علی عبدی؛ بهناز شیراوند
چکیده
هدف از این پژوهش تدوین مدل عملکرد ریاضی بر اساس ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا با نقش واسطهای خودکارآمدی و انگیزش به یادگیری ریاضی در دانشآموزان دوره متوسطه اول بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جزء پژوهشهای کاربردی بود؛ و تعداد 326 نفر به عنوان نمونه به روش نمونهگیری طبقهای تصادفی بر حسب جنسیت انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده ...
بیشتر
هدف از این پژوهش تدوین مدل عملکرد ریاضی بر اساس ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا با نقش واسطهای خودکارآمدی و انگیزش به یادگیری ریاضی در دانشآموزان دوره متوسطه اول بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جزء پژوهشهای کاربردی بود؛ و تعداد 326 نفر به عنوان نمونه به روش نمونهگیری طبقهای تصادفی بر حسب جنسیت انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامههای ادراک از محیط یادگیری سازندهگرای حقایقی و کارشکی (1394)؛ خودکارآمدی ریاضی میدلتن و میگلی (1997)، انگیزش به یادگیری ریاضی کورتر (۲۰۰۵) و نمرهی پایان ترم درس ریاضی دانشآموزان بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها، از شاخصهای آماری توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و برای پاسخگویی به فرضیههای پژوهش از آزمونهای تحلیل عامل تأییدی، مدلسازی معادلات ساختاری و رویکرد حداقل مربعات جزیی به وسیله نرمافزار smart PLS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا بر عملکرد ریاضی، خودکارآمدی ریاضی و انگیزش به یادگیری ریاضی اثر مثبت و معنیدار دارد. همچنین خودکارآمدی ریاضی و انگیزش به یادگیری ریاضی بر عملکرد ریاضی اثر مثبت و معناداری داشت. در کل نتیجه شد که مدل مفهومی عملکرد ریاضی بر اساس ادراک از محیط یادگیری سازندهگرا با نقش واسطهای خودکارآمدی ریاضی و انگیزش به یادگیری ریاضی با مدل تجربی برازش داشته است.
خدیجه حاجی حسینلو؛ علی خالق خواه؛ عادل زاهدبابلان؛ مهدی معینی کیا
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر یادگیری مشارکتی بر خودکارآمدی ریاضی و خودپندارهی ریاضی دانشآموزان بود. این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل در بین جامعه دانشآموزان دختر پایهی اول متوسطهی شهر اردبیل در سال تحصیلی 94-1393 انجام شد. 67 دانشآموز از دو کلاس یک مدرسه با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر یادگیری مشارکتی بر خودکارآمدی ریاضی و خودپندارهی ریاضی دانشآموزان بود. این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل در بین جامعه دانشآموزان دختر پایهی اول متوسطهی شهر اردبیل در سال تحصیلی 94-1393 انجام شد. 67 دانشآموز از دو کلاس یک مدرسه با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند که گروه آزمایش 34 نفر و گروه کنترل 33 نفر بودند. در گروه آزمایش از روش یادگیری مشارکتی با تقسیمبندی دانشآموزان به گروههای پیشرفت و در گروه کنترل از روش سنتی سخنرانی استفاده شد. پیشآزمون قبل از اعمال متغیر مداخله و پسآزمون پس از اعمال آزمایشی انجام شد. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامهی خودکارآمدی ریاضی میدلتون و میگلی (1997) با ضریب پایایی 87/0 و پرسشنامهی خودپندارهی ریاضی مارش (1983) با ضریب پایایی 89/0 استفاده شد. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره) به کمک نرمافزار spss استفاده شد. یافتهها نشان داد بین دو گروه ازلحاظ وجود متغیرهای خودکارآمدی ریاضی و خودپندارهی ریاضی دانشآموزان تفاوت معنیدار وجود دارد؛ به عبارتی نتایج پژوهش حاضر نشان داد یادگیری مشارکتی به روش تقسیمبندی دانشآموزان به گروههای پیشرفت، بر خودکارآمدی ریاضی و خودپندارهی ریاضی دانشآموزان تأثیر معنیداری دارد.