فخریالسادت حسینی؛ سیاوش طالعپسند؛ ایمان ا... بیگدلی
دوره 6، شماره 18 ، مهر 1389، ، صفحه 40-73
چکیده
هدف: این مطالعه با هدف بررسی رابطه ارزش تکلیف، باورهای توانایی- انتظار، درک دشواری تکلیف، منبع کنترل و پیشرفت قبلی با پیشرفت بعدی شیمی و آزمون مدل اکلز و ویگفیلد انجام شد. روش: به همین منظور 200 دانشآموز دختر پایه سوم (119 نفر رشته تجربی و 81 نفر رشته ریاضی) به صورت نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای از میان دبیرستانهای دولتی شهر تهران ...
بیشتر
هدف: این مطالعه با هدف بررسی رابطه ارزش تکلیف، باورهای توانایی- انتظار، درک دشواری تکلیف، منبع کنترل و پیشرفت قبلی با پیشرفت بعدی شیمی و آزمون مدل اکلز و ویگفیلد انجام شد. روش: به همین منظور 200 دانشآموز دختر پایه سوم (119 نفر رشته تجربی و 81 نفر رشته ریاضی) به صورت نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای از میان دبیرستانهای دولتی شهر تهران انتخاب شدند. همه آنها پرسشنامه انتظار– ارزش سمنان (SVEQ) و منبع کنترل راتر(I-E) را تکمیل کردند. داده ها با رگرسیون سلسله مراتبی تحلیل شدند. یافتهها: یافتهها نشان داد در مدل نخست، ارزش تکلیف به تنهایی میتوانست پیشرفت بعدی شیمی را پیشبینی کند، اما در مدل دوم ارزش تکلیف در کنار باورهای توانایی- انتظار نقشی در پیشبینی پیشرفت شیمی نداشت. در مدل سوم درک دشواری تکلیف به دو پیشبینی کننده قبلی افزوده شد که قادر بود به طور معکوس پیشرفت بعدی را پیشبینی نماید. در مدل چهارم منبع کنترل به مدل سوم افزوده شد که نقش معناداری را در پیشبینی پیشرفت شیمی نشان داد. در مدلهای دوم تا چهارم ارزش تکلیف توان پیشبینی پیشرفت بعدی را نداشت. در مدل پنجم با افزودن پیشرفت قبلی به سایر پیشبینی کنندههای مدل، توان پیشبین به طرز قابل ملاحظهای افزایش یافت. نتیجهگیری:یافتههای این مطالعه در چارچوب نظریه انتظار– ارزش به خوبی تبیین میشود و از طرفی یا یافتههای پژوهشهای قبلی همخوان است. تلویحات نظری یافتهها مورد بحث قرار گرفت.
محمود هرمزی
چکیده
هدف این تحقیق، بررسی نقش پیشینه تحصیلی و برخی ویژگی های فردی دانشجویان در پیشرفت تحصیلی آنان در قالب یک مدل علی بود. ۳۹۷ نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز تهران، مشتمل بر ۳۰۷ نفر دانشجوی دوره کارشناسی، ۹۰ نفر دوره کارشناسی ارشد، و متشکل از ۱۱۷ نفر پسر و ۲۸۰ نفر دختر، به شیوه طبقه ای و تصادفی ساده انتخاب شدند و پرسشهای سه پرسشنامه: ...
بیشتر
هدف این تحقیق، بررسی نقش پیشینه تحصیلی و برخی ویژگی های فردی دانشجویان در پیشرفت تحصیلی آنان در قالب یک مدل علی بود. ۳۹۷ نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز تهران، مشتمل بر ۳۰۷ نفر دانشجوی دوره کارشناسی، ۹۰ نفر دوره کارشناسی ارشد، و متشکل از ۱۱۷ نفر پسر و ۲۸۰ نفر دختر، به شیوه طبقه ای و تصادفی ساده انتخاب شدند و پرسشهای سه پرسشنامه: ۱) راهبردهای انگیزشی برای یادگیری، ۲) منبع کنترل راتر، و ۳) خود پنداره بک پاسخ دادند. برای متغیر پیشینه تحصیلی از معدل دوره تحصیلی قبل، و برای متغیر پیشرفت تحصیلی، از معدل کلی دروسی را که تا ترم پیش از اجرای پرسشنامه ها، کسب کرده بودند، استفاده شد. با استفاده از تحلیل مسیر، اثرات مستقیم و غیرمستقیم متغیرهای پیش بین بر پیشرفت تحصیلی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از تحلیلی مسیر نشان داد که: پیشینه تحصیلی، اضطراب امتحان، و خود تنظیمی به طور مستقیم بر پیشرفت تحصیلی دانشجو اثر می گذارند و بهترین پیش بینی کننده های پیشرفت تحصیلی هستند؛ و متغیرهای: پیشینه تحصیلی، خودکارآمدی، خود پنداره، منبع کنترل، ارزش گذاری تکلیف، و استفاده از راهبردهای شناختی به طور غیرمستقیم بر روی پیشرفت تحصیلی دانشجو تاثیر می گذارند.
