریق نظریه ذهن تبیین شد. در گام دوم، نظریه ذهن و کارکردهای اجرایی 73% از واریانس معرفتشناسی شخصی را تبیین کردند. بنابراین، با ورود متغیر کارکردهای اجرایی به تحلیل، ضریب تعیین از 56% به 73% درصد افزایش یافت.
معرفتشناسی شخصی,باور غلط,عملکرد اجرایی
https://jep.atu.ac.ir/article_10701.html
https://jep.atu.ac.ir/article_10701_701dc34bf897cb875b42be93d64a6fc9.pdf