مراد عبدی ورمزان؛ فتانه حسنی جعفری
چکیده
پژوهش حاضر با هدف ساخت و اعتباریابی مقیاس سنجش ابعاد زورگویی در نوجوانان انجام گرفت. روش مورداستفاده در ساخت مقدماتی گویه‌ها مبتنی بر مطالعه کتابخانه‌ای مفاهیم نظری و اعتباریابی از طریق متخصصان با استفاده از ضریب نسبی روایی محتوا (لاوشه، 1975) و شاخص روایی محتوا (والتز و باسل، 1981) بود. برای بررسی اعتبار و نیز ساختار عاملی مقیاس از مدل‌یابی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف ساخت و اعتباریابی مقیاس سنجش ابعاد زورگویی در نوجوانان انجام گرفت. روش مورداستفاده در ساخت مقدماتی گویه‌ها مبتنی بر مطالعه کتابخانه‌ای مفاهیم نظری و اعتباریابی از طریق متخصصان با استفاده از ضریب نسبی روایی محتوا (لاوشه، 1975) و شاخص روایی محتوا (والتز و باسل، 1981) بود. برای بررسی اعتبار و نیز ساختار عاملی مقیاس از مدل‌یابی معادلات ساختاری با استفاده از روش کمترین مربعات جزئی استفاده گردید. در بررسی روایی محتوایی از نظر متخصصان تعداد 40 گویه تهیه گردید و 35 گویه آن به تائید رسید. در بررسی اولیه با حجم نمونه 48 نفری، 3 گویه حذف و 32 گویه باقی ماند که مقیاس اولیه را تشکیل می‌داد. جامعه موردمطالعه تمام نوجوانان ایرانی در دامنه سنی 12 تا 19 سال بودند. نمونه‌گیری به شیوه در دسترس انجام گرفت و حجم نمونه 639 نفر بود. بررسی داده‌ها در تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که 29 گویه بار عاملی قابل‌قبول نشان‌داده‌اند و 3 گویه دیگر که فاقد بار عاملی موردقبول بودند، حذف شد. بررسی داده‌ها حاکی از آن بود که ساختار 3 عاملی بهترین برازش را در مدل ساختاری دارد و در مجموع 53/99 درصد از واریانس را تبیین می‌کند. تحلیل عاملی تأییدی و بررسی روایی و اعتبار گویه‌های باقی‌مانده نشان دادند که مقیاس سنجش ابعاد زورگویی در نوجوانان یک مقیاس خودگزارشی قابل‌اعتماد برای استفاده در پژوهش‌های مربوط به سنجش شیوع و تمایل به زورگویی و برتری‌طلبی است.
محمدحسین خانی؛ عنایت اله زمانپور؛ سیده خدیجه مرادیان گیزه رود
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ امنیت در مدرسه با مشارکت فعّال در آن صورت پذیرفت؛ بدینصورت که 322 نفر از کلیۀ دانشآموزان دبیرستانهای دولتی در شهر ری با روش نمونه‌گیری خوشهای تصادفی انتخاب شدند و به مقیاسهای اصلاحشدۀ امنیت در مدرسه اسکیبا، سیمون، پترسون و فورد (2006) و مشارکت فعّال وانگ، ویلت و اسکلتس (2011) پاسخ دادند. داده‌ها ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ امنیت در مدرسه با مشارکت فعّال در آن صورت پذیرفت؛ بدینصورت که 322 نفر از کلیۀ دانشآموزان دبیرستانهای دولتی در شهر ری با روش نمونه‌گیری خوشهای تصادفی انتخاب شدند و به مقیاسهای اصلاحشدۀ امنیت در مدرسه اسکیبا، سیمون، پترسون و فورد (2006) و مشارکت فعّال وانگ، ویلت و اسکلتس (2011) پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل همبستگی بنیادی و با استفاده از نرم افزارهای SPSS 18 و STATGRAPHICS 5.1 مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیل کانونی سه مجموعۀ معنادار بین امنیت در مدرسه و مشارکت فعّال در آن را نشان داد.براساس مجموعۀ اول، جوِّ مدرسه و امنیت در یادگیری با یادگیری خودگردان، حس تعلق در مدرسه و استفاده از راهبردهای شناختی رابطه داشت و 43 درصد از واریانس آنها را تبیین میکرد. براساس مجموعۀ دوم، جوِّ مدرسه، عدم رفتارهای مجرمانه و امنیت سطح بالاتر، امنیت فردی و عدم اختلاف و خشونت با یادگیری خودگردان، استفاده از راهبرد شناختی، اشتیاق به یادگیری و حس تعلق به مدرسه رابطه داشت و 10 درصد از واریانس آن را تبیین میکرد؛ و بر اساس مجموعۀ سوم جوِّ مدرسه، عدم رفتارهای مجرمانه و امنیت سطح بالاتر، ارتباطات در مدرسه و امنیت در یادگیری با یادگیری خودگردان، حس تعلق در مدرسه و استفاده از راهبردهای شناختی رابطه داشت و 5 درصد از واریانس آن را تبیین میکرد. در مجموع می‌توان نتیجه گرفت در مدارسی که مؤلفههای امنیت در مدرسه برقرار است و در سطح بالایی قرار دارد دانشآموزان مشارکت فعّال بیشتری دارند. این نتیجه با در نظر گرفتن نظریۀ میدانی لوین، رویکرد بومشناختی برنر و نظریۀ انسان شناسانۀ مازلو قابل تبیین است.
محمود گلزاری
چکیده
قرار عاشقانه با جنس مخالف در بین نوجوانان ایرانی رو به افزایش است، به طوری که در سه سال گذشته، چند بررسی با حدود ۸۰۰۰ دانش آموز دبیرستان های تهران، قم و گچساران و ۱۳۰۰ نفر دختر ساکن در خوابگاه های دانشجویی در شهر تهران انجام شده است و در آن ۳۰ تا ۷۰ درصد از پاسخگویان اظهار کرده اند که با جنس مخالف ارتباط صمیمانه داشته و قرار عاشقانه گذاشته ...
بیشتر
قرار عاشقانه با جنس مخالف در بین نوجوانان ایرانی رو به افزایش است، به طوری که در سه سال گذشته، چند بررسی با حدود ۸۰۰۰ دانش آموز دبیرستان های تهران، قم و گچساران و ۱۳۰۰ نفر دختر ساکن در خوابگاه های دانشجویی در شهر تهران انجام شده است و در آن ۳۰ تا ۷۰ درصد از پاسخگویان اظهار کرده اند که با جنس مخالف ارتباط صمیمانه داشته و قرار عاشقانه گذاشته اند. این در حالی است که به دلیل پذیرفته نشدن دوستی با جنس مخالف در ایران که دارای فرهنگ ریشه دار دینی است، به ویژه در حکومت اسلامی، نه تنها به نوجوانان ایرانی آموزش های لازم و مفیدی در این زمینه داده نمی شود، بلکه پدران و مادران، مسئولان مدارس و ماموران انتظامی بدون داشتن درجه بندی مشخصی از نوع ارتباط، افراد درگیر دوستی با جنس مخالف را مورد آزارهای گوناگون روانی و جسمی قرار می دهند و باعث می شوند که این دوستی ها به کشیده شدن به خلوت و تماس های پنهانی، همراه با رنج و خشم و عصیانگری علیه بزرگترها منجر شود و در نتیجه نوجوانان و جوانان و بیش از همه دختران را گرفتار آسیب های روانی و اخلاقی سازد. در این مقاله پس از بررسی روند رابطه دختر و پسر در غرب و نیز فواید و پیامدهای منفی قرار عاشقانه، و ضمن اشاره به آمار رو به رشد نوجوانان و جوانان ایرانی ای که با جنس مخالف ارتباط عاشقانه دارند، ضرورت آموزش جنسی با تأکید بر رابطه با جنس مخالف مطرح و رئوس و نکات اساسی برنامه آموزشی در این زمینه را، با توجه به خصوصیات فرهنگ ایران اسلامی یادآور می شود.
